زندگی همیشه هموار و صاف نیست

جلسه هشتم از دوره هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جهان‌بین با استادی همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر شکیبا، نگهبانی موقت همسفر زینب و دبیری موقت همسفر زهرا با دستور جلسه «وادی یازهم (چشمه‌های‌جوشان و رودهای‌خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند) و تاثیر آن روی من» روز یک‌شنبه 18 آذرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

دستور جلسه امروز وادی یازدهم است با عنوان «چشمه‌های‌جوشان و رود‌های‌خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند»، این وادی به‌نظر من یک تلنگر است برای ما سفر دومی‌ها که سفر اول‌ را به اتمام رسانده‌ایم و به یک آرامش و جایگاه نسبتاً خوبی در زندگی‌مان رسیده‌ایم، حال نباید از حرکت بایستم، توقف کنم و فکر کنم که به رهایی رسیده‌ام، دیگر آموزش تمام شده است؛ بلکه باید تلاش و کوشش کنم برای این جایگاهی که به دست آورده‌ام و مثل چشمه‌ای باشم که همیشه جوشش دارد.

با حضور در کنگره و خدمت کردن می‌توانیم تجربه کسب کنیم و علم بیاموزیم و اگر به‌دنبال اوج گرفتن و پیشرفت در زندگی هستیم، همیشه باید در حال تلاش و کوشش باشیم؛ همان‌طور که آب، وقتی در جایی بی‌حرکت و ثابت باشد به گنداب تبدیل می‌شود، ما انسان‌ها نیز اگر فقط دریافت کننده باشیم و برای آنچه که دریافت می‌کنیم، باز‌پرداختی نداشته باشیم و زکات کارمان را ندهیم؛ مانند همان باتلاق و گنداب می‌شویم. وجه تمایزی که بین ما و دیگر موجودات است؛ قدرت اختیاریست که خداوند به ما انسان‌ها داده است، ما باید از این توانایی و قدرتمان در انتخاب بهترین راه و بهترین مسیر برای زندگی‌مان استفاده کنیم. تصمیم گیرنده در زندگی خود ما هستیم و اگر مسیر اشتباه را انتخاب کنیم، از آرامش دور خواهیم شد. حال اگر در مسیر ارزش‌ها و کسب علم، کسب دانش و آگاهی باشیم و تلاش کنیم و از حرکت باز نایستیم، همیشه در آرامش و حال خوب خواهیم بود.

در زندگی مشکلات همیشه بوده، هست و خواهد بود، ولی نکته مهم این است که من، چگونه به این مشکلات نگاه می‌کنم و چه برخورد و واکنشی نسبت به آن‌ها خواهم داشت، من باید بدانم چه‌‌کاری انجام بدهم، که بتوانم به بهترین شکل زندگی خودم را اداره کنم و مشکلاتم را حل کنم. انسان مانند چشمه جوشان؛ باید همیشه در حال حرکت و تکاپو باشد، آگاهی و دانش خود را ذره‌ذره بالا ببرد و صفات گذشته خود را تغییر بدهد در جهت مثبت و درست قرار بگیرد. آقای مهندس می‌فرمایند: «یک رود هیچ زمانی مسیر حرکتش هموار نیست؛ اما با این وجود به راهش ادامه می‌دهد»، من انسان، نیز باید بدانم که مسیر زندگی همیشه هموار و صاف نیست و پستی و بلندی‌هایی وجود دارد؛ اما من هستم که باید با بالا بردن علم و آگاهی خودم این مسیر را هموار کنم و ادامه بدهم، شاید مسافران ما قبلاً چندین بار برای ترک اعتیاد اقدام کرده باشند و ناموفق بوده‌اند؛ اما خواسته درمان اعتیاد در وجود آن‌ها بوده است. ولی زمانی‌‌که ما به کنگره آمدیم با دریافت آموزش‌ها فهمیدیم که خواسته به‌تنهایی، بدون تلاش و حرکت نتیجه‌ای نخواهد داشت. ما گاهی اوقات می‌آییم با انرژی‌منفی و گاهی با انرژی‌مثبت؛ اما به قول آقای مهندس؛ خود انرژی منفی نیست و این حس و رفتار ماست که انرژی را تبدیل به مثبت یا منفی می‌کند، با حرکت در مسیر ضد ارزش‌ها مثل: کینه‌ورزیدن، حسادت کردن و قضاوت‌کردن و دروغ‌گفتن، انرژی خودمان را منفی می‌کنیم و یا انرژیمان را از دست می‌دهیم. کسی که انرژی منفی دارد، قبل از دیگران باعث تخریب خودش می‌شود.

نکته بعدی این است که همیشه سعی کنیم، قوانین الهی را اجرا‌کنیم، آقای مهندس می‌فرمایند: «هر انسانی در هر جایگاهی که هست، عین عدالت است زیرا بر اساس سعی و تلاش خودش در آن جایگاه قرار گرفته است».

با به اتمام رسیدن دوره خدمتی دبیر اول، همسفر عصمت جایگاه را به دبیر دوم همسفر زینب تحویل دادند؛ ضمن خداقوت به همسفر عصمت، دوره خدمتی پر باری برای همسفر زینب خواهانیم. 

مرزبانان کشیک: همسفر کبری و مسافر رضا
تایپ: همسفر عصمت رهجوی راهنما همسفر شکیبا (لژیون هفتم) 
عکاس و ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد