سالها پیش جوانی خسته از تاریکیها به هر دری میزد شاید بتواند راه نجاتی پیدا کند، هر آدرسی که به او میدادند، به آن مراجعه میکرد، با فرقهها و مسلکهای مختلف آشنا میشد، مطالعه و تحقیق میکرد به امید یافتن راه؛ دریغ از جرقه نوری.
جوان ناامید نشد و همچنان به تلاش خود ادامه داد. خداوند مهربان که تلاش و کوشش جوان را میدید، دیگ رحمت و عطوفتش به جوش آمد و از میان آن دیگ در حال جوشیدن دانهای به آن جوان داد. دانه را در دست میفشرد و به این فکر میکرد که با این دانه چه کند؟ تصمیم گرفت دانه را در دل تاریک باغچه منزلشان بکارد شاید بهار که رسید، جوانهزده و گلی زیبا گردد.
آن دانه در دل تاریک خاک ترک برداشت و جوانه زد و دیری نپایید که تبدیل به نهالی زیبا شد و شکوفه داد و بهاینترتیب با تلاش و کوششهای آن جوان که کسی نبود جز مهندس حسین دژاکام جرقههای نور و روشنایی نمایان شد و بعد از ۱۷ سال ایشان توانستند غول اعتیاد را شکست دهند.
«رسد آدمی بهجایی که بهجز خدا نبیند» و مهندس حسین دژاکام به این مرحله رسیدند؛ از آن درخت مراقبت کردند و آن درخت روزبهروز بزرگتر و بزرگتر شد و شروع کرد به میوه دادن در این مرحله بود که مهندس دژاکام از میوه شیرین آن درخت به دوستان و نزدیکانشان نیز دادند و آنها هم در کنار مهندس به رسیدگی از آن درخت پرداختند.
یک درخت هرقدر که بزرگتر میشود ریشهاش بزرگتر شده و به عمق میرود و شاخههایش به اطراف کشیده میشود و در این مرحله علیرغم اینکه محکم است کارهایی نیز دارد که انجام آن کارها از عهده یک نفر یا دو نفر خارج است؛ اینچنین بود که افراد خانواده و دوستان مهندس دژاکام، همه دستبهدست هم دادند برای رسیدگی از این درخت باشکوه.
شاخههای این درخت ابتدا در شهرهای نزدیک و سپس در شهرهای دورتر هم ثمر داد و بهاینترتیب بود که شعب مختلف در شهرهای کوچک و بزرگ کشورمان ایران دایر شد؛ در این مرحله رسیدگی از این درخت بزرگ کمک و یاری همگان را میطلبید از دوستان و نزدیکان تا اعضای کنگره ۶۰.
بنیان و اصل و ریشه این درخت بزرگ «مهندس حسین دژاکام» با برنامهریزیهای دقیق تلاش شبانهروزیشان، دست کمک بهطرف افراد خواهان نور و روشنایی دراز کردند، چراغ راه ما شدند و از میوههای خوشطعم این درخت به همه خوراندند و «معشوق به سامان شد تا باد، چنین بادا»
من اکنون در این لحظه از خداوند باریتعالی بهخاطر وجود نازنین مهندس حسین دژاکام، چشیدن طعم شیرین درمان مسافرم، داشتن آرامش نسبی در زندگیام، شاکر و سپاسگزارم. خداوندا برای انجام این عمل عظیم، شکر، شکر، شکر. در پایان این هفته زیبا و باشکوه را به بنیان کنگره ۶۰، «مهندس حسین دژاکام» و تمام عزیزانی که در این راه تلاش میکنند، تبریک و تهنیت عرض میکنم.
نویسنده: راهنمای تازهواردین همسفر مریم عضو لژیون سردار
رابط خبری: راهنما همسفر پروانه
ارسال: مرزبان خبری همسفر آمنه
همسفران نمایندگی آبیک
- تعداد بازدید از این مطلب :
22