در کنگره60 کتابی به نام عشق وجود دارد که توسط بنیان کنگره به رشته تحریر درآمده است. در این کتاب انسان، با چهارده راه یا چهارده وادی آشنا می‌شود. این چهارده وادی، راه درست زندگی یا همان جهان‌بینی را به انسان نشان می‌دهد. عنوان وادی یازدهم به این شرح است: "چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر اقیانوس می‌رسند". در این جمله رازهای زیادی نهفته است. راز داشتن یک زندگی سالم بر اساس ایمان، معرفت و عمل سالم است. در این عنوان، چشمه نماد وجود انسانی است. هر انسانی مانند چشمه‌ای زلال پا به حیات می‌گذارد و در ادامه حیات، اینکه این چشمه زلال باقی بماند یا به گند آب تبدیل شود و یا خشک شود، بستگی به خود ما دارد. چشمه انسان زمانی زلال و جوشان باقی می‌ماند که امروزش با دیروزش متفاوت باشد. برای تغییر از روزمرگی باید در خودش انرژی ایجاد کند؛ همان‌طور که چشمه با اختلاف سطح، باعث جاری‌شدن آب خود به شکل رود می‌شود و از راکد بودن آب خود جلوگیری می‌کند. پس علاوه بر وجود منبع چشمه، اختلاف سطح هم دلیل جوشان بودن همیشگی چشمه است.
حال انسان که در اینجا چشمه نماد او بود، باید با بروزکردن اطلاعات و آگاهی و ارتقای علم و دانایی خود، باعث حفظ منبع چشمه خود شود و برای ایجاد اختلاف‌پتانسیل خود یا همان کسب انرژی روزانه خود، باید در کنار آموزش، خدمت نیکو را سرلوحه خود قرار دهد. چرا نیکو؟ چون خدمت و آموزش در جهت منفی هم انرژی ایجاد می‌کند؛ اما به‌صورت مقطعی بوده و همراه دلهره است. قوی‌ترین نیروی منفی و بازدارنده وجود ماده و مادیات است؛ در «وادی یازدهم» گفته شده اگر بر مادیات سوار باشی، نیمی از قدرت اهریمن را شکست داده‌ای؛ ولی اگر مادیات بر تو سوار باشد، بدان که شکست خورده‌ای. پس منظور از خدمت، خدمت نیکو و مفید است؛ حال شاید بگویید چرا خدمت؟ زیرا خدمت به خلق خدا، حس مفیدبودن و باارزش بودن و انرژی فراوانی را در شما ایجاد می‌کند؛ همین انرژی باعث جوشان ماندن چشمه درونی انسان می‌شود. تا این جا متوجه منظور چشمه جوشان شدیم، حال می‌خواهیم در مورد رودهای خروشان صحبت کنیم.
انسان با اختلاف‌پتانسیلی که ایجاد کرده توانسته است، چشمه را جاری سازد. به آبی که از چشمه جاری شده، رود گفته می‌شود. حال چه کنیم که این رود، خروشان بماند و در طی مسیر توسط موانع و سنگلاخ متوقف نشود؟ آری؛ درست متوجه شدید؛ موانع رود همان مشکلاتی است که هر انسانی پس از حل مشکل قبلی با آن مواجه می‌شود و بعد از حل آن، یکی دیگر به سراغش می‌آید. زمانی می‌تواند از این موانع به سلامت عبور کند که روان باشد. برای روان بودن باید دانایی داشته باشد و داشتن دانایی به تنهایی مهم نیست؛ بلکه باید دانایی مؤثر داشته باشد. منظور از دانایی مؤثر؛ یعنی آگاهی‌ها و آموزش‌های کسب شده را به عمل تبدیل کند تا بتواند خود را رها سازد. همین‌طور فقط در راه مستقیمی که با آگاهی به دست آورده حرکت کند، افکار منفی و مأیوس‌کنندهٔ نفس را رها کند و با توکل و امید به خدا برای زندگی خود تلاش کند. این باعث می‌شود که همیشه خروشان باقی بماند و قطعاً رودهای خروشان در نهایت امر به دریا یا اقیانوس ختم می‌شوند. به امید روزی که به رود خروشان تبدیل شویم و به اقیانوس بی‌کران ملحق شویم. چه زیباست و چه وصف‌نشدنی‌ست، اقیانوسی که انتها ندارد. با تمام هیبت و عظمتش، آرامشی در آن نهفته است که دل انسان را آرام می‌کند و آن اقیانوس قطعاً کسی نیست یا چیزی نیست، جز قدرت مطلق الله. حضرت مولانا می‌فرماید: «گشاده‌دست باش، جاری باش، کمک کن؛ مثل رود»
منابع: "کتاب عشق، ۱۴ وادی برای رسیدن به خود" و سی‌دی‌ها انرژی، اختلاف ارتفاع، میزان دانایی
نویسنده: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون سوم)
ویرایش: نگهبان سایت همسفر فهیمه
ارسال: نگهبان سایت همسفر فهیمه
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار
- تعداد بازدید از این مطلب :
246