تمام روابط ما مثلثی را تشکیل می‌دهد که یک ضلعش من هستم، یک ضلعش تو هستی، و یک ضلع که قاعده است روابط بین ما است یا یک ضلع زن، یک ضلع شوهر است، قاعده روابط آن‌ها است. در این مثلث فضایی وجود دارد فضای این مثلث مربوط به این است که ما چگونه عمل می‌کنیم، من و او برای این فضا چگونه عمل می‌کنیم.
گاهی بین این فضا فاجعه است؛ یعنی بین من وتو و رابطه‌مان فاجعه است؛ یعنی ما از دیدن همدیگر منزجر می‌شویم و فضا آلوده است. پس ما هستیم که این فضا را درست می‌کنیم. عطرآگین بودن و متعفن بودن این فضا بستگی به رفتارها و تفکرات ما دارد.
برای اینکه فضای مثلث خوب باشد باید روی نقاط مشترک صحبت کنیم. مهندس حسین دژاکام می‌فرمایند: به نظر من اصلاً آدم بد نداریم، اگر کسی بدرفتاری می‌کند، بلد نیست و این موضوع که بدی‌کردن بد است را نفهمیده است. ظلم‌کردن انسان در اثر جهل و نادانی آن‌ها است. پس ما باید چه‌کار کنیم، تا مثلت متعفن نباشد و عطرآگین باشد؟ غیبت، تجسس، گله و شکایت، انتقاد، بازجویی، لجبازی، سخن‌چینی و قهر نکنیم. این کارها آفت و ضد این مثلث است.
اگر می‌خواهید آرامش داشته باشید باید این چهاراصل را در زندگی رعایت کنید:
۱-اصل بی‌ثباتی: هیچ‌چیز در دنیا ثبات ندارد، تنها چیزی که ثبات دارد بی‌ثباتی است. همه امور متغیر است و ثابت نیست اگر بخواهید ثابت نگه دارید، دچار رنج و عذاب می‌شوید. دشواری‌ها هم همین‌طور هستند، عوض می‌شوند ثابت نیستند. تمام ذرات هستی در حرکت هستند.
۲- هرگز خودتان را با کس دیگر مقایسه نکنید: در مقایسه‌کردن همیشه جلوتر از خود را می‌بینیم، به پشت سرمان نگاه نمی‌کنیم که از چند نفر جلوتر هستیم. در ضمن زندگی یک مسابقه نیست، در مسابقه دو همه با هم از یک نقطه و یک‌زمان شروع می‌کنند؛ اما زندگی را هر کس در یک جایی و یک زمانی شروع کرده است همه با هم شروع نکرده‌اند پس مقایسه‌کردن خود با دیگران، آرامش ما را از بین می‌برد.
۳- دربند توصیف و توجه دیگران نباش: بعضی‌ها نیاز دارند که دیگران توصیفشان کنند چقدر زیبایی، چقدر خوب راه می‌روی، وقتی از تعریف دیگران انرژی می‌گیریم پس زمانی تعریف نکنند وا می‌رویم و انرژی خودمان را از دست می‌دهیم.
۴- زندگی چیزی نیست که همه چیز را با هم به همه‌کس بدهند: یک چیز به دست آورید، یک چیز را از دست می‌دهید این جزئی از قوانین زندگی هست، نمی‌شود همه چیز را با هم داشت.
نکته مهم دیگر اینکه، تنهایی بلای جان انسان است. ما در کنگره از جمع بودن خود لذت می‌بریم. اگر برای جمع ارزش قائل باشید، جمع هم برای شما ارزش قائل می‌شود و در آخر اینکه شاد بودن و غمگین بودن ما تحت‌تأثیر سیستم بیوشیمیایی ما است، وقتی خوشحال یا عصبی می‌شویم، هورمون‌هایی ترشح می‌شوند اینکه کورتیزول ترشح بشود یا سروتونین، یا دوپامین، بستگی به رفتارها و کردارهای ما دارد.
منبع: سی دی «ابلیس» از مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
ارسال: مرزبان خبری همسفر آمنه
همسفران نمایندگی آبیک
- تعداد بازدید از این مطلب :
27