برای تبدیل‌شدن به چشمه جوشان باید حرکت کرد.

جلسه هفتم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ همسفران نمایندگی الوند با استادی راهنما تازه واردین همسفر معصومه، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی یازدهم (چشمه‌های جوشان ورودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند) وتاثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۹ آذرماه ۱۴۰۳ ساعت 15:00 آغاز به‌ کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
وادی‌ها یک سری مسائل کاربردی هستند که راه و مسیر زندگی، چگونه فکر کردن، اندیشه کردن را به ما آموزش می‌دهند و ما را هدایت می‌کنند. ما تاکنون ۱۰ وادی را پشت سر گذاشته‌ایم که تمامی آنها برگرفته از قوانین می‌باشند و قادر هستند که ما را از ظلمت خارج کرده تا به‌طرف نور حرکت کنیم‌. وادی اول با تفکر ساختارها آغاز می‌شود. سپس وادی دوم، سوم تا وادی دهم که می‌گوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست. آموختیم که برای تغییر صفت گذشته خودمان تنها یک‌راه وجود دارد و آن‌هم تزکیه و پالایش است. برای انجام این عمل مهم باید زمان لازم را به کار ببریم و به‌آرامی پیش برویم تا تغییرات را در خود ببینیم. بعد از وادی دهم به وادی یازدهم می‌رسیم که تحت عنوان چشمه‌های جوشان ورودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.

اگر ما وادی‌های گذشته را به انجام رسانده باشیم، قطعاً به چشمه‌ای جوشان و سپس رود خروشان تبدیل می‌شویم. اگر در وادی اول جام ما خالی بوده و یا هم‌اکنون نیمه‌پر باشد، در ادامه با تلاش و کوشش خودمان، با عمل تزکیه و پالایش، امیدوار بودن به زندگی آن جام را عاقبت پر خواهیم کرد. در سی دی فاضلاب‌های جوشان آقای مهندس انسان را به چشمه‌ای جوشان و رود خروشان تشبیه کرده‌اند که بتواند به هدف و مقصد خوب برسد. حالا چه شرایطی باید وجود داشته باشد که یک انسان یا چشمه از خود جوشش داشته باشد؟ ما اینجا از طبیعت الگو می‌گیریم که یک چشمه جوشان دارای دو ویژگی است. یکی اینکه دارای منابع آب باشد و این منابع آب در دل کوه‌ها و تپه‌ها ذخیره‌شده است.
دیگر اینکه باید اختلاف ارتفاع وجود داشته باشد؛ یعنی آب در بالای کوه و چشمه پایین کوه قرار داشته باشد. وقتی آب با فشار از دل کوه خارج می‌شود، چشمه را تبدیل به چشمه جوشان می‌کند. وقتی این شرایط به وجود آمد، تبدیل به رود خروشان می‌شویم و به مسیر خود ادامه می‌دهیم. در مسیر ناهمواری، کوه‌ها، دره‌ها و قلوه‌سنگ‌ها وجود دارد. ولی؛ باقدرت و انرژی که دارد، همه را می‌شکافد و خودش را به بحر اقیانوس می‌رساند تا در آنجا به آرامش برسد.

انسان نیز همین‌طور است. او می‌تواند به چشمه جوشان تبدیل شود تا به مقصد و هدفش دست یابد. برای همین نیاز به منابع اطلاعاتی صحیح و اختلاف‌پتانسیل درونی و بیرونی برای کسب انرژی دارد. برای کسب اطلاعات و آگاهی ما از وادی‌ها و جهان‌بینی استفاده می‌کنیم. در جزوه جهان‌بینی دانایی را این‌گونه یاد گرفتیم که دانایی یعنی دانستن و آگاهی داشتن که آن‌هم از طریق تفکر، آموزش و تجربه به دست می‌آید. آقای مهندس می‌فرمایند: ما دو نوع دانایی داریم. دانایی خاص و عام. ما در کنگره دانایی عام را می‌آموزیم و سطح دانایی خود را بالا می‌بریم. وقتی سطح دانایی بالا برود، ما می‌توانیم از زندگی لذت ببریم. از ضد ارزش‌ها دوری‌کنیم و به‌طرف ارزش‌ها حرکت کنیم. وقتی دانایی این‌گونه باشد، هر انسانی می‌تواند به هدف و مقصدش برسد که همان صلح و آرامش و آسایش است. اما برای اختلاف‌پتانسیل و کسب انرژی که با رسیدن به موفقیت‌ها و قرار گرفتن در جایگاه‌های بالاتر اتفاق می‌افتد. اگر انسان ازنظر درونی و بیرونی جایگاه خود را به‌طرف ارزش‌ها تغییر بدهد و صعود کند، در او ایجاد انرژی می‌نماید. مثل کسی که دیپلم گرفته و حالا دانشگاه قبول‌شده است. یا کسی که اضافه‌وزن دارد و بعد از مدتی کاهش وزن داشته است. یا مانند کسی که در کنگره خدمت می‌کند، جایگاهش تغییر می‌یابد. این حرکت‌ها باعث ایجاد انرژی در شخص می‌شود و قدرت و اعتمادبه‌نفس در شخص را بیشتر و بیشتر می‌کند. آقای مهندس می‌فرمایند: در کنگره بعضی‌ها انسان‌ها چشمه‌های جوشان و بعضی فاضلاب‌های جوشان هستند. باید آن جوهره در ذات انسان باشد که تبدیل به چشمه جوشان بشود.

ما چون در جایگاه راهنمای تازه واردین قرار داریم. وقتی جلسه اول با تازه‌وارد روبرو می‌شویم. آن جوهره از همان جلسه اول مشخص می‌شود که شخص چقدر دوست دارد به هدفش برسد؟ او به‌موقع در شعبه حاضر می‌شود و فرمانبردار خوبی است. اما یک شخص هم از روز اول بهانه می‌آورد. یک جلسه حضور دارد. دو جلسه حضور ندارد. آقای مهندس می‌فرمایند: این‌گونه آدم‌ها دوام نمی‌آورند. یا از کنگره می‌روند یا اگر حضورداشته باشند، در سکون هستند و تبدیل به باتلاق جوشان می‌شوند. مهندس حضور آنها را در کنگره صلاح نمی‌داند. چون ممکن است به لژیون آسیب برسانند. پس وقتی ما در کنگر حضور داریم، حرکت کنیم و خدمت بگیریم. چون هرکسی که خدمت کند، حالش خوب می‌شود. به‌خصوص اگر خدمت داوطلبانه باشد. از جارو زدن، طی کشیدن گرفته تا مراتب بالاتر خدمت کردن. وقتی کسی خدمت می‌کند، دیگران برای او ارزش قائل می‌شوند و دوستش دارند. ما هم برای اینکه چشمه جوشان باشیم، باید از این حرکت‌ها و خدمت‌های سالم همیشه انجام دهیم. انسانی که زندگی یکنواخت و تکراری داشته باشد و هرروزش بدتر از روز قبلش باشد و هیچ جهش و تولیدی نداشته باشد، آن انرژی لازم را به دست نمی‌آورد. در کل این حرکت‌ها و جهش‌های رو به صعود است که انسان را سرشار از انرژی می‌کند و درنهایت تبدیل به چشمه جوشان و رود خروشان می‌نماید.

مرزبانان کشیک: همسفر سمیه و مسافر مرتضی
تایپ: رابط خبری همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون چهارم)
ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر خدیجه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی الوند قزوین