تغییر جایگاه با تغییر در انرژی

✍مشارکت مکتوب همسفر صدیقه
وادی‌های ما، کلید و راهنمای زندگی‌مان هستند و اگر آن‌ها را به‌خوبی بفهمیم و به کار گیریم، می‌توانند پایه و اساس زندگی ما را محکم‌تر کنند. وادی یازدهم به ما می‌آموزد که اگر انسان بر دانش و آگاهی خود بیفزاید و ظرفیت وجودی خود را به‌تدریج افزایش دهد، می‌تواند مانند چشمه‌ای جوشان باشد که به دریای بیکران پاکی راه پیدا می‌کند. هرچه نفس انسان بیشتر پالایش و تزکیه شود و به سمت نور و روشنایی حرکت کند، الهامات و القائات بیشتری به او خواهد شد.

ما باید در زندگی به سوی راستی و درستی حرکت کنیم، مسیری که ما را از ظلمت و تاریکی بیرون می‌برد. کنگره همان نور و روشنایی است. در کنگره آموزش می‌بینیم و بر آگاهی و دانش خود می‌افزاییم. همان‌طور که در نوشتارها می‌خوانیم، این مکان مقدس و امن است. حقیقتاً، هیچ جایی امن‌تر و مقدس‌تر از اینجا نمی‌توان یافت. وقتی می‌گوییم «پیشرو ما الله است»، یعنی مسیر و هدف ما مشخص است؛ تمامی سخنان به یک نقطه ختم می‌شوند و آن قدرت مطلق، یعنی خداوند است. ما با تعالیم کنگره، دوری از ضدارزش‌ها، و پالایش و تزکیه خود می‌توانیم به خداوند برسیم. این‌گونه است که همانند رودهای خروشان، زلال و پاک می‌شویم.

وقتی انسان به سمت ارزش‌ها حرکت کند، روح، جسم و اندیشه‌اش نیز به تعالی می‌رسد. اما اگر به سمت ضدارزش‌ها برود، به سوی باتلاق و مرداب حرکت کرده و فرو خواهد رفت. در مسیر منفی و ضدارزشی نیز ممکن است الهاماتی به انسان شود، اما در نهایت او را به ظلمت و تاریکی خواهد برد.

ما باید قدردان کنگره ۶۰، همه راهنماها، آقای مهندس و تمامی خدمتگزاران عزیز باشیم. در هیچ مکانی نمی‌توانستیم به این سطح از آگاهی برسیم. البته که هنوز در آغاز راهیم و شاید سال‌ها طول بکشد تا به دریای الهی برسیم، اما اگر در مسیر راستی، درستی و صداقت باشیم، بی‌شک خواهیم رسید. این وعده خداوند است.

✍مشارکت مکتوب همسفر معصومه

در دعای کنگره۶۰ می‌خوانیم: «خداوندا، تاریکی‌ها را تجربه نموده‌ایم؛ ما را با روشنایی‌ها آشنا گردان تا به فرمان عقل نزدیک شویم و به مکانی برسیم که از آنجا انشعاب یافته‌ایم.» رسیدن به اقیانوس و مکانی که از آن انشعاب یافته‌ایم، به معنای رسیدن به قدرت مطلق است. وادی‌ها قوانینی هستند که اگر در مراحل مختلف زندگی بیاموزیم و عملی کنیم، به ما کمک می‌کنند که به این هدف و اقیانوس برسیم.

وادی یازدهم طبیعت را الگو قرار داده و می‌گوید: برای اینکه یک چشمه وجود داشته باشد و جوشش کند، و سپس به رود خروشانی تبدیل شود که می‌خواهد به اقیانوس برسد، باید دو ویژگی داشته باشد: اول، منبع انرژی ذخیره‌شده که همان آب‌های حاصل از برف و باران است؛ و دوم، اختلاف ارتفاع یا اختلاف پتانسیل. انسان نیز برای تبدیل شدن به چشمه و رود خروشانی که به اقیانوس می‌رسد، باید دو ویژگی داشته باشد: منابع اطلاعاتی صحیح و اختلاف پتانسیل درونی و بیرونی برای دریافت انرژی.

با ورود به کنگره آموختیم که هرچه بیشتر در مسیر ارزش‌ها و تزکیه و پالایش باشیم و هر روز به دانایی و اطلاعات خود اضافه کنیم و معرفت، عدالت و عمل سالم را در زندگی اجرایی کنیم، می‌توانیم به درمان اعتیاد و رهایی از تاریکی‌ها برسیم. در این مسیر، منابع اطلاعات و دانایی ما آموزش‌های گهربار آقا مهندس دژاکام است که در قالب سی‌دی‌ها، جزوه‌ها و کتاب‌ها در اختیار ما قرار گرفته. با شرکت در جلسات متعدد و بهره‌مندی از آموزش‌های راهنماها که در طول سال در لژیون‌ها برگزار می‌شود، می‌توانیم از این منابع استفاده کنیم.

اختلاف پتانسیل درونی و بیرونی زمانی ایجاد می‌شود که از درون برای تغییر خود و رسیدن به خواسته‌ها جوشش داشته باشیم. با حضور در کنگره، دریافت آموزش‌ها و اجرایی کردن آن‌ها، به دانایی خود می‌افزاییم. نکته مهم دیگر این است که حتی کوچک‌ترین خدمت در کنگره باعث تغییر انرژی در ما می‌شود و این انرژی مثبت، ما را به تلاش برای جایگاه‌های بالاتر سوق می‌دهد.

همیشه باید در حال یادگیری و تلاش باشیم؛ اگر درجا بزنیم، دیگر رود خروشان نخواهیم بود و به آب راکدی تبدیل می‌شویم که بعد از مدتی به گنداب مبدل می‌گردد. هر رود در مسیر خود برای رسیدن به اقیانوس با سنگ‌ها، صخره‌ها و موانع زیادی مواجه می‌شود؛ اما با تلاش، همه موانع را پشت سر می‌گذارد. ما نیز در مسیر تغییر و تحول خود و رسیدن به هدف، با مشکلات، سختی‌ها و ناامیدی‌ها روبرو می‌شویم؛ ولی اگر خواسته قوی داشته باشیم، با تلاش، کوشش، جوشش درونی و صبر، و توکل به خداوند، می‌توانیم به خواسته و هدفمان برسیم.

✍مشارکت مکتوب همسفر

اصولاً انسان موجودی کمال‌گرا و قانع‌ناپذیر است؛ به هرجایی که برسد، باز هم به دنبال چیزی بهتر می‌گردد. حالا این موضوع می‌تواند در مورد پول، عشق یا محبت باشد. ما باید قدر خواسته‌ها و اشتهای خود را بدانیم و همین‌طور قدر لحظه لحظه زندگی‌مان را بشناسیم. متأسفانه، ما انسان‌ها اغلب قدر حال را نمی‌دانیم و خوشبختی را تنها در آینده می‌بینیم، در حالی که بذری که امروز می‌کاریم، در آینده به بار خواهد نشست.

آنچه باید به آن اهمیت دهیم، پیش از هر چیز سلامتی و سپس امنیت است. ما در کشورمان می‌توانیم خوشبخت باشیم اگر قدر داشته‌هایمان را بدانیم؛ مثلاً همین که می‌توانیم میوه را کیلویی بخریم یا به تعداد اعضای خانواده‌ غذا تهیه کنیم و با آرامش سر بر بالش بگذاریم.

در این وادی یاد گرفته‌ایم که انسان‌های شکرگزاری باشیم تا زندگی برایمان لذت‌بخش‌تر شود. نیروی منفی هم در زندگی لازم است؛ چرا که اگر قهر نباشد، مهر معنا نخواهد داشت. هرکس در هر جایگاهی که قرار دارد، این عین عدالت است. چون خداوند به انسان اختیار داده است و هر سختی که در زندگی پیش می‌آید، برای رشد، تکامل و سازندگی ماست. با این اختیاری که داریم، می‌توانیم مسیر زندگی‌مان را تعیین کنیم.

تایپ:رابط خبری، همسفر پروین رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال:همسفر زهره، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر احمد_اراک