متخصصین به این نکته رسیدهاند که از تریاک به عنوان پادزهر و یک درمانکننده میتوان استفاده کرد. مسئولین با کمک این پروژه متوجه شدند که درمان تریاک در طول مدت یک هفته امکانپذیر نیست و حداقل به مدت یک سال زمان نیاز دارد و زحمات و تلاشهای بسیار زیادی انجام گرفته است. درمان با داروی OT هم سخت و هم سهل است؛ در صورتی سهل است که اگر انسانی فکور، آگاه، دانا و طبق برنامه باشید؛ اینکار با سهولت انجام میگیرد و همانند آب خوردن به درمان میرسید؛ ولی اگر انسان جاهل، نادان و ناآگاهی باشید درمان خیلی سخت میشود و امکان دارد به درمان نرسید.
کنگره با این پروژه مسافر را ترک نمیدهد؛ بلکه آنها را درمان میکند؛ سیستم بیوشیمی بدن او را راهاندازی میکند و این اعمال فقط با حرف زدن درست نمیشود؛ بلکه نیازمند به اجرا درآوردن میباشد. زمانی که روی برنامه OT هستند باید طبق ساعت مصرف کنند؛ اگر یک ماه استفاده کردند و به بیراهه رفتند و مواد دیگری مصرف کردند، سیستم آنها از تعادل خارج میشود؛ زمانی که سیستم با برنامه OT در حال تنظیم است ما OT را کم کنیم؛ ماده شبه افیونی شروع به ترشح کردن میکند؛ در اینموقع اگر طبق برنامه حرکت نکنند؛ به دلیل ناآگاهی سردرگم میشوند و به درمان قطعی نمیرسند و حس و حال خوبی را تجربه نمیکنند؛ ولی اگر روی برنامه و طبق جدولی که تعیین شدهاست، حرکت کنند با اطمینان در آخر پروژه چنان حال خوشی دریافت میکنند که در زمان مصرف تجربه نکرده بودند.
هواپیمایی که در زمان تعیینشده پرواز میکند؛ اگر دیر برسید هواپیما پرواز میکند و از قافله عقب میمانید؛ بنابراین نظم و ترتیب از نکات مهم است. مسئله بعدی این است که یک داروی کاملاً استاندارد با معیارهای کارخانه داروسازی آماده شدهاست جرم و خلاف نیست؛ اگر مسافرت بروید و دارو همراه شما باشد مشکلی به وجود نمیآید؛ چون کارت عضویت در کنگره را دارید. میزان داروی OT توسط راهنما مشخص میشود؛ داروی OT روی خواب اثر نمیگذارد و هر مادهای که در ترکیبات تریاک است در این دارو هم وجود دارد.
آقای مهندس کنگره ۶۰ را با درایت و پشتکاری که داشتند و شناخت ایشان نسبت به شربت اُپیوم تینکچر و پیگیریهای زیادی که کردند؛ توانستند این دارو را وارد پروسه درمان کنند و آقای مهندس فرمودند: تریاک کشیدنی ممنوع است و باید از این به بعد مسافر با تریاک خوراکی سفرش را انجام دهد و در ادامه اپیوم خوراکی و با توجه به نواقصی که در کار بود و با درایتی که آقای مهندس و شورای دیدهبانان داشتند تا بتوانند از شربت اپیوم تینکچر به عنوان داروی رسمی استفاده کنند و خیلی تلاش انجام شد؛ ولی با مخالفتهای زیادی روبرو شده بودند و عنوان میکردند که میخواهند به صورت دولتی و استاندارد تریاک توزیع نمایند و نمیدانستند که روش درمانی است.
آقای مهندس خیلی اصرار داشتند و با حمایت کنگره دیدهبانان و پیگیری آنها در نهایت ۵۰ نفر پایلوت درمان را شروع کردند و به آنها شربت دادند؛ بعد از یک مدتی طبق آزمایش و برنامههایی که داشتند مسیر درمان را به بهترین شکل ممکن جلو آمدند و ایده بسیار خوبی حاصل شد و در نهایت توانستند شربت اپیوم تینکچر را به صورت رسمی به کنگره بدهند. در ابتدا، در صحبتهای آقای مهندس شربت اپیوم تینکچر را در کنگره توزیع کردند که باز هم با ریزبینی و آیندهنگری که داشتند؛ به کلینیکها سپرده شد که کلینیکها هم دخیل باشند و از این روش و آموزشهای جهانبینی به بهترین شکل ممکن به کلینیکهای سطح کشور انتقال داده شود. تا امروز خداراشکر ۱۳۷۰ نفر خدمتگزار در واحد OT است و تعداد زیادی هم به درمان رسیدند و در حال انجام است.
به سبب موفقیت کنگره ۶۰ در مسیر درمان اعتیاد با تریاک یا اپیوم بود که دولت و وزارت بهداشت به درخواست کنگره ۶۰ و آقای مهندس تصمیم گرفتند که شربت تریاک در لیست داروهای ژنریک کشور قرار بگیرد. تا قبل از این زمان کسی جرأت نمیکرد اسم شربت تریاک یا تریاک را بر زبان بیاورد؛ آن زمان تریاک جرم محسوب میشد و معتاد مجرم بود. طرح والعادیات بود؛ اما به خاطر موفقیت کنگره ۶۰ این اتفاق افتاد؛ آن زمان دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر آقای مهندس طاهری بودند و اعلام کردند؛ فقط به خاطر موفقیت آقای مهندس دژاکام و شاگردانش بود که داروی OT ساخته شد. زمانی که خبر ساخت داروی OT اعلام شد؛ آقای مهندس زمین را سجده نمودند و خداوند را به خاطر ساخت این دارو شکر کردند. ساخت این دارو جهش بزرگی را در مسیر کنگره ۶۰ ایجاد نمود.
اگر رویدادهای تاریخی کنگره ۶۰ را از بدو تأسیس تا الان بررسی کنیم؛ یکی از مهمترین اتفاقاتی که در تاریخ کنگره ۶۰ رخ داده است؛ به وجود آمدن شربت تریاک است. انشالله که افراد سفر اولی قدر سفرشان، قدر این متد و این شرایط را بدانند؛ چون در جاهای دیگر این وضعیت برقرار نیست؛ در مکانهای دیگر مصرفکننده را ۱۰ الی ۱۵ روز نگه میدارند؛ با خماریهای وحشتناک، هزینههای بالا، بیاحترامیها، بیادبی، خشونت و رفتارهای دور از انسانیت که فقط میخواهند مواد شخص را قطع کنند؛ ولی در کنگره ۶۰ اصلاً اینگونه نیست؛ در کنگره ۶۰ کلاس ادب، احترام و درس میباشد و اصلاً شبیه به مرکز درمانی نیست.
کنگره ۶۰ بیشتر شبیه یک دانشگاه، کالج و یا یک مدرسه است تا این که یک مرکز درمانی باشد. شما در فضای کلاس قرار میگیرید؛ محتوای درسی شما در سطح مطالب دانشگاهی و حتی بالاتر میباشند؛ اگر بخواهیم از سیستم ایکس بگوییم؛ یک دانشجوی دکتری در حد یک فرد سفر اولی کنگره ۶۰ از سیستم ایکس آگاهی و اطلاعات ندارد. دانشجوی کارشناسی ارشد و روانشناس بالینی برای تحقیق به کنگره ۶۰ مراجعه مینماید و ما از او امتحان میگیریم؛ کلمه انکفالین را نمیتواند درست بنویسد، کلمه دینورفین را نمیشناسد، سیستم تولیدکننده مخدرهای طبیعی بدن برایش نامفهوم است.
یک فرد سفر اولی در کنگره ۶۰ از این موضوعات آگاهی کامل دارد. اینکه میگوییم محتویات کنگره ۶۰ از منابع دانشگاهی نیز بالاتر است اغراق نیست. سیدیهای آموزشی و منابع کنگره ۶۰ و بحث خودشناسی و انسان شناسی در کنگره ۶۰ بینظیر میباشند. کنگره ۶۰ تمام این منابع را در اختیار ما قرار دادهاست؛ ما باید همیشه قدردان این مسائل باشیم. قدردانی و سپاسگزاری ما از کنگره ۶۰ این است که هر شخصی مسئولیت خودش را در هر جایگاهی درست انجام دهد؛ در مرحله اول این مهمترین شیوه قدردانی میباشد. شخص سفر اولی باید یک فرد مرتب و منظم باشد که هیچ شخصی نتواند هیچگونه ایرادی از او بگیرد؛ سپس در ادامه باید درسهایی که آموزش میبیند را پس بدهد. شخص سفر دومی نیز همینطور اگر دبیر کارگاه، راهنما، مرزبان و ایجنت است؛ همه در راستای قوانین و حرمت کنگره خدمت کنند تا آن خدمتی که میکنند خدمت خوبی برایشان باشد. در این صورت کنگره ۶۰ در بهترین وضعیت ممکن قرار میگیرد و اتفاقات بهتری در آینده شاهد آن خواهیم بود. انشاالله همه ما این توفیق را داشته باشیم که سپاسگزار خداوند باشیم.
منبع: سخنان اقای خدامی
نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون اول)
ویرایش: همسفر فاطمه.ا دبیر سایت
ارسال: همسفرمریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد
- تعداد بازدید از این مطلب :
141