دومین جلسه از دوره هشتم کارگاه آموزشی مجازی نمایندگی شهباز به استادی همسفر زینت با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکهگیری» روز شنبه ۲۶ آبانماه ۱۴۰۳ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
فضای یادگیری بسیار وسیع است؛ ما در کنگره60 با جهانبینی متعادل بودن و با اصول زندگی سالم، زندگی کردن آشنا میشویم؛ که اصل یادگیری در این بخش بسیار مهم میباشد. یادگیری تنها برای امتحان نیست، یادگیری فقط درس خواندن نیست، بلکه در تمام شئون مطرح میباشد. مثل یادگیری ایجاد ارتباط صادقانه با راهنما، یادگیری برخورد با فرزندانمان، یادگیری ایجاد روابط صمیمانه در فضای منزل، یا به عبارت دیگر فلسفه وجودی ما در کنگره60، درمان و رهایی از تمام ضدارزشها است که مستلزم امر آموزش و یادگیری است. در کنگره60 اگر کسی در حال خدمت و یادگیری نباشد وارد حاشیه و معرکه میشود. افرادی که تماشاچی بازی دیگران هستند عموماً جمعیت این گروه را تشکیل میدهند، این افراد همدیگر را جذب کرده و نیرو و توجهشان را معطوف به دیگران کردهاند و از چرخه آموزش و خدمت باز ماندند و این یکی از بدترین حالاتی است که ممکن است یک انسان دچار آن بشود. رابطهای که بین یادگیری و معرکهگیری میتوانیم برقرار کنیم این است که هرگاه از آموزش و خدمت فاصله گرفتیم، با دستان خود، خود را نابود کردهایم و جایگاه خود را متزلزل ساختهایم. کسی که خواب باشد را میتوان بیدار کرد ولی کسی که خودش را به خواب زده را نمیتوان بیدار کرد. نیروی منفی به زیباترین شکل ممکن وارد جسم و روان انسان میشود. جهل و نادانی درون همه انسانها وجود دارد اما ما با پاککن یادگیری میتوانیم آن را از بین ببریم. ما در کنگره به آموزش نیاز داریم، اگر علم نباشد تغییر صورت نمیگیرد؛ در سیدی «نقش آموزش در رهایی» استاد امین علم را تغییر، تبدیل و سپس ترخیص تعریف کردند، یعنی تغییرات در یک فرد مصرفکننده باعث تبدیل او به فردی سالم شده و در نتیجه هم اعمالش سالم میشود. همینجوری که در «وادی دوازدهم» فرا گرفتیم این سه عامل سبب حرکت شده و در این مسیر نیروهایی به ما کمک کرده و سبب کشف بسیاری از علوم و دستیابی به بیشتر منابع شده است. علم، شامل کشف قوانین میشود که آن قوانین بر راستی یا درستی یا حقیقت دلالت داشته باشند. در سیدی «علم» استاد امین میگویند: آموزش علم و قوانین علمی به تنهایی به وقوع نمیپیوندد یعنی یادگیری این قوانین به تنهایی و توسط شخص به خودش بدون حضور استاد و راهنما و تفویض آن علم از سوی او هیچ اتفاق و آموزش در رهجو انجام پذیر نبوده و نخواهد بود، در این خصوص تجربه حرف اول را میزند. تمام بدبختیهای شخص از جهل و ناآگاهی اوست، در سیدی «جهل» آمده که جهل خود به خود بهوجود نمیآيد اول یک فرمان و كشش میخواهد تا آن را انجام بدهيم، فرمان جهل هميشه از روی چيزهای خيلی خوب شروع میشود. اگر انسانی بداند ظلم بد است، ظلم نمیکند. متون آموزشی بسیار مهم است بنابراین در گذشته کسانی بودند که میخواستند خود را تزکیه کنند و نفس خود را بکشند، نفس را نباید کشت بلکه با آموزش در سایه دانایی باید آن را تربیت کرد تا ما را به سمت نیروهای بازدارنده نکشاند. آموزش حساب و کتاب دارد این نیست که یکسری افراد دور هم جمع شوند و بدون متون آموزشی و کتاب بخواهند از یکدیگر آموزش بگیرند و تجربه کسب کنند. باید بدانیم آموزش چیست، به چه کسی باید آموزش دهیم، برای چی باید آموزش دهیم و این کار توسط چه کسی باید انجام شود؟ اگر انسان از آموزشها جلوتر نباشد به صحت و سقم آن پی نمیبرد، کسی میتواند از نوشتارها و گفتارها جلوتر باشد که اطلاعات و آگاهیاش زیاد باشد.
نویسنده: همسفر زینت رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم)
ویراستار و ارسالکننده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون اول)
همسفران نمایندگی شهباز
- تعداد بازدید از این مطلب :
37