مشارکت مکتوب(جهان‌بینی در ورزش)

سلام دوستان شهریار هستم یک مسافر

جهان بینی در ورزش به نظر من یکی از پایه‌های اصلی درمان است. جسم ما را خداوند به ما‌امانت داده است پس باید به خوبی از آن مراقبت کنیم. برای من به شخصه تأثیر ورزش روی روند درمان اعتیادم کاملاً محسوس بوده است که به واسطه‌ی هورمون‌هایی است که در بدن من در اثر تحرک و فعالیت جسمی و شادی در ورزش ترشح می‌شود. باعث می‌شود روز‌های جمعه که در پارک بصورت دسته جمعی در کنار هم ورزش می‌کنیم آن روز خلق و خوی بهتری داشته باشم. همچنین اعتماد به نفس بالاتری به دست بیاورم و حس ارزشمند بودن را به من منتقل می‌کند و سبب می‌شود نسبت به روز‌های دیگر با نشاط‌تر باشم. این را می‌دانیم در اثر عدم تحرک جسم و نداشتن فعالیت، بدن ضعیف می‌شود و کارآیی خودش را از دست می‌دهد و باعث می‌شود در زندگی روزمره جسممان ما را در کار‌هایمان یاری نکند.

آدم‌های موفق آدم‌هایی بوده‌اند که به واسطه ورزش و تحرک داشتن آدم‌های توانا و پرقدرتی بوده‌اند و همین قدرت جسم باعث تأثیر مفید روی روان آن‌ها می‌شده است. موفقیت وبهره‌مندی بهتر در طول زندگی حاصل سلامتی جسم و سلامتی روان است. یک چیزی که در کنگره یاد گرفتم این بود که همیشه هنگام ورزش‌های دسته جمعی در کنگره مرتب این پیام کنگره را از زبان راهنما‌ها می‌شنیدم که در کنگره باختی در کار نیست یا می‌بریم یا می‌آموزیم. چه زیبا آموختم که این باختنها و آموختنها بهانه‌ای است برای حفظ سلامتی جسم و روان ما. ولی قبلاً همچنین تفکری نسبت به ورزش کردن نداشتم و باعث می‌شد پس از مدت کوتاهی از ورزش دور بشوم و استمرار نداشته باشم. این تفکر و دیدگاه صحیح از طرف آقای مهندس دژاکام بنیان کنگره ۶۰ باعث شد الان از ورزش‌های دسته جمعی لذت ببرم و برای ادامه ورزش اشتیاق بیشتری داشته باشم و در آخر هم‌امیدوارم بتوانم حال خودم را خوب کنم و هم برای خوب شدن حال دیگران تلاش مفید داشته باشم که این نیازمند دانستن قوانین و اجرای آن است.

نگارنده:مسافر شهریار- لژیون سوم

تایپ و ویرایش: امیرحسین ب- لژیون سوم

سلام دوستان رضا هستم یک مسافر

خداوند را شاکرم که در مسیر کنگره قرار گرفتم. در مورد دستور جلسه جهان بینی در ورزش اگر بخواهم صحبت کنم در ابتدا باید بگویم که من بسیار ورزش را دوست دارم و بیشتر اوقات برای انجام کار‌های خود پیاده روی می‌کنم. به نظر من جهان بینی همان منش پهلوانی و حضور اخلاق در ورزش است. اگر جهان بینی در ورزش نباشد دیگر فقط هدف از ورزش برد و باخت می‌شود. دیگر سلامتی وارزش‌های اخلاقی در ورزش اهمیتی ندارد. در کنگره باخت وجود ندارد. ما یا می‌بریم یا می‌آموزیم. باخت در کنگره مقدمه پیروزی است. اگر پهلوانان نامداری چون تختی همیشه در یاد و خاطره‌ها مانده‌اند، به خاطر خلق و خو و منش جوانمردانه آن‌ها بوده است. این منش حاصل جهان بینی آن‌ها در ورزش بوده است. ورزش برای بسلامتی است ما نباید به خاطر برد یا باخت به دیگران آسیب بزنیم. اگر این اتفاق بیافتد نشان می‌دهد ما هدف از ورزش که سلامتی است را گم کرده‌ایم. ما همیشه باید اخلاق و منش جوانمردی را در ورزش حفظ کنیم. چرا که بردن و باختن لحظه‌ای هستند این نام نیک و کردار نیک هست که همیشه ماندگار است و چه بسا ورزشکارانی که این اصول را رعایت نکرده‌اند و در یک مقطع شاید به خاطر توانی‌هایشان در مسیر برد بوده‌اند اما به دلیل رعایت نکردن اصول اخلاقی یادی از آن‌ها نیست. جهان بینی غذای روح سالم و ورزش غذای جسم سالم هستند و این دو مقوله همیشه در کنار هم هستند. ما باید در کنگره سعی و تلاش کنیم که به آن جامه‌ی عمل بپوشانیم.

نگارنده:مسافر رضا- ِلژیون سوم

تایپ و ویرایش: مسافر محمد بهروز(راهنمای لژیون سوم)

نمایندگی دلیجان