مهندس حسین دژاکام بنیان‌گذار و تئوریسین جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ فارغ‌التحصیل سال ۱۳۵۶ رشته مهندسی الکتروتکنیک از دانشگاه علم و صنعت ایران، محقق در زمینه تولید چشم‌های الکترونیک، نویسنده آثار بنیادی در زمینه صورت مسئله اعتیاد، روش درمان، مقوله انسان و جهان‌بینی، کاشف روش درمان تدریجی - پله‌ای اعتیاد (DST) ، متولد ۲۵ آبان سال ۱۳۲۸ هجری شمسی شهر کرمان می‌باشند.
مهندس حسین دژاکام در محله قدیمی ارگ کرمان (میدان باغ) در خانواده‌ای متوسط و پرجمعیت متولد شدند که سومین فرزند از ده فرزند (۶ پسر و ۴ دختر) می‌باشند، پدرشان ایوب دژاکام کارشناس موسیقی و ورزشکار در رشته‌های کُشتی، دومیدانی، دوچرخه‌سواری، افسر نظامی از مشاهیر کرمان محسوب می‌شوند. دوران کودکی مهندس دژاکام با شرایط نسبتاً سختی همراه بود که هزینه متفرقه خود را با کار در تابستان‌ها و پرورش مرغ و تخم‌مرغ محلی به دست می‌آورد.
در سنین نوجوانی ۱۴-۱۳سالگی نواختن ساز بادی ترومپت را فرا گرفتند. وضع درس چندان مناسب نبود ولی به علت خواست درونی و پشتکار سال آخر هنرستان را به پایان رساندند و در سال ۱۳۴۸ در امتحان ورودی دانشگاه علم و صنعت قبول و در رشته الکتروتکنیک مشغول به تحصیل شدند و به علت نیاز به کار با وجود قبولی در نوبت‌های روزانه و شبانه، نوبت شبانه را انتخاب نمودند. در طول تحصیل همزمان در سال‌های ۱۳۴۸-۱۳۵۶ در شرکت‌های ITTsel ناراتل، تأسیسات پارک ارم مشغول به کار بودند.
در سال ۱۳۵۴ با خانم زهرا عادل‌زاده بنام، بهیار بیمارستان جم ازدواج کردند و صاحب سه فرزند (دو دختر و یک پسر) شدند.
مهندس دژاکام تحقیقات در زمینه ساخت و تولید چشم‌های الکترونیک را به‌منظور حفظ سلامت و جان کارگران و کاربردهای دیگر صنعتی در سال ۱۳۵۹ به همراه دکتر روئین تن و جمعی از متخصصین آغاز نمودند که بخش اعظمی از درآمدشان صرف این کار شد؛ که البته پس از سه سال به نتیجه رسید (تولید و طراحی چشم‌های الکترونیک برای اولین بار در ایران) و منجر به تأسیس کارخانه چشم‌های الکترونیک در منطقه ایرانشهر (استان سیستان و بلوچستان) شد کاری که در زمان و نوع خود قابل تحسین و دست اول بود.
مهندس دژاکام در زمینه‌های دیگری نیز سرمایه‌گذاری کردند که البته تقریباً تمام آن‌ها به علت اعتیاد و ترک‌های ناموفق و غلط از بین رفت، از جمله کارخانه به علت عدم پرداخت وام‌های بانک مصادره شد.
مهندس دژاکام مطالعات آزاد خود در زمینه انسان، عرفان، روانشناسی، تاریخ و فلسفه را از ابتدای دهه پنجاه آغاز و در پی آن کاوش در زمینه عرفان و خودشناسی را به‌طور جدی از دهه شصت دنبال نمودند که بیشتر انگیزه آن دانستن و یافتن راهی برای خروج از تاریکی و اعتیاد بوده است.
مصرف دائمی مواد مخدر از نوع تریاک و شیره از سال ۱۳۵۸ بوده که ابتدا به‌صورت کشیدن و در ادامه به‌صورت خوراکی و کشیدنی ادامه داشته که در سال‌های آخر مصرف، کشیدن حکم تشریفات را داشته است. وی مصرف تفننی را چند سال قبل از مصرف دائمی در تجربیات خود دارند. اقدام برای ترک و رهایی از مواد ۲ بار بوده که بار اول در سال ۱۳۶۳ به‌صورت سقوط آزاد انجام شده است. مدت سه ماه از مصرف مواد خودداری کردند؛ و بار دوم در سال ۱۳۶۶ توسط پزشک متخصص به‌صورت دارویی، قطع مواد و مصرف دارو در ۲۱ روز و روان درمانی که این بار ۱۰ ماه عدم مصرف به طول انجامیده. به گفته مهندس دژاکام علت برگشت به مواد احیاء نشدن سیستم‌های تخریب شده در اثر مصرف مواد، به کار نیفتادن غدد شبه افیونی، از تعادل خارج شدن سیستم‌های بسیاری از جسم می‌باشد.
به گفته ایشان: همه چیز ظاهراً درست بود ولی یک اشکالی وجود داشت و آن اینکه من، آن آدم سابق نبودم. راه می‌رفتم خسته می‌شدم، حرف می‌زدم خسته می‌شدم، نمی‌دانستم اصلاً برای چه چیز زنده هستم. بسیاری از چیزهایم را نه در زمان مصرف، بلکه در زمان ترک‌های اعتیاد از دست دادم. آن‌هم به دلیل غلط بودن روش‌های تَرک که به هر چیزی منتهی می‌شد به‌جز درمان.
نتیجه این دو ترک اضافه شدن الکل به‌صورت هر شب و بالا رفتن میزان مصرف مواد بود (روزانه ۶-۵ گرم تریاک و یا شیره به‌صورت خوراکی).
یافتن راه:
در نهایت با یاری خداوند و نیروهای مافوق، روشی توسط مهندس حسین دژاکام ابداع شد که نتیجه سال‌ها تحقیق و کشف صورت مسئله اعتیاد بود. کار اصلی مهندس دژاکام قبل از یافتن روش درمان تعمیر و راه‌اندازی دستگاه‌های مخابرات و تلفن داخلی central دستگاه‌های تلفن ۱۰۰-۲۰۰ و ۵۰۰ شماره‌ای بود و همین کار یعنی یافتن اشکال در بین انبوهی از سیم‌ها و اتصالات کمک نمود تا بتوانند انسان را هم مانند یک سیستم مورد تحلیل و کاوش قرار دهند. نتیجه تحقیقات ایشان در کتاب «عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر» و مقالات سم نزدایی، صورت مسئله اعتیاد، آنچه خانواده‌ها باید بدانند به چاپ رسیده است که دیدگاه شما عزیزان با مطالعه آن‌ها در مورد مقوله اعتیاد به کلی دگرگون می‌شود.
روش درمان در بهمن ماه ۱۳۷۵ طی یک آزمایش ساده ولی بسیار مهم با الهام از ماه رمضان کشف گردید؛ یعنی منظم نمودن وعده‌های مصرفی در ماه رمضان وقت سحر و افطار و مشخص نمودن میزان مصرف. مهندس دژاکام می‌گویند ۱۲ سال از اعتیادم بیزار بودم ولی راه رهایی را پیدا نمی‌کردم. به گفته ایشان پس از یافتن راه و خارج شدن خودم از بند اعتیاد و درمان قطعی در ۱۳۷۶/۹/۱۴ مهم‌ترین کار انتقال این دانش به سایرین بود. به همین منظور مدت دو سال به بررسی و تحقیق پرداختند و کنگره ۶۰ (جمعیت احیاء انسانی کنگره ۶۰) را به همکاری جمعیت مبارزه با اعتیاد و ستاد مبارزه با مواد مخدر و آقای فلاح دبیر کل ستاد آن زمان در ۳۱ شهریور ۱۳۷۸ تأسیس نمودند و اولین جلسه در ساختمان این جمعیت واقع در خیابان کارگر جنوبی، کوچه مهدی زاده، پلاک ۲۱ با همکاری خانم سهیلا جلودار زاده تشکیل گردید.
امروز که این مطلب نوشته می‌شود بالغ بر ۱۰۰,۰۰۰ نفر در کنگره ۶۰ از بند اعتیاد آزاد شده‌اند.شما عزیزانی که این مطلب را می‌خوانید، در صورت داشتن مشکل اعتیاد از هر نوع ماده‌ای که باشد چه در خود و یا چه در عزیزانتان، می‌توانید برای درمان قطعی به‌صورت رایگان به کنگره ۶۰ مراجعه نمایید. هر چقدر هم که در تاریکی باشید، ما را در کنار خود خواهید یافت.
ما درد و درمانیم
بدرود
سالروز تولد بنیان کنگره۶۰ جناب آقای مهندس حسین دژاکام را به ایشان ،خانواده محترمشان، و همگی اعضای کنگره۶۰ تبریک و شادباش عرض نموده، آرزوی طول عمر باعزت همراه با سلامتی و موفقیت برای ایشان از درگاه پروردگار خواستاریم.
منبع: سایت کنگره۶۰، بیوگرافی مهندس حسین دژاکام
تنظیم و ارسال: سایت
نمایندگی گرگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
87