زندگی ‌کردن برایم آرزو بود

سلام دوستان مرضیه هستم یک همسفر:

من پس از ۲۲ سال تخریب مسافرم وارد کنگره شدم. در آن چند سال زندگی ‌کردن برایم آرزو بود؛ روزها و سال‌ها می‌گذشتند و من لذتی از زندگی نمی‌بردم. مدام در تنهایی خودم بودم. صبح که از خواب بیدار می‌شد تا دیروقت تنها مشغول کار خودم بودم. ما باهم در یک خانه بودیم؛ اما هیچ زمان باهم نبودیم، کنار هم نبودیم و بر سر یک سفره غذا نمی‌خوردیم. الان حدود سه سال است که من کنار خانواده‌ام محبت، عشق و باهم بودن را لمس می‌کنم.

شاکر خدای خودم هستم که در کنگره هستم و از آموزش‌های کنگره بهره می‌برم. از خداوند خواستارم که این حس قشنگ را به همه همسفران هدیه کند تا آن‌ها نیز به آرامش درونی برسند. من این حال خوش را مدیون آقای مهندس و خانواده محترمشان هستم. به امید روزی که هیچ خانواده‌ای درگیر اعتیاد نباشد.

نویسنده: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر آذر (لژیون سوم)
ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر آذر (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مطهره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی دهخدا قزوین