صفات ما به نحوه عملکرد ما بستگی دارد

دوازدهمین جلسه از دور چهل و نهم کارگاه‌های صبحگاهی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی پارک لاله به استادی راهنمای محترم مسافر علی، نگهبانی مسافر اکبر و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه " وادی دهم و تاثیر آن روی من " پنجشنبه  ۸ آذر ماه ۱۴۰۳ ساعت شش صبح آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علی هستم یک مسافر،از ایجنت و مرزبان‌ها خیلی متشکر هستیم، که پشت صحنه تلاش می‌کنند تا ما در آسایش قرار بگیریم و از این بحران عبور کنیم، دستور جلسه این هفته وادی دهم و تاثیر آن روی من می‌باشد، چندین سال پیش که من در پارک لاله به عنوان مرزبان خدمت گزار بودم جلسات به شکل خیلی ساده‌تری برگزار می‌شد،میز و صندلی و زیراندازی در کار نبود، و در مجموع ۱۰ نفر یا ۱۱ نفر بودیم که در جلسات حضور داشتیم.

همین مثال جلسات پارک لاله، مثال خوبی بود برای وادی دهم که در گذشته شرایط به چه شکل بود اما در حال حاضر نفرات بسیار زیادی در جلسات حضور دارند و جلسات به شکل خیلی قوی‌تری در حال برگزار شدن می‌باشد، و قطعاً شرکت در این جلسات تاثیر بسیار زیادی در رهایی و رسیدن به حال خوش افراد داشته است، وسعت نگاه جناب مهندس و استاد امین نسبت به جلسات پارک لاله بسیار گسترده و عمیق می‌باشد، استاد امین برای برخی افراد، پارک لاله را به عنوان دارو تجویز می‌کند، یعنی مانند دکتر که در نسخه خود دارو تجویز می‌کند، استاد امین هم برای بسیاری از افراد پارک لاله را تجویز می‌کند، پس قدر و ارزش این جلسات را بدانیم.

ما در کنگره باید یاد بگیریم که به کلمات دقت و توجه لازم را داشته باشیم، وادی دهم از چند کلمه تشکیل شده، اما هر کدام از این کلمات برای شکافتن و درک لازم، نیاز به زمان زیادی دارد، این وادی مملو از امید و امیدواری است، در واقع امیدوار بودن را به ما آموزش می‌دهد، وادی دهم به ما می‌گوید که ما اگر در گذشته یا در حال حاضر از صفات خوبی برخوردار نبودیم، اشکالی ندارد چون انسان در حال حرکت است و امکان تغییر وجود دارد، اولین چیزی که کنگره به شخص می‌دهد صفت مسافر است. زمانی که وارد کنگره می‌شویم و سه جلسه مشاوره را پشت سر می‌گذاریم، صفت معتاد از ما گرفته می‌شود و صفت مسافر و رهجو به ما داده می‌شود. چقدر این موضوع زیبا می‌باشد که از یک صفت منفی به یک صفت مثبت تبدیل بشویم، صفت مسافر به معنی پویا بودن، کنجکاو بودن، و به دنبال راه بودن می‌باشد.

اولین ابزار یک مسافر راه است، به همین خاطر اسم ما را رهجو می‌گذارند،رهجو هم یعنی جوینده راه، چقدر این صفت زیبا و قشنگ می‌باشد. در واقع ما با یک حرکت و قدم، با توجه به نوع عملکرد و تصمیم خودمان، صفت  منفی معتاد را تبدیل به صفت زیبای مسافر کردیم، پس این موضوع نشان می‌دهد، همه صفات ما با عملکرد و رفتار خودمان به دست می‌آید، و در آخر نتیجه می‌گیریم که برای تغییر صفت باید عملکرد خود را تغییر بدهیم. از اینکه به صحبت‌های من گوش کردین از تمام شما عزیزان سپاسگزارم.

تایپ،عکس،انتشار: مسافرمحمدجواد
مرزبان کشیک: مسافر سعید