وادی یازدهم، وادی تلاش است

نهمین جلسه از دوره هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ خیام نیشابوری، با استادی مسافر علی و نگهبانی مسافر غلامرضا و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه «وادی یازدهم و تأثیر آن روی من» سه‌شنبه 20 آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علی هستم مسافر. خداوند را شاکرم که این فرصت را در اختیار من قرار داد تا از شما عزیزان آموزش بگیرم و خدمت گذار باشم. در کنگره 60 چهارده وادی داریم که در وادی اول می‌گوید: با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد... و همین‌طور ادامه پیدا می‌کند تا وادی یازدهم.
ما در این ده وادی گذشته باید فهمیده باشیم که به کجا آمده‌ایم و چه برداشتی ازاینجا می‌خواهیم داشته باشیم. من از شعبه خودمان می‌گویم که به‌سان چشمه جوشانی است که با خدمت‌های شما و سروقت آمدن شما جوشش پیدا می‌کند، برای خودتان. ما چشمه را پیداکرده‌ایم، جوشش آن از آنجایی شروع می‌شود که چگونه سفر کنیم.

من علی به‌عنوان مرزبان سفر کردن بچه‌ها را می‌بینم که بعضی از آن‌ها فقط برای گرفتن شربت به اینجا می‌آیند که به نظر من این یک جوشش توخالی است. امیدوارم که جسارت نباشد من برای خودم می‌گویم.
اما بعضی از ره‌جوها مانند چشمه جوشان هستند آمده‌اند که خوب بشوند و درمان شوند. به‌موقع می‌آیند و می‌روند، سی‌دی‌هایشان را سر موقع می‌نویسند به‌اندازه خدمت می‌گیرند و حرکت‌های کنگره را به‌خوبی رعایت می‌کنند.
اما بعضی‌ها متأسفانه نفهمیده‌اند به کجا آمده‌اند و قرار است به کجا برسند، آیا به آن اقیانوس موعود خواهند رسید من در جایگاه یک مرزبان کنگره ۶۰ که تمام ره‌جویان شعبه را با دقت می‌شناسم عرض می‌کنم که بعضی از ره‌جویان با این عملکردی که از آن‌ها دیده می‌شود، ره به آن بحر بیکران نخواهند برد، چرا؟ چون‌که خواسته قوی ندارند.

متأسفانه بعضی از افراد سی‌دی‌های آموزشی که به‌عنوان منابع اطلاعاتی همان چشمه‌ی جوشانی است که در وادی یازدهم مطرح می‌شود را نمی‌نویسند. رأس ساعت برای شرکت در لژیون عمومی حضور پیدا نمی‌کنند. هنوز زمان برگزاری جلسات به پایان نرسیده است، زودتر می‌خواهند بروند. بعد از لژیون عمومی، زمان چایی خوردن ۱۰ الی ۱۵ دقیقه است و بیرون رفتن از کنگره فقط بی‌نظمی ایجاد می‌کند؛ اما متأسفانه بعضی از همین افراد، لباس سفید کنگره و حتی در حال سیگار کشیدن و با کلی تأخیر وارد حیاط کنگره می‌شوند.
تصور کنید که مرزبان شعبه چه برخوردی می‌تواند با چنین افرادی داشته باشد؟ چه باید بگوید؟ بارها گفته شده است که داخل شعبه جایگاه سیگار داریم و خواهش شده که برای سیگار کشیدن به بیرون تشریف نبرید اما دریغ... از موارد واجب و الزامی سفر اول، خواب منظم و نخوابیدن در طول روز است. بااینکه بارها و بارها این موضوع برای سلامتی خود افراد مطرح می‌شود اما می‌شنویم که این موضوع را هم رعایت نمی‌کنند.

به نظر من این‌طور ره‌جویانی که قوانین کنگره و قوانین سفر را رعایت نمی‌کنند موفق نمی‌شوند که این سفر را به انتها برسانند و در نیمه راه کنگره را رها می‌کنند و به مقصد نمی‌رسند. باید به حرف راهنمایمان گوش کنیم، راهنما دست ما را می‌گیرد و به اقیانوس بی‌پایان اطلاعات و آگاهی می‌رساند که فردا برای ساخت زندگی‌مان به کار می‌آید. خود من در زمانی که سفر اول را شروع کردم در محل کار، منزل و هر جایی دیگر متأسفانه اصلاً اخلاق خوبی نداشتم و داراییم بسیار پایین بود این فهم و درک و شعوری را که امروز دریافت کرده‌ام از سفر اول خودم، آن زمان اصلاً نداشتم.

کنگره هرگز برای ما کم نمی‌گذارد و به بهترین شکل ممکن به ما خدمت می‌کند و برای ما زحمت می‌کشد من هم سعی کردم در سفر اول به‌عنوان یک ره‌جو چیزی کم و کسر نگذارم و هر آنچه از من انتظار می‌رفت را برآورده کنم؛ اما اینجا هستند افرادی که لژیون آن‌ها مثلاً این هفته لژیون میزبان است و اعضاء موظف‌اند که خدمت بگیرند و مسئولیت‌های کوچکی مثل صندلی چیدن را انجام دهند امّا در این موضوع مشارکت نمی‌کنند و متأسفانه خدمت‌ها را افراد لژیون‌های دیگر به عهده می‌گیرند. به نظر من اگر در سفر اول در حین کسب آموزش‌ها در کنگره، طی زدی، جارو کردی و خدمت انجام دادی در سفر دوم هم حال خوبی را تجربه می‌کنی در غیر این صورت باید دانست که رهایی گرفتن به‌تنهایی پایان این سفر ارزشمند نیست.

امیدوارم که تمام ره‌جویان سفر اولی با عزم جزم و خواسته‌ قوی سفر خود را شروع کرده و با کوله باری از آگاهی و اطلاع به اقیانوس موعود رسیده و سفر دوم خود را آغاز کنند. از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید متشکرم.

عکس: مسافر حسین(لژیون چهارم)
تایپ: مسافر ارمان    (لژیون هشتم)
بارگذاری: خدمتگزار سایت، مسافر محمد (لژیون سوم)