سلام دوستان داریوش هستم مسافر
شکی نیست که ما همواره در حال زندگی می‌کنیم.
چه در گذشته سفر کنیم، چه در آینده سیر کنیم حسرت گذشته و دلهره آینده، تنها حالمان را خراب می‌کند.
در جهاهای بعد خواهیم دید اصلاً گذشته و آینده وجود ندارد، در حقیقت هم چنین است، همه چیز من حال من است.
گاهی دلم می‌گیرد که چقدر دیر فهمیدم که تمام زمان من همین امروز است و باز هم دلم می‌گیرد که هنوز هم گاهی بی‌توجه به آن، امروز من دارد می‌گذرد.
کنگره برایم یادآور ارزشمند بودن همین امروزها است، همین حال، همین سرمایه.
زمان من، امروز من سرمایه است، کنگره 60 و حضورم در آن سرمایه است.
گذشته، سرمایه گذشته بود و آینده، سرمایه آینده است این مهم است که حال من چطور است.
- تعداد بازدید از این مطلب :
115