همسفر زینب
آقای مهندس میفرمایند: «دیدن جهان در تمام سطوح لازم است.» کسانی که از جهانبینی پائینی برخوردار هستند و کارهای ضدارزشی انجام میدهند، ذرهذره در چهره آنها تأثیر میگذارد و آنها را زشت میکند.
این محبت است که تمام جهان را پوشش میدهد. اگر پردهای بر روشنایی بکشیم و تصور کنیم همه چیز سیاه است، مشکلات بسیاری به وجود میآورد. وقتی نور نباشد تاریکی و ناامیدی است، کسی که امید دارد به امراض مبتلا نمیشود. در کنگره۶۰ چیزی که ما را دور هم جمع کرده چیزی جز محبت نیست، محبت که باشد امید را به وجود میآورد.
قوه را به فعل تبدیل کنیم، فعل یعنی به عمل در آوردن و تبدیل فکر به عمل کاری سخت و طاقتفرسا است. برای خروج از ظلمت باید کلیدها را پیدا کنیم. هر صندوق یک کلید و راهحل دارد. هر کاری که میخواهیم انجام دهیم، ابتدا راهحل آن را پیدا کنیم و بعد انجام دهیم. مهم این است که حرکت کنیم.
همسفر زهرا
مسئله جهانبینی موضوع بسیار مهمی است؛ زیرا جهانبینی و فیزیولوژی پایه تفکرات ما است. روان خلق و خوی انسان است. خلق و خو در صورپنهان و آشکار نقش دارد که هر دو با هم روان را تشکیل میدهند. ممکن است شخصی در صورآشکار معقول به نظر برسد؛ اما در صورپنهان یک قاتل زنجیرهای باشد. کنش و واکنش انسان در پندار، گفتار و کردار مطرح است و بیانگر روان هر فردی است. پیامبران جهانبینی را به دنیا آموزش دادند و از ظلمت به سمت روشنایی حرکت کردند. به هر وادی که رسیدیم یک جهانبینی را به ما آموزش داد. در طول حیات هر نقطهای که تمام میشود نقطهای دیگری شروع میشود. در مسئله روشنایی اگر پردهای بر همه چیز بکشیم و تصور کنیم همه چیز سیاه است، مشکلات زیادی را به وجود میآورد که یکی از آنها ناامیدی است. یک مثلث را اگر در نظر بگیریم شامل سه ضلع روشنایی، ظلمت و مسیر راه است. اگر در ظلمت باشیم میتوانیم به سمت روشنایی برویم و بالعکس.
تاریکی از خود وجودی ندارد، ناامیدی انسان را از بین میبرد و از روشنایی به سمت تاریکیها سوق میدهد.
همه چیز در انسانها نهادینه شده است و انسان میتواند هر را چیزی از قوه به فعل درآورد. در کنگره از قوه به فعل در آوردن کارها سخت نیست، همانطور که درمان اعتیاد در کنگره دور از واقعیت نیست.
گاهی ما انسانها آنقدر غرق در مسائل پیرامون و اطراف خود میشویم که خود را فراموش میکنیم؛ اگر این ارتباطات را قطع کنیم و به درون خود برگشت کنیم، جهان دیگری را میبینیم. سختیها لعنت خداوند نیست؛ بلکه رحمت خداوند است. ما سختیها را تحمل میکنیم تا به رحمت الهی دست یابیم و برای ما تجربه خوبی باشد.
امیدوارم با آموزشهایی که میگیرم به سمت نور و روشنایی هدایت شوم تا با یادگیری انرژی من صدچندان شود. خدا را شاکر و قدردان هستم که در مسیر سبز کنگره قرار گرفتم که راه درست زندگی کردن را بیاموزم. از دانشمند بزرگ قرن آقای مهندس، خانواده ایشان و راهنمای خوبم سپاسگزارم که به من راه درست را آموزش دادند.
نویسنده: همسفران لژیون دوازدهم
گردآوری: همسفر اسرا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر صنم (لژیون نهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی حسنانی تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
76