همه انسان‌ها دارای چشمه‌های وجودی هستند

در مسیر وادی‌ها ده وادی را پشت سر گذاشته‌ایم که هر کدام نکاتی را برای ما بازگو کردند و ما را به صراط مستقیم و حال خوش نزدیک کردند. وادی اول: «با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود» تا وادی دهم: « صفت گذشته در انسان صادق نیست» را آموختیم، اکنون رسیدیم به وادی یازدهم: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند». این وادی می‌گوید: باید مانند چشمه باشیم و از خود جوشش داشته باشیم. چشمه جوشان بودن تمثیل انسان‌هایی است که آموزش صحیح و درست را فرا گرفتند و با فراگیری آن‌ها جایگاه و مسیر خود را تغییر دادند که از تغییر جایگاه انرژی زیادی را دریافت می‌کنند و حس و حال خوش در آن‌ها پدیدار می‌شود.
از حرکت‌های درست و قدم‌های پیوسته، رودهای خروشان پدیدار می‌شوند. انسان‌هایی که به سطح بالایی از خواسته، اعتماد به نفس و  انگیزه دست می‌یابند می‌توانند سخت‌ترین موانع را که یکی از آن‌ها غول اعتیاد است را از سر راه خود بردارند. وادی یازدهم حس و حال امید بخشیدن را همراه دارد که ما می‌توانیم در صورتی که روی خواسته خود متمرکز باشیم، حتی اگر در تاریکی مطلق باشیم با کوچک‌ترین نور می‌توانیم به طرف نور برویم و از اسارتی که در آن گرفتار شده‌ایم رها بشوید. همه ما می‌دانیم که در هر جایی چشمه به وجود نمی‌آید در کویر هیچ وقت چشمه‌ای به وجود نمی‌آید. برای چشمه شدن شرایط خاصی وجود دارد که اولین  شرط آن: اذن و اجازه از سوی خداوند است به این معنا که خداوند اجازه می‌دهد که شما در کنگره باشید یا نه؟ چون بسیاری از انسان‌ها هستند که مسیر رفت و آمدشان از جلوی نمایندگی‌ها است ولی خداوند اجازه وارد شدن به این مکان مقدس را برای آن‌ها صادر نکرده است یا افراد زیادی از اعتیاد خود رنج می‌برند ولی اذن ورود آن‌ها داده نشده است.
شرط دوم : اختلاف پتانسیل است، اگر در شخص اختلاف پتانسیل وجود نداشته باشد چشمه آن جوشش لازم را نخواهد داشت. من همسفر اگر بخواهم تغییر کنم باید ظرفیت و اختلاف پتانسیل آن را داشته باشم برای مثال فردی که وارد سفر دوم می‌شود و سفر دومی می‌شود اگر این جایگاه برای او سخت باشد نمی‌تواند آن را تحمل کند و حالش خراب می‌شود و ممکن است دوباره به اعتیاد خود بازگشت کند. خداوند به اندازه ظرفیت هر کسی به او جایگاه می‌دهد مگر این‌که شخص ظرف خود را تغییر دهد.

همه انسان‌ها دارای چشمه‌های وجودی هستند حال این بستگی به من همسفر دارد که این چشمه را مواظبت کنم و در  مسیر ارزش‌ها باشم تا همیشه زلال باشد یا با کینه، غیبت کردن، مصرف موادمخدر و کارهای ضدارزشی تبدیل به چشمه زهرآگین کنم. وقتی کسی به حال خوش می‌رسد خودش زکات حال خوش  را پرداخت می‌کند. با خدمت کردن به افرادی که مثل گذشته خود بوده‌اند امکان پذیر است به قول آقای مهندس که می‌فرمایند: یک موقعی هست که یک  پرس چلوکباب می‌خوریم حال‌مان خوب می‌شود و یک موقعی هست وقتی یک پرس چلوکباب به کسی می‌دهیم حال‌مان خوب می‌شود تفاوت در این موضوع زیاد هست. از این وادی به این نتیجه می‌رسم که تا من همسفر چشمه جوشان نباشم و از خود حرکتی نداشته باشم به رود خروشان و بحر و اقیانوس نمی‌رسم. در پایان از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که با ابداع صورت مسئله اعتیاد باعث شدند تا بسیاری از گره‌های زندگی ما باز شود و من راه درست زندگی کردن را بیاموزم.

نویسنده: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون سوم) 
عکاس: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر احمد_ اراک