English Version
This Site Is Available In English

همه چیز از یک نقطه سیاه شروع شد

همه چیز از یک نقطه سیاه شروع شد

این هفته مبارک را در رأس به آقای مهندس بنیان کنگره۶۰ و خانواده محترمشان تبریک عرض می‌کنم. همچنین عرض تبریک دارم به‌تمامی افرادی که در این مسیر خدمتگزار بوده و در پیشبرد اهداف کنگره تأثیرگذار بوده‌اند. هر دستور جلسه‌ای در کنگره۶۰ باهدف خاصی برنامه‌ریزی‌شده و هرکدام ما را به‌ جهتی سوق می‌دهد. دستور جلسه بنیان هم به این دلیل در دستور جلسات سالیانه قرارگرفته تا ما بدانیم کنگره۶۰ چگونه شکل‌ گرفت و از افراد، سازمان‌ها و انسان‌هایی که در این قضیه کمک کرده‌اند تا ما به اینجا رسیده‌ایم یاد کنیم. همه‌چیز از یک نقطه سیاه شروع شد؛ اما اکنون داریم به رنگین‌کمان می‌رسیم و این گذر تابه‌حال حدود بیست‌وهفت سال طول کشیده است. پانزدهم آذرماه سال ۱۳۷۶ سفر آقای مهندس تمام شد و نقطه آغازی شکل گرفت. این نقطه آغاز مشخص کرد که صورت‌مسئله اعتیاد چه هست؟ نقطه‌ضعف در درمان اعتیاد تاکنون چه بوده؟ چرا تابه‌حال موفق نشدند و درنهایت چرا می‌گویند اعتیاد یک بیماری مرموز، لاعلاج و پیش‌رونده است؟

قضیه اعتیاد در سطح جهانی مطرح است؛ به‌گونه‌ای که حتی افراد مشهوری در اثر اعتیاد می‌میرند و نمی‌توانند به درمان برسند. بسیاری از شخصیت‌های هنری و ورزشی درگیر این غول شده‌اند و در پیشرفته‌ترین کشورها تاکنون نتوانسته‌اند راه درمان آن را پیدا کنند. خوشبختانه این افتخار در کشور ما ایران است و ما در این مسئله به‌جاهای خیلی خوبی رسیده‌ایم. گواه این قضیه که اعتیاد قابل‌درمان است تعریفی است که ما از درمان در کنگره۶۰ داریم؛ وقتی درمان اتفاق می‌افتد فردی که مصرف‌کننده هروئین باشد بعد از رهایی اگر شب‌ها در انبار هروئین بخوابد و خوابش ببرد هیچ احساسی به او دست نمی‌دهد و این قضیه برای افرادی که در قسمت OT کار می‌کنند صادق است؛ چون وقتی شربت OT که همان شربت تریاک است را می‌بینند برایشان با آب فرقی ندارد و اصلاً به این فکر نمی‌کنند که آن را مصرف کنند تا حالشان بهتر شود و این یعنی درمان! هیچ وسوسه‌ای در آن‌ها نیست.

مهم‌ترین بحثی که در تمام NGOهای دیگر یا در بین پزشکان و کلینیک‌ها مطرح است این است که با وسوسه چه‌کار کنیم؟ در سطح جهانی هم به این شکل است که فکر می‌کنند می‌توانند اعتیاد را درمان کنند و تنها مشکلشان وسوسه است؛ اما بنیان کنگره۶۰ این مسئله را مشخص کرد. این کار از سال 1377 وقتی کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر نوشته شد شکل گرفت. وقتی این کتاب نوشته شد هفت ماه بود که از سفر آقای مهندس می‌گذشت. ایشان به ستاد مبارزه با مواد مخدر می‌روند و اعلام می‌کنند که من اعتیاد را درمان کرده‌ام، این هم کتاب من است و می‌خواهم در کارهای تحقیقاتی شرکت کنم. در آنجا به ایشان گفته می‌شود شما می‌توانید به گروه معتادان گمنام بروید و آنجا بررسی کنید.

ایشان به مدت هشت ماه به‌عنوان مهمان در این گروه حضور پیدا می‌کنند؛ در طول این دوران همه موارد و نوشتارهای آن‌ها ازجمله قدم‌ها و سنت‌ها را بررسی می‌کنند؛ ولی چون مقداری از نوشتارهای آن‌ها با تفکر آقای مهندس سازگار نبودند ایشان، به فکر به وجود آوردن یک سیستم جدید می‌افتند و بر مبنای آن چهارده وادی را می‌نویسند. گروه معتادان گمنام در اولین قدمشان می‌گویند ما به این باور رسیده‌ایم که از سلامت عقل برخوردار نیستیم و خودمان را به نیرویی واگذار می‌کنیم که نقایص ما را برطرف کند؛ اما آقای مهندس اولین وادی را تفکر نام نهادند. با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر هر چه هست روبه‌زوال می‌رود. در جای دیگری گفته‌اند اعتیاد بیماری لاعلاج و پیش‌رونده است و ما تا آخر عمرمان معتاد باقی خواهیم ماند، معتاد به دنیا آمده‌ایم و معتاد از دنیا می‌رویم؛ ولی آقای مهندس در مقابل، وادی دهم را مطرح کردند که صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون انسان جاری است. انسان می‌تواند به عقب برگشت کند و این مسئله در کتاب آسمانی هم اشاره‌شده که انسان می‌تواند از ظلمت به‌طرف نور برود.

البته به اعتقاد آقای مهندس زحمتی که هر فرد در گروه معتادان گمنام می‌کشد پنجاه برابر فردی است که در کنگره۶۰ درمان می‌شود. در کنگره به‌راحتی وارد اتوبان می‌شود و به مسیرش ادامه می‌دهد و درمان اتفاق می‌افتد و به فرد برنامه داده می‌شود تا آرام‌آرام دارو استفاده کند. در گروه معتادان گمنام هرکسی می‌تواند بعد از سه یا چهار ماه رهایی راهنما شود؛ اما اعتقاد آقای مهندس این است که نه هرکه آینه سازد سکندری داند    نه هرکه سر بتراشد قلندری داند هرکسی نمی‌تواند راهنما شود؛ چون راهنما باید در دو جهت رشد کرده‌ باشد، هم علم و دانش کافی داشته باشد و هم ازنظر جهان‌بینی، دیدگاه و تفکر به مرحله پختگی رسیده باشد.

در این مسیر ستاد مبارزه با مواد مخدر کمک شایانی به کنگره۶۰ کردند و اولین بار در میدان انقلاب در یک اتاق با چند صندلی که مربوط به ستاد مبارزه با مواد مخدر بود جلسه را تشکیل دادند و قرار را بر این گذاشتند که اگر چهارده جلسه متوالی مرتب تشکیل شد کنگره۶۰ را بنا می‌کنند؛ چون در آن زمان باید به افراد می‌گفتند که کم، مرتب و سر ساعت از تریاک استفاده کنند و این مسئله مورد مخالفت خانواده‌ها و مسئولین قرار می‌گرفت؛ اما وقتی نتیجه را دیدند قبول کردند. با روشی که در کنگره۶۰ اجرا شد حتی یک مورد اوردوز نداشتیم و این‌یک مسئله خیلی مهمی است. بعدازآن کنگره خانواده‌ها را تحت پوشش خود قرار داد و گفت باید آموزش ببینند. پوشش و لباس افراد را به سمت تمیزی و مرتبی سوق دادند و افراد اجازه استفاده از الفاظ ناشایست و القاب زشت را نداشتند. آقای مهندس تغییرات بسیاری ایجاد کردند تا کنگره۶۰ آغاز شد و چهارده وادی نوشته شد.

کنگره دارای نمایندگی‌های زیادی است و خیلی از نمایندگی‌ها از خودشان ساختمان دارند. کنگره۶۰ چندین سال به‌عنوان برترین NGO انتخاب شد و بعدها با انتخاب دیده‌بان‌ها کنگره بسیار قوی‌تر شد؛ چون بنیان کنگره برنامه‌ها را طولانی‌مدت طراحی می‌کردند؛ یعنی برای ده‌ها و صدها سال در کنگره فرد مطرح نیست، سیستم مطرح است که به انسان‌ها و به دولت برای از بین‌ بردن مسئله اعتیاد کمک کند. افراد بسیاری در این راه نقش سازنده‌ای داشتند که تعدادی هم‌اکنون در کنگره حضور دارند و تعدادی هم حضور ندارند. قدردان تمامی این عزیزان هستیم و هرگز این افراد و مسیری که کنگره تاکنون طی کرده است نباید از خاطرمان برود.

نویسنده: راهنمای تازه‌واردین همسفر بهنوش
ویراستاری: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .