استفاده از OT و DST تحولی در درمان اعتیاد

نقش اپیوم تینکچر (OT) و روش DST در درمان اعتیاد در ایران
اعتیاد به مواد مخدر یکی از پیچیده‌ترین معضلات سلامت عمومی در سراسر جهان است. در ایران، با توجه به الگوی مصرف مواد، نیاز به روش‌های درمانی بومی‌سازی شده به شدت احساس می‌شود. یکی از این رویکردها، استفاده از داروی اپیوم تینکچر (OT) در کنار روش درمانی DST است که توسط کنگره ۶۰ توسعه یافته است.در این مقاله  به مرور تاریخچه، ویژگی‌ها و تأثیرات این روش درمانی می‌پردازد. تاریخچه اپیوم تینکچر (OT) در ایران اپیوم تینکچر، که از تریاک خالص به دست می‌آید، قدمتی بیش از ۵۰۰ سال در علم پزشکی دارد و در درمان بیماری‌هایی مانند درد و سرفه استفاده می‌شده است. در ایران، از دهه ۱۳۸۰، با همکاری کنگره۶۰ و مراکز درمانی، این دارو وارد چرخه درمان اعتیاد شد. در سال‌های ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷، پایلوت‌هایی برای بررسی اثربخشی OT در درمان اعتیاد انجام شد. نتایج این مطالعات، که تحت نظارت مرکز ملی مطالعات اعتیاد ایران صورت گرفت، نشان داد که این دارو می‌تواند به‌عنوان جایگزین مؤثر مواد مخدر عمل کند و کیفیت زندگی افراد معتاد را بهبود بخشد.

روش شناسی DST: چارچوب درمانی مکمل OTیکی از نقاط تمایز درمان اعتیاد در کنگره ۶۰، بهره‌گیری از متد DST (Diminishing Step Time) است. این روش، با کاهش تدریجی مصرف OT در طول دوره‌های مشخص، به بازسازی سیستم فیزیولوژیکی بدن (سیستم ایکس) کمک می‌کند. روش DST شامل سه مرحله اصلی است: سازگاری اولیه: سازگاری بدن فرد با دوز اولیه OT. افزایش کنترل‌شده دوز: به‌منظور کاهش علائم ترک و ایجاد تعادل در بدن.کاهش تدریجی دوز: که در نهایت منجر به قطع کامل مصرف مواد می‌شود. این روش، علاوه بر درمان جسمانی، به بازسازی روان و تغییر جهان‌بینی افراد نیز می‌پردازد، که بخش مهمی از موفقیت آن است. تأثیرات درمانی OT و DSTطبق گزارش‌های ارائه‌شده توسط کنگره ۶۰، استفاده از OT همراه با روش DST دستاوردهای زیر را به همراه داشته است: اثرات جانبی مثبت: تجربه نشان داده که درمان با OT نه‌تنها اعتیاد، بلکه بیماری‌های دیگری مانند سرطان، ام‌اس و مشکلات گوارشی را نیز بهبود بخشیده است.

کاهش عوارض داروهای سنتتیک: در مقایسه با متادون و بوپرنورفین، OT به دلیل منشأ گیاهی و کاهش احتمال وابستگی، نتایج بهتری ارائه داده است.نقش کنگره ۶۰ در درمان اعتیادکنگره ۶۰ با همکاری بیش از ؟ کلینیک در سراسر کشور، توانسته است چارچوبی منظم برای توزیع و نظارت بر مصرف OT ایجاد کند. این نهاد نه‌تنها در درمان اعتیاد، بلکه در تربیت پزشکان و راهنمایان درمان اعتیاد نقش مهمی ایفا کرده است. به گفته مهندس دژاکام، بنیان‌گذار این روش، «اعتبار OT به روش DST وابسته است» و این ترکیب است که نتایج شگفت‌انگیزی را به همراه داشته است.
چالش‌ها و پیشنهادات؛ باوجود موفقیت‌های قابل‌توجه، هنوز چالش‌هایی مانند محدودیت‌های قانونی در توزیع OT، ناآگاهی جامعه پزشکی از روش DST و نگاه منفی به مصرف OT وجود دارد.
برای رفع این مشکلات پیشنهادات زیر ارائه می گردد: تدوین مقالات علمی: چاپ تحقیقات کنگره ۶۰ در ژورنال‌های بین‌المللی برای پذیرش جهانی این روش. گسترش آموزش: برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای پزشکان و متخصصان درمان اعتیاد. افزایش همکاری‌ها: توسعه تعامل میان کنگره ۶۰ و نهادهای درمانی.
نتیجه‌گیری:
استفاده از اپیوم تینکچر همراه با روش DST، به‌عنوان یک مدل درمانی بومی و موفق، تحولی در درمان اعتیاد در ایران ایجاد کرده است. این مدل نه‌تنها به رهایی از اعتیاد کمک می‌کند، بلکه با رویکرد جامع جسم، روان و جهان‌بینی، به بهبود کیفیت زندگی افراد نیز می‌پردازد. برای رسیدن به درمان پایدار و کاهش آسیب‌های اجتماعی ناشی از اعتیاد، لازم است از ظرفیت این مدل به‌صورت گسترده‌تر و علمی‌تر بهره‌برداری شود.

نویسنده: همسفر هدی رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مهدیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سنایی