استفاده از دانش در جهت مثبت

به نام قدرت مطلق الله
در ابتدای این سی دی اشاره می‌شود؛ به وادی دوازدهم که در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.
اقای مهندس می‌فرمایند: این جمله کوتاه، اما آموزنده است و تکلیف من انسان را به خوبی مشخص می‌کند؛ که از گفتن‌ها و عمل نکردن ها، چه قدر فاصله هست. وقتی تصمیم و یا اقدام به کاری را می‌گیریم، ابتدا نقشه آن کار ریخته می‌شود اما تا به مرحله عمل خیلی فاصله دارد و وقتی به آخر امر رسید آن وقت عمل تازه انجام شده‌است.
انسان‌ها همیشه در حد خود، چه کم یا زیاد، به هر حال علم و دانشی از هر چیزی دارند و بعضی از افراد که همیشه جوینده مطالب هستند واین خیلی خوب است ولی زمانی آن‌ها ارزش پیدا می‌کنند که حرکتی براساس آن علم و دانش صورت گیرد و باور پذیر شود. باور و معنای واقعی در آخر امر صورت می‌گیرد؛ یعنی زمانی که من عمل درستی در راستای آن آموزش انجام دهم. من همسفر همیشه باید از خودم بپرسم آیا از علمی که دارم و از آن چیزی که بلد هستم و یاد گرفته‌ام می‌توانم استفاده کنم یا نه؟! یعنی این که علم و عمل با هم تطابق دارد یا خیر؟! مثالی را که آقای مهندس در این سی دی آورده‌اند که «برای نهادن، چه سنگ وچه زر» ما وقتی وسیله با ارزشی مثلا: طلایی داشته‌باشیم هر چه قدر که فراوان و گرانبها باشد اما به کار من نیاید و نتوانم استفاده کنم، چه ارزش و چه سودی خواهد داشت؟ زمانی ارزش آن طلا مشخص می‌شود که از ان بهره‌ای برده باشم.
علم هم به همین صورت است هر چه قدر هم که غنی و قوی باشد اما استفاده‌ای از آن نشود پوچ وبی‌ارزش است. مال و پولی که من همیشه به دنبال زیاد کردن آن باشم و باعث شود که برعکس چیزهایی را ازدست بدهمبی‌ارزش است و بدتر ضرر به ما می رساند و انگار که زندگی و زمان خود را به هدر داده‌ایم. همین طور که شاعر بزرگ، سعدی می‌فرمایند: مال بهر آسایش عمر است، نه بهر گرد آوردن مال.
همه ما در زندگی وقتی کاری را می‌خواهیم شروع و یا به انجام کاری فکر می‌کنیم ابتدا نقشه آن کار در ذهن ما ترسیم می‌شود، اگر درست پیش برویم طبق نقشه و مبدا و مقصد و هدف را به درستی بشناسیم؛ آن کار انجام می‌شود که البته ممکن است گاهی خیلی طولانی و سخت شود؛ اما در مسیر درست، بالاخره انجام می‌پذیرد. اما زمانی هست که آن موضوع در حد همان فکر و نقشه باقی می‌ماند و نیمه کاره و هیچ وقت به عمل نمی رسد.
در این مواقع هست که ما فقط فکر خود را زیادتر کرده‌ایم و درگیری ذهنی فقط برای خود به وجود آورده‌ایم.
و همین باعث می‌شود که ما نتوانیم به کارهای دیگری فکر کنیم و همیشه سر در گم خواهیم بود.
از سخن به عمل حرکت کردن معنای متعدد و باارزشی دارد و برای همین است که این وادی‌ها با مضامین با ارزشی مکتوب می‌شود، چون حرف به عمل می رسد.
وادی تفکر، حرکت، و در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.
این وادی‌های ارزشمند هستند که من را به تفکر درست، حرکت در مسیر ارزشها و در نتیجه حرکت درست، من را به عمل سالم می رساند. بعضی وقت‌ها ما می‌خواهیم همه را هدایت کنیم، اما آیا من همسفری که در کنگره چهارده وادی را آموزش دیده‌ام و کار کرده‌ام خودم می‌توانم به ان‌ها عمل کنم یا نه؟ اگر خودم توانستم از این آموزش‌ها و این علم را برای خودم و در زندگی خودم استفاده و کاربردی کنم، بعدا می‌توانم دیگران را هم کمک و هدایت کنم.
آقای مهندس در کنگره هر کاری را که عملی کرده‌اند؛ و جز برنامه‌ها قرار داده‌اند، ابتدا و قبل از آن روی خودشان انجام داده‌اند، چه آموزش‌ها که از استادانشان گرفته‌اند و چه درمان مواد و درمان سیگار، ورزش، تغذیه درست و. . .
و من همسفر در کنگره به وضوح می‌بینم آموزشی که دارم می‌گیرم؛ اگر همه را درست پیش ببرم می‌توانم عمل‌های سالم و بدون نقصی را در زندگی خودم پیاده کنم. برای انجام هر کاری باید هم فکر کنیم و هم از تجربه دیگران استفاده کنیم؛ و این را فراموش نکنیم که نیروهای باز دارنده همیشه در مسیر ما هستند. و به دنبال این که ما به هدف و مقصدمان نرسیم. این که نقشه یه کاری را در ذهن خود ترسیم کنیم کاری ندارد و آسان است اما این که بخواهیم با وجود نیرو‌های قوی باز دارنده، آن را عملی کنیم خیلی سخت و زمان بر است و تنها با مصمم بودن و صبوری و این که از فرمان عقل پیروی کنیم می‌توانیم به نتیجه دلخواه برسیم. رسیدن به فرمان عقل است که کارها را آسان می‌کند. رسیدن به فرمان عقل از کار‌های جزئی و کوچک ما شروع می‌شود تا به کار‌های بزرگ تر می رسد. اگر کاری را می‌خواهیم انجام دهیم و می دانیم درست است همان لحظه انجامش دهیم و به تعویق نیاندازیم. اگر این‌ها را تمرین کنیم کم کم یاد می‌گیریم و می‌توانیم به راحتی کارهای بزرگ را هم عملی کنیم. پس با باور و ایمان خودمان را نسبت به این که ممکن است در مسیر کار برایمان دشوار شود، اما در نهایت با به کار گیری همان آموزش‌ها و وادی‌ها انجامش می‌دهیم و بودن در صراط مستقیم است که به ما کمک می‌کند تا در مسیر کارهای مان الهامات و القائات رو دریافت کنیم و بتوانیم درست به جلو حرکت کنیم.
اگر دانشی به دست می‌آوریم در جهت مثبت از آن استفاده کنیم و با عملی کردن علم و دانش برای باورهای خود ارزش قائل شویم.

نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر ساناز، لژیون اول
ویراستاری و ارسال: راهنما همسفر ساناز، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کیش