یا میبریم یا می آموزیم

جهانبینی در ورزش

ما در گذشته، یا افرادی که بیرون از کنگره هستند به معنای واقعی کلمه هدف خودمان را از ورزش کردن به کلی فراموش کرده ایم. در زمان گذشته صرفا هدف از ورزش کردن، سلامتی جسم و روح و روان انسان بود، که بتوان هم با تمرینات فیزیکی بدنی ورزیده بسازیم، هم با جوانمردی و پهلوانی و اخلاق ورزشی خودمان سعی بر بهبود روحیات‌ خود و دیگر افراد دور و بر خودمان داشته باشیم.

دستور جلسه ی این هفته هم این منظور را به ما میخواهد برساند؛ جهانبینی در ورزش یعنی در عین رقابت، رفاقت کردن. در ورزش های رزمی و ورزش های پر تحرک مانند فوتبال،والیبال،بسکتبال و … جدا از برتری عددی که نسبت به حریف باید بدست آورد،تمام حواسمان را هم باید به این موضوع بدهیم که هدف ما از ورزش کردن فقط سلامتی است، نه بالعکس.

اکثریت ما جمعیت افراد کنگره،در گذشته افرادی بودیم که به ورزش چندان اهمیتی نمیدادیم و همین موضوع باعث شد به سمت اعتیاد بریم، اما امروزه با به تعادل رسیدن جسم و روان ما، توانسته ایم که توانایی ورزش کردن پیدا کنیم. همین که ما دوباره ورزش کردن را شروع کرده ایم، خودش یک برد محسوب می شود. پس برای برد و باخت به زمین نرویم، برای آموختن و آموزش به زمین مسابقه برویم.

اما در کنار این موضوع جسم و روان،باید همواره مثلث درمان را کامل کرد و جهانبینی را در‌ ورزش در نظر گرفت. جهانبینی در ورزش هم فقط به کنترل خودمان در ورزش برای آسیب رساندم به بقیه منتهی نمی‌شود، ما با اخلاق خوب و خوش رویی، بازی سالم، تشویق سفر اولی ها به ورزش، کمک در پیشروی ورزش کنگره،گسترش ورزش در جامعه و خانواده می‌توانیم کاملا دستور جلسه ی این هفته را درک و اجرا کنیم.

با انجام این کار، هم روان و سلامت سالمی خواهیم داشت، هم راغب به ورزش کردن خواهیم شد و در ادامه کمک شایانی به سفر و درمان خودمان در کنگره می‌کنیم و هم می‌توان با هدف گذاری‌ در این مسیر به جایگاه و مقام های بسیار زیادی برسیم، فقط کافیست که در این مسیر نا امید نشویم.
به امید رهایی و حال خوب تمام دوستان

تهیه و تنظیم:همسفر یاسین 

نمایندگی امیر اراک