گروه خانواده- هدف، سالم نگه داشتن جسم است

جلسه نهم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره‌۶۰ لژیون بندرعباس به استادی همسفر اشرف با دستورجلسه «جهان‌بینی در ورزش» روز شنبه ۱۰ آذرماه ۱۴۰۳ آغاز به‌ کار کرد.

سخنان استاد:
تمامی دستورجلسات کنگره 60 طوری برنامه‌ریزی شده است که رابطه مستقیم با درمان و سلامتی ما دارد.
دستورجلسه‌هفتگی این هفته "جهان‌بینی در ورزش است". ابتدا تعریفی از جهان‌بینی داریم و اینکه چرا جهان‌بینی کار می‌کنیم؟ جهان‌بینی یعنی برداشت، ادراک، دریافت و احساس ما نسبت به خودمان و محیط اطرافمان؛ جهان‌بینی به‌معنی یادگیری قوانین و درست زندگی کردن است.
چرا جهان‌بینی یاد می‌گیریم؟ برای درست زندگی کردن و اینکه یاد بگیریم به خودمان چه در صور آشکار و چه در صور پنهان صدمه نزنیم. برای رسیدن به صلح و آرامش، کنگره60 معتقد است درمان قطعی زمانی اتفاق می‌افتد که سه ضلع مثلث درمان که شاملِ جسم، روان و جهان‌بینی است با یکدیگر به تعادل برسند. قاعده مثلث درمان و حلقه مفقوده درمان اعتیاد نیز جهان‌بینی است و در قسمت جسم، تغذیه سالم، افکار و اندیشه درست، خواب مناسب، سبک زندگی متعادل، ورزش و ... است. پس یکی از راه‌هایی که باعث می‌شود جسم ما سالم بماند ورزش است.
آقای مهندس دژاکام در سی‌دی چراغ‌دان2 می‌فرمایند: هر هدفی یک منظوری دارد که باید آن را مشخص کنیم. باید بدانیم هدف از ورزش چیست؟ به چه منظور ورزش می‌کنیم؟ هدف، سالم نگه‌ داشتن شهر وجودی یا جسم است و به منظور لذت بردن از حیات و زندگیست. از قدیم گفته‌اند: عقل سالم در بدن سالم است. بدن انسان طوری طراحی شده است که اگر فعالیت نکند کم‌کم رو به تحلیل می‌رود. در کهنسالی، عضلات ما عصای دست ما هستند نه بچه‌های ما.
کسانی که ورزش می‌کنند از شادی و نشاط خوبی برخوردار هستند.
ورزش یکی از عواملی است که تأثیر بسزایی در ترمیم و به تعادل رساندن سیستم ایکس ما دارد. در بدن افرادی که ورزش می‌کنند مواد شبه‌افیونی مانند سروتونین، دوپامین و ... ترشح می‌شود و باعث شادابی و نشاط آن‌ها می‌شود.
حالا اگر جهان‌بینی را در ورزش نادیده بگیریم، ورزش نه تنها حالمان را خوب نمی‌کند؛ بلکه می‌تواند حال ما را خراب و از تعادل خارج کند که این در کنگره 60 مدنظر و پذیرفته نیست. باید طوری ورزش کنیم که هم خودمان و هم اطرافیان ما از این بازی لذت ببرند. بازی یا برد دارد یا باخت، همه ما برد را دوست داریم؛ باید بپذیریم که باخت هم بخشی از بازی است.
در کنگره 60 در قسمت ورزش، شعاری داریم با مضمون "یا می‌بریم یا می‌آموزیم." ما باید برای خودمان و تیم مقابل، ارزش قائل شویم و به قوانین بازی احترام بگذاریم؛ چون کنگره 60 معتقد است درمان، فوق ترک و تعادل، فوق درمان است.
بعد از اینکه به‌طور اتفاقی در سال 1384 شعبه آکادمی به دستور قاضی، مهر و موم شد، با تدبیر و ژرف‌اندیشی جناب آقای مهندس، ورزش در کنگره به‌صورت لژیون‌های پارک به کار خود ادامه داد و از همان‌جا به تدریج، قبل یا بعد از شروع یا پایان لژیون‌ها ورزش رونق گرفت. هم اکنون ورزش در کنگره، شامل 14 رشته است که سبک‌ترین آن‌ها دارت و سنگین‌ترین آن‌ها راگبی است و در حال حاضر رقابت‌های ورزشی در دو لیگ عقاب طلایی و سردار انجام می‌شود.
قای مهندس در سی‌دی ورزش می‌فرمایند: نیروهای نظامی برای اینکه قدرتشان را به نمایش بگذارند، مانور یا رزمایش اجرا می‌کنند، ما هم در کنگره 60 با ورزش، قدرت درمان قطعی خودمان را نشان می‌دهیم.
حالا اینکه چقدر جهان‌بینی را یاد گرفته‌ایم و اینکه آیا قدرت تبدیل آن به دانایی مؤثر را داریم، در زمین بازی مشخص می‌شود.
فردی که زود عصبانی می‌شود، به دیگران بی‌احترامی می‌کند، حرف داور را گوش نمی‌کند و داد و فریاد راه می‌اندازد، یعنی تعادل ندارد. میدان ورزش، برای محک زدن خودمان و تلاش بیشتر برای به اجرا درآوردن مطالبی که یاد گرفتیم و رسیدن به تعادل، جای خوبیست.

نویسنده: همسفر اشرف رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویراستار: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ارسال: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
همسفران لژیون بندرعباس