انسان در طول عمر خود ممکن است اطلاعات و دانش بسیاری کسب کند؛ اما دانشی که فقط ما از آن نگهداری میکنیم و در زندگی نمیتوانیم کاربردی کنیم، ارزشی ندارد. ما باور داریم که دروغ گفتن کار ناپسندی است؛ اما وقتی دروغ میگوییم، آن باور چه ارزشی دارد، انسانی در زندگی موفق است که دانش او با عملش تطبیق داشته باشد.
شاید به صورت تئوری دانش پخت غذا را بلد باشیم، اما آیا فقط همین کافیست؟ زمانی میتوانیم بگوییم که من غذا پختن بلد هستم که بتوانیم غذای لذیذی آماده کنیم. در کتاب عشق، ۱۴ وادی تا رسیدن به خود، ما ۱۴ وادی داریم با ۱۴ عنوان، اما دانستن تنها این عناوین کافی نیست. من میدانم با تفکر ساختارها آغاز میگردد؛ اما باید بتوانم آن را به مرحلهی عملیاتی برسانم.
مهم این است که دانستههای خود را به عمل در بیاوریم. ابتدا خواسته ما باید مشخص شود؛ بعد از ترسیم نقشه، باید بدانیم که با رفتن و حرکت کردن به خواستههای خود میرسیم و برای رسیدن به اهداف باید زمان لازم سپری شود تا نتیجه نهایی حاصل شود. یک فکر، تا زمانی که به عمل برسد، مراحل متعددی نیاز دارد.
گاهی ما چندین کار را نیمهکاره رها میکنیم و این کارهای نیمهکاره، فکر و اندیشه ما را مدام به خود مشغول میکند و ما نمیتوانیم به کارهای دیگر خود متمرکز شویم. باید راهی را برویم که افکار ما بهم ریخته نباشد؛ بنابراین بهتر است هر کاری که میخواهیم انجام بدهیم، بلافاصله وارد عمل شویم و انجامش دهیم.
یکی از مشکلات بشر، این است که خیلی چیزها را میداند ولی نمیتواند به آن عمل کند؛ به همین دلیل فاصله بسیار زیادی از گفتنیها تا عمل کردن وجود دارد. بهتر است برای انجام کارها ذره ذره شرایط را مهیا کنیم تا افکار خود را به عمل برسانیم و از انجام کارهای کوچک و روزمره شروع کنیم.
انسان قدرت شو شود در ذهن خود دارد و هرگاه اراده کند، میتواند در ذهن خود همه چیز را مجسم کند؛ اما برای شو شود در بیرون، انسان نیاز به زمان دارد تا بتواند افکار خود را به عمل برساند. دانشی که ما در طول زندگی کسب میکنیم، یا دانش درست و در جهت الهی است یا در جهت منفی.
مهم این است که هدف ما از یادگیری این دانش چیست؛ اگر دانش ما منفی و در جهت درست نباشد، اولین کسی که از این دانش منفی بهره میگیرد خودمان هستیم. برداشت من از سی دی علم و عمل این است که ما به این جهان نیامدهایم که فقط دانش کسب کنیم؛ بلکه آمدهایم تا به این درک برسیم که کدام دانش درست است و کدام علم نادرست و منفی، و بتوانیم خودمان با اختیار، راه درست را انتخاب کنیم.
هدف تنها آموختن نیست؛ مهم بکارگیری و کاربردی کردن علم در زندگی ما است. نباید ما فقط حافظان علم باشیم؛ باید بتوانیم از آن در جهت بهبود زندگی خود و دیگران استفاده کنیم.
منبع: سیدی علم و عمل(مهندس حسین دژاکام)
نویسنده: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیونیک)
عکس: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیونیک)
ویرایش و ارسال: همسفرالین نگهبان سایت
همسفران نمایندگی محمدیپور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
109