English Version
This Site Is Available In English

وادی یازدهم یعنی؛ حرکت

وادی یازدهم یعنی؛ حرکت

نهمین جلسه از دوره اول جلسات لژیون سردار کنگره ۶۰، همسفران نمایندگی دماوند به استادی ایجنت همسفر فاطمه عضو لژیون سردار، نگهبانی دنور راهنما همسفر لیلا عضو لژیون سردار و دبیری همسفر فاطمه عضو لژیون سردار با دستور جلسه «وادی یازدهم و تآثیر آن روی من» در روز سه‌شنبه ۲۰ آذرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

در مورد دستور جلسه چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.

مفهوم تیتر وادی حرکت است و تمثیل یک انسان است. وقتی که یک رود ساکن باشد و حرکتی از خود نداشته باشد، تبدیل به یک باتلاق یا گنداب می‌شود، اما رودی که روان است، حرکت دارد، جوشش دارد، همیشه زلال است و می‌رود، مسیر خود را پیدا می‌کند و به اقیانوس می‌رسد.
این تمثیل یک انسان است، یک انسان هم باید در زندگی خود و هم در هر شرایطی که قرار دارد تلاش خود را بکند، حرکت کند و برای اهدافی که دارد تا می‌تواند ساکن نباشد، تا بتواند به اهداف خود برسد.
به عنوان مثال شخصی که می‌خواهد ثروتمند شود لازمه آن حرکت کردن است، سرکار برود، تلاش کند تا بتواند به خواسته خود برسد، یا کسی که می‌خواهد مدرک پزشکی و دکترا داشته باشد، باید در جهت آن تلاش کند، شب و روز درس بخواند تا بتواند مدرک پزشکی خود را بگیرد.
در کنگره نیز به همین منوال است، وقتی یک رهجو وارد کنگره می‌شود، مسافر که هدف مشخصی دارد،‌ می‌آید تا درمان اعتیاد را انجام دهد، همسفر هم می‌آید تا به آن حال خوش و آرامش برسد. مسافر و همسفر وقتی به کنگره می‌آیند برای رسیدن به اهداف خود چند شرط لازم دارند.
اول: باید آموزش‌هایی را که می‌گیرند کاربردی کنند.
دوم: سی‌دی‌هایی را که گوش می‌دهد را حتما با دقت بنویسد.
سوم: حضور مداوم او در کنگره است، تا بتواند نتیجه بگیرد. یعنی همانند آن رود روان باشد، رود روان زمانی که در حرکت است اصلا به این توجه نمی‌کند که در مسیرش سنگلاخ، دره و... است، می‌رود تا به بحر یا اقیانوس برسد.
یک رهجو هم همین است،‌ یک رهجو در سفر اول موانع بسیاری پیش‌رو دارد، اما نباید به آنها توجه کند، اگر بخواهد جوشش داشته باشد و مانند رود حرکت خود را ادامه دهد، نباید به موانع سر راه خود توجه کند و باید آنها را کنار بزند و تلاش خود را بکند، زیرا هدف او مشخص است و با تلاش برسد به آن هدف که رهایی و حال خوش است.
به نظر من مهم‌تر از هر چیز خدمت یک رهجو است. در کنگره افرادی هستند که وقتی مسافر آنها رها می‌شود،‌ دیگر به کنگره نمی‌آیند و از کنگره می‌روند، این افراد ناسپاس هستند، زیرا زکات رهایی خود را پرداخت نکرده‌اند. در صورتی که  یک‌سری از افراد می‌مانند و خدمت می‌کنند، هر خدمتی چه مادی و چه معنوی. خدمت مالی در کنگره لژیون‌سردار است، یا سبد قانون یازدهم که در جلسات چرخانده می‌شود. خدمت‌های معنوی: جایگاه دبیری، جایگاه نگهبانی، جایگاه مرزبانی، جایگاه راهنمایی و...
برای اینکه بتوانیم مانند رود جوشش داشته باشیم باید در کنگره بمانیم، خدمت کنیم و زکات رهایی خود را پرداخت کنیم. قبلا لژیون‌سردار در این شعبه با شش یا هفت نفر آغاز می‌شد و امروز خداوند را شکر وسعت آن بیشتر شده است و علت آن چیزی نیست به جز اینکه همگی آموزش گرفته‌ایم و تک‌تک ما داریم زکات رهایی خود را پرداخت می‌کنیم.

عکاس: مرزبان خبری همسفر فاطمه
تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون یکم)
تنظیم و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون یکم)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .