جلسه ششم از دوره چهارم کارگاههای آموزشی مجازی نمایندگی ویلیام وایت به استادی راهنمای ویلیام وایت همسفر فاطمه با دستورجلسه «OT» در تاریخ ۲۴ آذرماه ۱۴۰۳ برگزار شد.
سخنان استاد:
سرگذشتها بر سرنوشتها تاثیر میگذارد. سرگذشت من و مسافرم این بود که ۱۲ سال در اعتیاد و عمق تاریکیها باشیم. تمام استخوانهای ما در تاریکی خرد شد؛ تمام دار و ندار خود را از دست دادیم. شاید قرار است؛ اگر سازندگی ایجاد شود، اول باید همه چیز خرد و نابود و دوباره از نو ساخته شود.
قبل از اینکه به کنگره۶٠ بیایم به مراکز درمانی وکلینکهای ترک اعتیاد زیادی مراجعه کردیم؛ حتی مدت ۱۸ روز همسرم را در یکی از کلینیکهای ترک اعتیاد بستری کردیم. تمام مراحل سمزدایی را انجام دادند و در آخر مسافرم را با دو کیسه بزرگ از قرصهای ضد افسردگی تحویل دادند. کلی هم پول گرفتند؛ ولی هیچ نتیجهای نگرفتیم. همیشه ناامید بودم تا اینکه شبی از خدای خودم خواستم که راه را نشانم دهد. معجزه رخ داد و فرمان خداوند صادر شد. فردای آن روز با خانمی در مترو آشنا شدم که راهی کنگره ۶۰ بود و من هم با او به کنگره۶٠ آمدم. روز اولی که وارد کنگره۶٠ شدم؛ دستور جلسه شیشه بود. من مات و مبهوت اشک میریختم؛ راهنمای تازهواردین برایم توضیح داد که اینجا درمان صورت میگیرد.
درمان با ترک متفاوت است؛ ترک یعنی قطع ناگهانی مواد، یعنی سقوط آزاد و درمان یعنی اینکه بعد از رهایی شخص در انبار موادمخدر شب بخوابد و بدون هیچ وسوسه مصرفی به خواب برود؛ یعنی هیچ حسی به مواد نداشته باشد. در کنگره۶٠ درمان در سه ضلع جسم، روان و جهانبینی انجام میشود. باورم نمیشد که درمان جسم با شربت تریاک انجام شود. چطور میشود برای درمان اعتیاد از خود موادمخدر استفاده کرد؟
آرامآرام با آموزشهایی که گرفتم متوجه شدم OT مخفف اپیوم تینکچر است که از ۱۰ درصد تریاک، ۲۰ درصد الکل و ۷۰ درصد آب تشکیل شده است. وقتی مطابق پروتکل به مسافرها OT داده میشود؛ جسم آنها بازسازی میشود؛ البته این شربت که حکم دارو دارد بايد طبق متد DST باشد تا مؤثر باشد. زیر نظر راهنما و طبق دستور ایشان مقدار مناسب و در زمان مناسب مصرف شود.
بعد از سه جلسه راهنمایی تازهواردین وارد لژیون شدم و شروع به سیدی نوشتن و آموزش گرفتن کردم و متوجه شدم که در چه مکانی حضور دارم. حال تاریکیهای وجود خود را میدیدم و تلاشم برای یادگیری و آموزش بسیار زیاد بود تا اینکه مسافرم متوجه تغییرات زیادی در رفتار من شد. بسیار صبورانه برخورد میکردم؛ هر چه تلاش میکرد، تنش ایجاد کند من با آرامش رفتار میکردم و بعد از دو سال به کنگره۶٠ آمد. به مدت ۱۰ ماه سفر کرد با روش DST و داروی OT به درمان کامل رسید.
من نیز مصرفکننده نیکوتین بودم؛ به شدت روحم از مصرف آزرده بود. همیشه به دنبال ترک بودم؛ ولی هیچوقت موفق نمیشدم تا اینکه بعد از رهایی مسافرم و گرفتن گل رهایی از دستان پر مهر آقای مهندس دژاکام وارد لژیون ویلیام وایت شدم. از اینکه بخواهم نیکوتین کشیدنی را به نیکوتین خوراکی تبدیل کنم؛ بسیار ترس داشتم؛ ولی بهراحتی شروع به مصرف آدامس نیکوتین کردم و متوجه شدم با آدامس نیکوتین نیاز من به نیکوتین تأمین میشود؛ ۱۱ ماه سفر کردم؛ به روش DST با آدامس نیکوتین به رهایی رسیدم و حال خوب را تجربه کردم.
اکنون که سه سال و نیم از رهایی ما میگذرد گاهی با خود فکر میکنم؛ زمانیکه مسافرم در اعتیاد بود هر صبح که از خواب بیدار میشد و خماری به او فشار میآورد؛ دنبال این بود که چه موادمخدری مصرف کند که بتواند سر کار برود و انرژی لازم را برای کار کردن داشته باشد؛ حال چه اتفاقی در جسم او افتاده که صبح زود سرحال از خواب بیدار میشود؛ ورزش میکند و به سر کار میرود؛ این میتواند معجزه روش درمان DST، داروی OT و کنگره۶۰ باشد. اعتیاد مسافرم باعث شد؛ سرنوشت خانواده ما تغییر کند. آرامشی که اکنون داریم با عشق و محبتی که در خانواده ما جریان دارد؛ همه را مدیون آموزشهای ناب کنگره۶٠، جناب آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان هستیم.
نویسنده و رابط خبری: راهنمای ویلیام وایت همسفر فاطمه (نمایندگی آکادمی تهران)
ارسال: مسافر نیکوتین مریم رهجوی راهنمای ویلیام وایت همسفر سارا (نمایندگی اسبیکو خرمآباد)
گروه همسفران ویلیام وایت کنگره ۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
29