مادیات و ثروت زمانی خوب است و ارزش دارد که از آنها استفاده کنیم و لذت ببریم؛ اگر برای کنار گذاشتن باشد فرقی نمیکند خشت، طلا یا گلی باشد به قول سعدی: مال بحر آسایش عمر، نه عمر بهر گردآوردن مال است. علم و دانش هم همینگونه است؛ اگر دانشی به دست میآوریم و آموزشی میگیریم؛ باید آن را کاربردی کنیم و در زندگی استفاده کنیم. دانش و علمی که در آن عمل نباشد هیچ فایده و ارزشی ندارد مانند شخصی که همه قوانین کنگره۶۰ را حفظ است اما به درمان نرسیده یا برگشت نموده؛ چون آموزشها را کاربردی نکرده است.
اگر به چیزی باور داریم باید آن را انجام دهیم؛ اگر باور داریم کمک به انسانها خوب است بدون قضاوت و بهانه انجام دهیم. اینجا است که علم و عمل با هم تطبیق پیدا میکنند به هدف و موفقیت میرسیم. وادی دوازده به ما میگوید آخر امر، امر اول اجرا میشود. این یک جمله است؛ ولی تکلیف انسانها را روشن میکند. یعنی فکر و نقشهای که در ذهن ما تداعی و طراحی شده باید به مرحله انجام رسانیم. از کارهای کوچک و شخصی تا انجام کارها و طرحهای بزرگ هر کاری به ذهن ما میآید باید همان موقع انجام دهیم و به بعد موکول نکنیم. از گفتن تا عمل کردن فاصله زیادی است این راه سخت است؛ اما ما باید تمرین کنیم.
خداوند به انسانها این قدرت را داده که در ذهن خود هر آنچه بخواهند همان لحظه داشته باشند؛ اما خارج از ذهن لازمه زمان و برنامهریزی و تلاش داریم برای هر آنچه که میخواهیم. انسان مالک یافتههای خودش است و همیشه با او خواهد ماند؛ پس هر چه دانش و آگاهی کسب کنیم زندگی بهتری خواهیم داشت. اختیار با خودمان است که از دانشی که بهدست آوردیم در چه راهی استفاده کنیم خوب یا بد در هر صورت نتیجه آن به خودمان باز میگردد بهتر است که در جهت خدمت به انسانها باشد. پس اول باید فکر و تحقیق کنیم بعد انجام دهیم؛ چون انسانهایی بودند و هستند که راه را پیدا نکردند یا راه را اشتباه رفتند علت آن هم وجود نیروهای باز دارنده است که مانع میشوند.
القائات و الهامات برای انسانها و همه موجودات روی زمین است؛ اما انسانهایی که راه درست را انتخاب میکنند الهام مثبت میگیرند، راهی که خدمت به انسانها اساس آن باشد. به انسانها کمک کنیم بدون بهانه و قضاوت؛ چون در این راه که قدم گذاریم هرچه پیش میرویم استوارتر و محکمتر میشویم و الهاماتی برای حفظ و نگهداری ما میشود که ممکن گاهی خودمان متوجه نشویم. در راه درست و با الهامات مثبت به بیداری درون و بیرون میرسیم که این بیداری و هوشیاری باعث کمک به خانواده و اطرافیان میشود. هوشیاری و بیداری لازمه زندگی درست و موفقیت است چون خطر همیشه وجود دارد.
خداوند در قرآن میفرماید: انسانها به رب خودشان ناسپاس هستند مگر کسانی که ایمان دارند و دیگران را به صبر و محبت توصیه میکنند و عمل صالح انجام میدهند یعنی آموخته، دانش و آگاهی که بهدست میآوریم باید به عمل ختم شود. عمل، سالم و صلح آمیز باید باشد؛ پس در ابتدا نقشهای که در ذهن میکشیم باید درست و مثبت باشد خوب روی آن فکر و تحقیق کنیم بعد وارد مرحله عمل شویم. در این صورت رستگار شدهایم علم و عمل با هم تطابق پیدا کرده و پیشرفت صورت گرفته است.
نویسنده: همسفر شهناز رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر شهناز رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون هشتم)
ویرایش: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون ششم)
ارسال: راهنما تازه واردین همسفر نازنین
همسفران نمایندگی اسلامشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
117