بنیان به معنای اصل وریشه

جلسه یازدهم از دور چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران نمایندگی معدن فیروزه با استادی راهنمای محترم مسافر حسن و نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر جواد با دستور جلسه بنیان کنگره ۶۰ یکشنبه تاریخ 1403/10/2 ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان حسن هستم یک مسافر
از نگهبان جلسه سپاسگزارم که به من اجازه دادند در این جایگاه زیبا قرار بگیرم تا خدمت کنم.
باید شکرگزار خداوند باشیم که یک روز دیگر فرصت داد کنار هم باشیم و در این مکان به آرامش واقعی برسیم، دستور جلسه این هفته بنیان کنگره ۶۰ است، ما باید بدانیم چه کسانی برای مهیا نمودن این مکان برای من و شما زحمت کشیده‌اند، آقای مهندس پانزدهم آذرماه سال ۱۳۷۶ پس از ۱۷ سال اعتیاد خود و به‌کارگیری روشهای متعدد ترک اعتیاد سرانجام موفق شد با روش ابداعی خودشان (D. S. T) به درمان و رهایی برسند و به اعتقاد خودشان و خانواده کنگره ۶۰ این رویداد باوری در ناباوری است، این جریان جرقه‌ای بود برای رسیدن به روشنایی وسیع، روشنایی که پس از سال‌ها جولان نیروهای منفی حاصل شده بود، جناب مهندس می‌توانستند در همان زمان بعد از رهایی و درمان خودشان به فکر من و شما نباشند و بعد از رهایی به دنبال کار وزندگی خود بروند اما ایشان زحمت کشیدن متد دی اس تی را ابداع کرده و در اختیار ما قرار دادند به‌طور یقین اگر این روش نبود هیچ‌کدام از ما به درمان نمی‌رسیدیم و می‌توان گفت حتی آقای مهندس نیز نمی‌توانستند به درمان واقعی برسند؛ همه ما وجودمان و رهایی خودمان را در کنگره ۶۰ مدیون جناب مهندس و حرکت بزرگ ایشان هستیم، سال‌ها بود که مصرف کنندگان مواد مخدر راهی برای درمان و رهایی از بند اعتیاد پیدا نمی‌کردند.

جناب مهندس پس از درمان و رسیدن به رهایی تجربیات مستند خود را از این روش در قالب کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر منتشر نمودند که ما در تمام متون و نوشتارهای کنگره ۶۰ شاهد آن هستیم، آقای مهندس در روز سه‌شنبه سی‌ام شهریورماه ۱۳۷۸ در ساعت 4:30 دقیقه بعدازظهر اولین جلسه کنگره ۶۰ را با حضور ۸ نفر تشکیل دادند، اکنون که ما اینجا هستیم جای شکرش باقی است این را نیز بدانیم زحمات زیادی بابت راه‌اندازی هر شعبه‌ای کشیده می‌شود ما باید قدردان این زحمات باشیم و قدردانی و سپاسگزاری ما با رعایت کردن حرمت‌ها و درست سفر کردن انجام می‌گیرد.

ای جنت محترم برای راه‌اندازی شعبه معدن فیروزه چندین بار به تهران برای گرفتن مجوز رفتند و این ساختمان مخروبه‌ای بیش نبود و با پیگیری و زحمات زیادی لژیون معدن فیروزه بعد از تشکیل در پارک به نمایندگی تبدیل شد، تمام این زحمات بابت این است که من مسافر ساخته شوم و بتوانم به زندگی برگردم لذا اینجا یک سوالی پیش می‌آید آیا من مسافر قدردان هستم یا نه؟
امیدوارم که همگی مابعد از رهایی بتوانیم در کنگره بمانیم و خدمت کنیم و قدردان این زحمات باشیم.
ممنون از این که سکوت کردید و به حرف‌های من نیز گوش دادید
عکاس: مسافر علی لژیون دوم
ویراستاری، تایپ و نگارش متن و ارسال خبر: مسافر حسین لژیون دوم به راهنمایی راهنمای محترم مسافر ابوالفضل