نمایش مسیر زندگی

 صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است. همه وادی‌ها در کنگره اهمیت زیادی دارند، این وادی یا قانون یا راه بسان شمشیر برنده است، هم هشدار می‌دهد هم امید به بازگشت، هم صعود است هم سقوط، هم مرگ است هم زندگی، هم زنده را از درون مرده خارج می‌کند و هم مرده را از درون زنده، در کل این وادی مسیر زندگی انسان را به نمایش می‌گذارد.

 در وادی دهم در مورد صفات صحبت می‌شود منظورمان صفاتی است که خرد جهانی آنها را تأیید می‌کند وادی دهم می‌گوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است، شاید صفت گذشته در سایر مخلوقات مانند میوه گلابی صادق باشد؛ اما در انسان صادق نیست؛ یعنی اینکه اگر من قبلاً آدم بدی بودم لزوماً قرار نیست الان هم آدم بدی باشم می‌توانم تغییر کنم و آدم خوبی شوم. اگر ده سال معتاد بودی می‌توانی الان معتاد نباشی و برعکس. در قسمت دوم وادی می‌گوید: جاری است؛ یعنی در رودخانه ایستاده‌ایم و صفات با آب رودخانه می‌رود پس می‌توان تغییر کرد درصورتی‌که خواست تغییر در ما وجود داشته باشد و تفکر سالم داشته باشیم.

 اگر قرار است هر اتفاق در ما بیفتد باید به‌صورت بنیادین باشد به‌گونه‌ای که صفت ما تغییر کند تفکر سالم، ایمان سالم، عمل سالم، حس سالم، عقل سالم و عشق سالم؛ وقتی تفکرمان سالم باشد با تفکر مسیرمان را انتخاب می‌کنیم و به مسیرمان ایمان می‌آوریم و باید عمل کنیم، عمل سالم و اگر عمل سالم انجام ندهیم ایمانمان ضعیف می‌شود و با عمل سالم حسمان هم سالم می‌شود و با حس سالم به عقل پیام داده می‌شود و تمام این سیکل منتهی به عشق سالم می‌گردد و این سیکل تکرار و تکرار می‌گردد تا به مقصد برسیم وگرنه همان جا خواهیم ماند.

 عشق سالم مرحله‌ای است در تمام هستی و اجزا را دوست خواهی داشت مانند کوه، سنگ، دریا، درخت و باران زیرا خواهی فهمید که تمام هستی برای توست و تو برای تمام هستی و تو بدون آن‌ها مفهومی نداری.

 زمانی که به عشق سالم برسیم خواهیم دانست که بدی و زشتی انسان‌ها، از روی جهل و نادانی آن‌هاست و دلت برای آن‌ها خواهد سوخت و برای آن‌ها دعا خواهی کرد. این وادی به من آموخت که همیشه باید در تلاش و کوشش باشم و حرکت داشته باشم و این وادی می‌گوید؛ هر انسانی در هر نقطه از ظلمت قرار گرفته باشد، می‌تواند حرکت کند و از ظلمت خارج‌شده و رحمت خداوند شامل حال او خواهد شد، بنابراین نمی‌توان انسان‌هایی را که روزی خطایی انجام داده‌اند یا گناهی کرده‌اند را تا آخر عمر مورد سرزنش قرار دهیم و اعتقادی به آن‌ها داشته باشیم.

 انسان تا زمانی که در حال دوچرخه‌سواری است و رکاب می‌زند، در حال حرکت است و زمانی که رکاب نزند نمی‌ایستد، سقوط می‌کند. اگر انسان در جایگاه ارزشی قرار داشته باشد و تلاش نکند و از جایگاه خودش مراقبت نکند ممکن است به اعماق جهنم سقوط کند.

 نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
 رابط خبری: همسفر گوهر رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
 ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر مریم، نگهبان سایت
 همسفران نمایندگی آبیک