پنجمین جلسه از دور سی و هفتم کارگاه های آموزشی ویژه مسافران کنگره 60، نمایندگی ایمان با استادی مسافر ابوالفضل، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر مهران با دستور " وادی یازدهم و تاثیر آن روی من " در روز دوشنبه 19 آذر 1403 ساعت 17 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
خدارا شکر می کنم که یک باردیگر توانستم در این جایگاه آموزش بگیرم و خدمت کنم. از راهنمای خوبم متشکرم که اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم.
من امروز قبل از جلسه چند مرتبه وادی را گوش کردم و نکته ای که متوجه آن شدم این بود که من وادی های دیگر را به درستی فرا نگرفته ام . در حالی که اگر بخواهم به وادی چهاردهم برسم باید وادی های قبل از آن را یکی یکی فرا بگیرم و آن ها را کاربردی کنم. بعد از سفر اول و برای استمرار در سفر دوم بسیار مهم است که جهانبینی را یاد بگیرم.
به نظر من پیام این وادی بیشتر پیام تلاش است. من با ورود به کنگره و شروع سفر اول در مسیر قرار گرفتم. اما باید بتوانم خودم را از کناره ها به وسط رود برسانم تا بتوانم به بحر و اقیانوسی که تمثیل از وادی چهاردهم است برسم.
در ادامه وادی به موضوع اختلاف پتانسیل اشاره می شود. من برای اینکه اختلاف پتانسیل داشته باشم باید تغییر کنم. این تغییر اتفاق مهمی است و من بعد از هر تغییر، حتی کوچک، باید خودم را تشویق کنم و به قول یکی از استادانم برای خودم نوشابه باز کنم.
در سفر دوم هم خدمت است که به درد من می خورد. با آموزش و خدمت در کنگره می توانم اختلاف پتانسیل خودم را حفظ کنم و ذره ذره رشد کنم.
اما مسیر زندگی همیشه صاف و آرام نیست. در مسیر سفر اتفاقات و موانعی بر سر راه من قرار می گیرد که اگر من تلاش خودم را حفظ نکنم و ثابت قدم نباشم، ممکن است باعث سکون و یا برگشت خوردن من شود. من با چشمه جوشان و رود خروشان بودن و با تلاش و همت خودم می توانم از آن موانع عبور کنم. من تنها با تلاش خودم می توانم به گنج درونی خودم برسم. در واقع انسان با حل مشکلات است که به رشد می رسد.
در پایان از خداوند میخواهم توفیق خدمت در کنگره ۶۰ را برایم روز افزون کند.
در ادامه جلسه، اهدای نشان رهایی لژیون ها صورت گرفت و مسافر محمد رهجو راهنما علی اکبر از لژیون یکم نشان یک ماه رهایی را دریافت نمود.
گردآوری تنظیم و ارسال : مسافر مهدی
- تعداد بازدید از این مطلب :
363