با عرض سلام خدمت همراهان همیشگی سایت همسفران پردیس، در این هفته در رابطه با دستورجلسه "رابطه یادگیری و معرکهگیری" در خدمت همسفر قدسی هستیم و از آموزشها و تجربیات ایشان استفاده میکنیم. اکنون توجه شما را به این گفتگوی زیبا و دلنشین دعوت میکنیم.
۱. لطفا به رسم کنگره خود را معرفی کنید؟
سلام دوستان قدسی هستم یک همسفر، مسافرم با ۲۰ سال تخریب وارد کنگره شد، آخرین آنتیایکس مصرفی انواع موادمخدر، روش درمان DST، با شربتot، مدت ۸ماه سفر میکنیم، راهنمایی مسافر راهنما آقاکیان، راهنمای خودم راهنما همسفر زهرا لژیون یکم.
۲. معرکهگیری یعنی چه؟
معرکهگیری یعنی دورشدن از مرکز و به حاشیه رفتن، یعنی کسی که اشتباهی را مرتکب شده و شهامت و شجاعت پذیرش اشتباهش را ندارد که آن را اصلاح کند،کسی که معرکه میگیرد، نشانه ناسپاسی اوست، زمانی که انسان جایگاه خودش را بالاتر از آن چیزی که هست تصور کند با منیت وارد میدان معرکه میشود (سیدی منیت از استاد امین)
۳. فرق بین یادگیری و معرکهگیری در چیست؟
یادگیری، دانایی را میطلبد و معرکهگیری، حاشیه را. یادگیری سه مولفه دارد: تفکر، آموزش، تجربه. دانایی ما مانعی برای نفس اماره است که خود یکی ازبزرگترین مانع در مقابل ارزشهاست؛ همین دانایی با آگاهی و حرکت توام با تعقل رشد کرده و سدی در مقابل عنصر معرکهگیری میشود، ما در کنگره نیاز به آموزش داریم، اگر علم نباشد، تغییر و سپس تبدیل و ترخیص رخ نمیدهد، علم باعث کشف قوانین میشود که آن قوانین بر راستی و درستی دلالت داشته باشند. استاد امین در سیدی علم میگویند: آموزش علم و قوانین، علمی بدون حضور استاد و راهنما هیچ اتفاقی را برای رهجو رقم نمیزند، در این خصوص تجربه حرف اول را می زند. تمام بدبختیهای انسان از جهل و نادانی اوست، همانطور که در شروع جلسات نگهبان میخواند: برای رهایی از دست بزرگترین دشمن خودمان که جهل و نادانی خودمان است، ۱۴ ثانیه سکوت میکنیم و به خداوند پناه میبریم.
۴. نتیجه فردی که در کنگره معرکهگیری میکند چه خواهد شد؟
ناخودآگاه با اولین گردباد به بیرون پرتاپ خواهدشد؛چون یادگیری فقط درس و مدرسه نیست؛ بلکه آموزش در سطوح وسیع میباشد، هدف کنگره این است: درمان اعتیاد و کمک ب خانوادهایشان و گامهایی در پیشرفت علم.
۵. به نظر شما معرکهگیری تمثیلی از چه میتواند باشد؟
از کمخردی و نااگاهی، در قدیم فردی بساطی را پهن میکرد و مردم را به دور خود جمع میکرد و معرکه میگرفت، رمالی وشعبدهبازی میکرد، از این طریق پولی دریافت میکرد و مردم را سرگرم می کرد و هردفعه هم کار تکراری انجام میداد، امروزه این بساط به ندرت دیده میشود؛ وقتی انسان به جایی میرسد که در مقابل مسئلهای از دید عقل محکوم میشود، به جای عذرخواهی و سکوت شروع به داستانسرایی و توجیه خود میکند که خود را موجه جلوه دهد که این همان معرکهگیری میباشد. بزرگترین شهامت انسان این است که مشکل را بپذیرد. باید بدانیم فرقی است بین یادگیری و معرکهگیری، آن زمانی که فرد شهامت ندارد که مشکل را بپذیرد، دائما رنج بیهوده میبرد؛ وقتی میشود با عذرخواهی، مسئلهای را حل کرد، چرا آن مسئله را تبدیل به پیچیدهترین موضوع کنیم؟ اینها همه از کمخردی و ناآگاهی است. به گفته آقای مهندس اگر یک نفر را میخواهید بشناسید، با او مخالفت کنید، بعد آنچنان معرکه میگیرد که نگو، حق ب جانب میشود و دنبال مقصر میگردد؛ اصلا خاصیت معرکهگیر این است که یک سره نق بزند، غر بزند و همیشه دنبال بهانهگیری باشد.
۶. کلام اخر؟
اینکه دوربینها برگردد به طرف خودمان. یک روز خیلی به مسافرم گیر میدادم، گفت دوربینت را ببر سیداسماعیل بفروش، یک آینه قدی بخر، خودت را در آن ببین، در این جمله لپ مطلب را ادا کرده بود؛ یعنی سرت توی کار خودت باشد. اندیشه و افکار ما است که بیشترین آسیب را به ما میزند و ما را از شهر وجودیمان دور میکند و دیگر جایی برای یادگیری و آموزش نمیگذارد. به امید یادگیری و نه معرکهگیری.
تهیه مصاحبه: همسفر کبری رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یکم)
ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پردیس
- تعداد بازدید از این مطلب :
155