برای من وادی یازدهم سرتاسر امید است

بنام قدرت مطلق

سیزدهمین جلسه از دوره اول کارگاه های خصوصی کنگره60  نمایندگی لواسان به استادی مسافر حسن نگهبانی مسافر فریدون و دبیری مسافر مجتبی در تاریخ 21 آذر 1403 با دستور جلسه ی  «وادی یازدهم و تاثیر آن روی من» راس ساعت 17 آغاز بکار نمود.

خلاسه سخنان استاد:
سلام دوستان حسن هستم یک مسافر، خداوند را سپاس که فرص خدمت کردن را به من دادند تا اینجا باشم. به نظر من سفر دوم فرصتی است تنها برای خدمتگذار بودن، و مسافرهای سفر اول هم باید بتوانند در جلسات مشارکت بکنند و مشارکت کردن بخشی از پروسه درمان است، همین مشارکت کردن های ساده در کارگاه ها باعث بکار افتادن بخشی از سیستم شبه افیونی می شود و همینطور به افزایش اعتماد به نفس کمک می کند و چه بسا حال افراد بعد از صحبت کردن بهتر می شود و از انرژی دیگران بهره می برند. انشالله بعد از ورود به سفر دوم راهنما می شوید و استاد جلسه می شوید همان مشارکت ها به قدرت تکلم شما کمک می کند و در واقع یاد میگیرید برای یک جمع صحبت کردن چگونه است.

در مورد وادی یازدهم بعد از اینکه سفر کردی و از تاریکی ها و سختی ها عبور کردی در واقع شما از نقطه منفی 60 درجه رسیدی به نقطه ی صفر، حالا برای اوج گرفتن باید چشمه ی جوشان باشید، یعنی باید در کنگره بمانم و آموزش بگیرم علم و آگاهی خودم را افزایش بدم و منابع اطلاعاتی که در کنگره بدست می آورم عملی بکنم و سپس بتوانم بها و یا زکات آنرا بپردازم، این وادی ابتدا و انتهای راه را نشان می دهد و می گوید آیا می خواهی راه کمال انسانی را طی بکنی؟ می خواهی چشمه ی جوشان و رود خروشان باشی؟ یا خیر، مانند آبی بمانی که در سکون است و بعد از مدتی فاسد و بی مصرف می شود. وادی یازدهم به من امید می دهد اما به شرط آنکه به علم وآگاهی خودم واقف باشم و ظرفیت و آگاهی خودم را بالا ببرم و با تمام توان حرکت بکنم. و انسان باید متکی بر نیرو های درون خودش باشد.

تایپ و عکس: مسافر علیرضا لژیون یکم