مشارکت مکتوب همسفر مهین رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم) از سیدی "وادی دوم":
بعضی مواقع ما انسانها فکر میکنیم که بیهوده آفریده شدهایم و هیچ ارزشی نداریم نهتنها انسان، بلکه هر چیزی که در هستی است بیهوده آفریده نشده است. هیچکدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خودمان خیال کنیم که هیچ ارزشی نداریم، باز ارزشمند هستیم. ما باید به جنگ نرم درون خود بپردازیم که این جنگ با اسلحه و تفنگ نیست؛ بلکه جنگ اطلاعات و آگاهی است تا بتوانیم شهر درونمان را آباد کنیم. اکثر ما انسانها خودمان را گم کردهایم و برای پیداکردن خودمان راه طولانی در پیش داریم. ما با تفکر درست و تلاش و کوشش میتوانیم به قدرت و توانایی بالایی برسیم.
خوبی و پیشرفت سمبل انسانیت است، هرجا که نور و نقطه مثبتی دیدیم باید دنبال آن برویم تا به منبع روشنایی دست پیدا کنیم. اگر انسان بتواند نیروهای درون خودش را که در ناخودآگاه او هستند، به حرکت درآورد، میتواند وضعیت خودش را تغییر دهد. تصاویر ذهنی انسان تأثیر شگرفی در درون انسان دارند. این تصاویر ممکن است مثبت یا منفی باشند. حرکت در مسیر غلط و ضدارزشها میتواند روی جسم تخریب ایجاد کند و خود را بهصورت انواع بیماریهای جسمی و روانی مثل سرطان، تومور و... نشان دهد. فرورفتن انسان در تاریکیها و ناامیدیها نشانهٔ ازدستدادن اعتمادبهنفس اوست و این؛ یعنی تسلیم در مقابل نابودی محض است.
اگر ما فکر کنیم که چیزی یا کسی جهت بیهودگی پا به حیات گذاشته است، باید بدانیم که این پندار نادرست ماست و ما نتوانستهایم به فلسفه وجود آن پیببریم. حال باید بدانیم ما که انسان هستیم، چه فلسفهٔ عظیمی در درون ما نهفته است. انسان وقتی پا به هستی گذاشت، خداوند به او اختیار داد تا خودش راهش را پیدا کند؛ پس انسان کاملاً مختار است که چه راهی را انتخاب کند. انسانی که تاریکیها را تجربه کرده است، میتواند به عظمت روشناییها پی ببرد؛ مثلاً ما تا قهر را تجربه نکنیم، نمیتوانیم مهر را درک کنیم. تا درد فراق را نچشیم، نمیتوانیم لذت وصال را درک کنیم. اگر انسان بتواند از گذرگاههای سخت و تاریکیها عبور کند، تبدیل به یک معلم و مربی برای سایر انسانها میشود.
ما باید بدانیم که در جهان هستی تنها و بدون پشتیبان نیستیم و قدرت مطلق یاریرسان ما است، به شرطی که در مسیر ارزشها حرکت کنیم و از ضدارزشها دوری کنیم هر چند بعضی افراد میگویند که به قدرت مطلق ایمان ندارند؛ ولی ما باید بدانیم که از علم در جهان هستی هیچ اطلاعی نداریم و بهجای اینکه بگوییم این و آن را قبول نداریم، بهتر است که تفکر کنیم و به عظمت در درون و بیرون خود بنگریم تا به فلسفه وجود هستی پی ببریم. حال برای اینکه فرمانروای لایق و با شهامتی برای شهر وجودی خود باشیم؛ بایستی بهآرامی سازندگی را در قسمت جسم و روان و جهانبینی به وجود آوریم و بدانیم که هیچکدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
منبع: سیدی "وادی دوم"
ویرایش: همسفر اعظم (خ) رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم)
ارسال: نگهبان سایت همسفر فهیمه
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار
- تعداد بازدید از این مطلب :
115