مشارکت راهنما همسفر الهه: (سیدی علم و عمل)
هر چه ما در ذهن و اندیشهمان رسم کردهایم اگر برایش زمان نگذاریم و تمرین نکنیم به عمل در نمیآید. شما اگر ۱۰۰ تا درخت هم بکارید؛ اما اگر نحوه کاشتن خوب نباشد هیچوقت میوه و محصولی دریافت نخواهید کرد. ما باید برای آمدن به شعبه یکسری از مسائل را در نظر بگیریم و قبلش فکر کنیم، بهعنوان مثال زمانیکه در کنگره همه را در آغوش میگیریم باید بهداشت شخصی خود را رعایت کنیم تا بوی نامطبوعی ندهیم و یا اگر قرار است صحبت و مشارکت کنیم بایستی بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کنیم. این موضوع را نیز باید بدانیم که در همه امور کنگره و خدمت کردن برنامهریزی داشته باشیم بهطوریکه وقتی در کنگره حضور داریم کارهای مربوط به منزل و خانواده را از قبل انجام داده باشیم و بهواسطه خدمتی که در اینجا انجام میدهیم حال خوبی داشته باشیم تا این خدمت همیشه به ما داده شود؛ زیرا در سیدی «علم و عمل» گفته شده است که بایستی این دو مؤلفه با یکدیگر تطبیق داشته باشند و زمانیکه راهنما به رهجو آموزش میدهد بایستی خودش آن را اجرایی کند.
کاربرد سیدیها، جهانبینی در خانه میباشد نه اینکه آموزش و درسی را که گرفتم صرفاً در کنگره خوب توضیح بدهم، این امر برای مدرسه است. ما باید آموزشی را که گرفتهایم به مرحله عمل برسانیم و زمانی میتوانیم بگوییم انسان مالک یافتههای خویش است که به قسمت اول توجه و عمل کرده باشد. شما بهراحتی میتوانید جا پای دیگری بگذارید، راهنما شوید و خدمت کنید؛ اما فرق من با کسی که زودتر پیشرفت میکند ایناست که او آن چیزی را که در ذهنش ترسیم میکند زودتر به اجرا در میآورد. وقتی من پای عهدم میمانم ذرهذره متوجه میشوم عزت نفس چیست. در کنگره میگوییم اگر جسم من مهم است روانم هم به همان نسبت اهمیت دارد؛ زیرا اگر میخواهم انسان آرامی باشم باید به جسمم توجه کنم. در پروسه درمان کنگره اول توجه به جسم است. انسانهایی میتوانند خوب خدمت کنند که ابتدا به خودشان توجه کردهاند.
جنابمهندس میفرمایند: بیدار و هوشیار باشید، وقتیکه احیاء میشوید میتوانید بر کل سیستم تأثیرگذار باشید، حال این سیستم خانواده، جامعه، کنگره یا هر جای دیگری میتواند باشد. وقتی میدانم موضوعی در کنگره قانون است نمیتوانم با اصرار بیمورد آن را دور بزنم. وادی دوم میگوید هیچ موجودی جهت بیهودگی خلق نشده است و طبق وادی میگوییم که همه ما تأثیرگذاریم، اگر در جایگاه خدمتی هم نباشم باید نسبت به کنگره و افراد تازه وارد حس مسئولیتپذیری داشته باشیم. سطح شعبه نه تنها به ایجنت و مرزبان بلکه به همه افراد آن شعبه بستگی دارد. اگر ما مسئولیت خودمان را بدانیم و به خوبی اجرا کنیم باعث میشود سطح شعبه بالاتر برود، بهعنوان مثال اگر حس خوب در هر قسمت از کنگره و یا پارک دریافت کردیم آن را در مشارکت خود عنوان کنیم، با دیگران به اشتراک بگذاریم و به راحتی از هر چیزی عبور نکنیم. ما با کمک مالی که انجام میدهیم فضا را برای ورود تازهواردین بازتر میکنیم. کنگره متعلق به هیچکدام از ما نیست اما از خانه پدریمان باارزشتر است؛ زیرا در اینجا همه مسئولیتها به عهده خودمان است که باید به نحو احسن آن را انجام دهیم تا به بهتر شدن شعبه، شناساندن کنگره و جذب افراد جدید کمک کنیم.
مشارکت همسفر شهربانو: (وادی هفتم)
وادی هفتم میگوید که رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است، یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت مینماییم. در این وادی بحث روی پيدا کردن راه است که مسئله فوقالعاده مهمی است. یک راه ما را به مسلخ میبرد و یک راه و مسیر ما را به مرغزار میبرد. خیلی از انسانها بودند که راه را پیدا نکردند و رفتند اما به خاطر انتخاب راه غلط به تباهی کشیده شدند و نیست و نابود گشتند. انسانها به دو دسته کم خردان و خردمندان تقسیم میشوند. نشانه افراد کمخرد این است که همیشه اول حرف میزنند سپس فکر میکنند و برای انجام هر کاری اول بدون تفکر و بررسی آن را انجام میدهند، بعداً که به مشکل برخوردند به دنبال بررسی و راه حل میگردند به همین دلیل مدام مشکل ایجاد میکنند و مجبورند همیشه معذرتخواهی کنند. بعضی وقتها هم فکر میکنند بهترین راه، کوتاهترین و ارزانترین راه است. ویژگی افراد خردمند این است که همیشه اول فکر میکنند سپس حرف میزنند و یا برای انجام هر کاری اول راه را بررسی میکنند، فکر میکنند و بعد آن کار را انجام میدهند به همین دلیل خیلی کم پیش میآید که به مشکل برخورد کنند.
مشارکت همسفر زینب: (سیدی حس)
در سیدی «حس» مطالبی مطرح شده است که اهمیت حس را بیان کرده است و تمامی آنچه را که خداوند آفریده است در برمیگیرد. اگر حس نباشد هیچ انتقالی صورت نمیگیرد و بین انسانها دوستی و محبت شکل نمیپذیرد. مانند حس پدر به فرزندان یا حس مادر به فرزندانش است. اگر حس نباشد هیچ محبتی بهوجود نمیآید و همه انسانها یکدیگر را رها میکنند. حس تمام موجودات هستی را در برمیگیرد و در هستی هیچ چیزی وجود ندارد که فاقد حس باشد. تمام نقل و انتقالات ما توسط حس انجام میگیرد و ما توسط حس جهان اطراف خود را درک میکنیم. اگر حس نبود ما هیچ حرکتی را نمیتوانستیم انجام بدهیم، برای مثال اگر حس بینایی در ما وجود نداشت چگونه میتوانستیم حرکت کنیم؟ چگونه میتوانستیم اطرافمان را ببینیم؟ مسافرانی که به نفسمطمئنه برسند نسبت به همسفرانشان احساس مسئولیت و تعهد بیشتری میکنند. کسانی که در مراحل نفس اماره هستند هر جاییکه به آنها بیشتر خوش بگذرد آن را انتخاب میکنند و مسئولیتپذیر نیستند. در نتیجه هر چه انسانها آگاهی و دانایی بیشتری داشته باشند به همسفران خودشان وفادارتر هستند.
مشارکت همسفر رضیه: (سیدی قیاس)
در سیدی «قیاس» استادامین میفرمایند: همه ما در سفر دوم با مشکلاتی روبهرو میشویم که به آن تسخیر گفته میشود. تسخیر مانند یک پردهای است که بهروی ذهن ما کشیده میشود و از مشکلاتی مثل: ترس، خشم و ناامیدی نشأت میگیرد که ما نمیتوانیم بهوچسیله عقل، درست تصمیم بگیریم. موضوع دیگر قیاس کردن است. قیاس ما براساس یکسری اطلاعات ناکافی و ناقص است و ما ظاهر مسائل را میبینیم که در حال حاضر وجود دارد. ممکن است در گذشته این اتفاقات پیش زمینهای بوده که فرد تلاش کرده است و ما تلاش او را ندیدهایم بههمین دلیل قیاس میکنیم. با این قیاس اشتباه، سه اتفاق رخ میدهد: از انسانها ناامید میشویم، از خداوند ناامید میشویم، از خودمان ناراحت و ناامید میشویم. زمانی قیاس بهوجود میآید که بین حس و عقل ارتباط نادرستی برقرار شود و حس ما هر چه بگوید ما آن را قبول کنیم؛ اما درستش ایناست که ما عقل را به کار بگیریم. زمانی میتوانیم از فرمان عقل استفاده کنیم که آگاهی و دانایی لازم را داشته باشیم. تا زمانیکه زمین خودمان را آماده کاشت بذر نکنیم نمیتوانیم توقع به وجود آمدن محصول خوب را داشته باشیم. در نتیجه ما باید حسهای خود را پالایش کنیم تا به فرمان درست عقل نزدیک شویم.
مشارکت همسفر شهلا: (سیدی علم و عمل)
آقایمهندس در سیدی «علم و عمل» میفرمایند: باید علم و عمل با یکدیگر تطابق داشته باشند و انسان باید همیشه جوینده مطالب باشد تا علم و عملش یکی باشد. تطابق داشتن این دو باعث میشود که ما همیشه سفر کنیم درواقع به دنبال مطالب جدید باشیم. وادی سیزده میگوید در آخر امر، امر اول اجرا میشود که این فقط یک جمله نیست در واقع میتواند تکلیف انسان را مشخص کند. پول باید برای آسایش انسان است، نه اینکه عمر را فقط صرف به دست آوردن پول کنیم. بعضی انسانها فقط بهدنبال پول هستند و خانوادهشان آسایش لازم را ندارند. چه فرقی بین انسانی که کرون کرون پول جمع کرده و فردی که سنگ جمع کرده است میباشد؟ هیچ فرقی با یکدیگر ندارند؛ زیرا هیچ لذتی از زندگیشان نمیبرند; پس با بالا بردن آگاهی و به کار بردن آنها در زندگی میتوانیم راحتتر با مسائل کنار بیاییم و زندگی کنیم و در نهایت برای رسیدن به خواستهها بایستی صبر داشته باشیم.
مشارکت همسفر نیلوفر: (سیدی علم و عمل)
در سیدی «علم و عمل» مهندس میفرمایند: زمانیکه انسان دانشی را کسب کند؛ اما اگر نتواند از دانشش استفاده کند و آن را عملی کند هیچ فایدهای ندارد. افرادی به کنگره آمدند و حضور داشتند که بسیاری از قوانین را حفظ بودند؛ اما نتوانستند حتی سفر خودشان را به پایان برسانند. انسانی موفق است که دانش و عملش با هم مطابقت داشته باشد. برای انجام هر کاری باید اول نقشه آنرا در ذهن خود ترسیم کنیم سپس اجرایی کنیم و از کارهای کوچک شروع کنیم و آرام آرام به کارهای بزرگ برسیم تا فرمان شو شود صورت بگیرد. شو شود فقط مخصوص خداوند است که هرچه اراده کند همان لحظه انجام میشود؛ اما ما باید با تمرین و تکرار کارهای کوچکتر ذهن خودمان را پاک و پالایش کنیم تا بتوانیم آن شو شود را به عمل برسانیم. اگر کارهایمان را نصفه و نیمه تمام کنیم ذهنمان پریشان میشود و کارهای نیمهکاره افکار ما را مشغول میکند. ما باید علم خود را به مرحله عمل درآوریم و همیشه کارهایی را که قرار است انجام دهیم بلافاصله انجام دهیم و ذهن خود را آسوده کنیم. برای انجام هر کاری در ابتدا باید راه را پیدا کنیم و سپس به آن عمل کنیم؛ پس تنها فکرِ بهدست آوردن، کافی نیست.
رابط خبری: همسفر نازنین مرزبان خبری
ویراستار: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هفتم)
ارسال مطلب: همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر حلیمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی سمنان
- تعداد بازدید از این مطلب :
65