کمک کردن به کنگره نوعی پس‌انداز است

• اولین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی سنایی نیشابور در روزهای سه ‌شنبه با استادی: مسافرعلی، نگهبانی: مسافر رضا و دبیری: مسافر مجید با دستور جلسه «هفته گلریزان» در تاریخ ۱۴۰۳/۸/۱۵ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد

خلاصه سخنان استاد:
خداوند از روزی که انسان را خلق کرد، از این خلقت به قدری خرسند شد که به خود گفت: "احسنت به خودم!" اما انسان از همان ابتدا در بر سر یک دوراهی قرار گرفت؛ یک مسیر که او را به سمت تاریکی‌ها و ضد ارزش‌ها می‌برد و مسیری دیگر که او را به سمت روشنایی‌ها و ارزش‌ها، نیکی‌ها و خوبی‌ها هدایت می‌کرد. خداوند این اختیار را نیز به انسان داد که او خود انتخاب کند: آیا می‌خواهد شکرگزار و سپاسگزار باشد یا ناسپاس و کفران نعمت کند؟ من قصد ندارم در روزی که موضوع جلسه گلریزان است، کسی را نصیحت کنم؛ سروکارم با خودم است و این جلسه هم در اصل برای من است. وقتی انسان در این دوراهی قرار گرفت، خداوند نیروهایی را در وجود او قرار داد. یک سری از این نیروها انسان را به سمت روشنایی سوق می‌دهند و دسته دیگری که به آن‌ها نیروهای منفی می‌گوییم، یا به عبارتی «جن درون»، انسان را به سمت تاریکی‌ها می‌کشانند. این دو نیرو درون ما شروع به نبرد و تقابل می‌کنند. همیشه نیروهای منفی آغازگر جنگ هستند و حمله می‌کنند. امروز در جلسه گلریزان، بسیاری از ما ممکن است احساس کنیم که پرداخت پول سخت‌ترین کار دنیاست. شاید نیرویی منفی به ما بگوید، "با این حقوق کمی که داری، اصلاً بی‌خیال کمک شو." اما واقعیت این است که سالن و فضای این شعبه نیازمند حمایت ماست، و این موضوع را باید جدی بگیریم. در این تقابل، گاهی نیروهای منفی می‌گویند "خب کمی کمک کن، یک چک بده و بعداً هر طور شد پرداخت کن." اما نهایتاً این خود ما هستیم که تصمیم می‌گیریم کدام نیرو بر ما غلبه کند؛ نیروهای مثبت یا منفی. اگر نیروهای مثبت غالب شوند، تصمیمی عاقلانه و درست می‌گیریم و در این کار خیر شرکت می‌کنیم. اما اگر نیروهای منفی غالب شوند، همان راه اشتباه گذشته را ادامه می‌دهیم و تغییری در ما حاصل نمی‌شود. ما به کنگره آمده‌ایم تا از آموزش‌های مهندس استفاده کنیم و در این مسیر رشد کنیم. حضور ما و شما در این شعبه از روی حساب و کتاب است و این انتخاب به دلیل همان مسئولیتی است که باید به‌عنوان بخشی از بنیان‌گذاران شعبه سنایی به عهده بگیریم. اگر من به کنگره می‌آیم و انتظار دارم که حال خوب و شرایط مناسبی داشته باشم، باید به همان اندازه هم برای تأمین هزینه‌های آن مشارکت کنم. شاید کسی در کنار من باشد که توانایی بیشتری دارد و کمک بیشتری می‌کند، اما من به مسئولیت خودم نگاه می‌کنم و به اندازه توانم باید سهم خود را بپردازم. کنگره به هیچ سازمانی وابسته نیست و هیچ بودجه‌ای از جایی دریافت نمی‌کند؛ بنابراین این وظیفه ماست که با مشارکت خود، بار مسئولیت را سبک‌تر کنیم.
همین کمک‌های اندک و کوچک اعضاست که تا امروز کنگره را به این جایگاه رسانده است. دیشب یک کلیپ از دانشگاه قشم دیدم که استاد امین برای بازدید از طبقه سوم آنجا رفته بودند. این دانشگاه با کمک اعضای کنگره ساخته شده است و دانشجویانی از سراسر جهان می‌توانند در آنجا تحصیل کنند. با دیدن این صحنه واقعاً لذت بردم.  در کنگره حتی یک ریال نیز به دقت محاسبه می‌شود و حسابداری دقیقی بر روی هزینه‌ها اعمال می‌شود. اگر فرصتی پیش آمد، حتماً بازدیدی از حسابداری تهران داشته باشید تا ببینید چطور تمامی هزینه‌ها به‌دقت بررسی می‌شود. پس ما هم باید پایه‌های مالی و اقتصادی شعبه‌مان را تقویت کنیم و همیشه برای شرایط خاص و نیازهای اضطراری موجودی داشته باشیم. ما و شما که از کنگره بهره‌مند شده‌ایم و سلامتی خود را بازیافته‌ایم، باید در این امور مشارکت کنیم. اگر اعتیاد و سیگارم همچنان ادامه داشت، شاید در حال حاضر وضعیت جسمانی بسیار بدی داشتم. سال‌ها پیش، کلی هزینه کردم تا فقط بتوانم نفس بکشم؛ عمل جراحی انجام دادم، اما بهتر که نشدم، بدتر هم شدم. امروز به لطف کنگره، بدون نیاز به قرص یا آمپول و تنها با آموزش‌های آن، درمان شدم. بسیاری از گذشتگان ما در شرایط سختی این مسیر را آغاز کردند و اکنون که نوبت ما رسیده، این مسئولیت را باید به خوبی به عهده بگیریم. کنگره از پارک آتش‌نشان آغاز شد و اکنون شعباتی چون عطار، خیام، کاشمر، بردسکن و سنایی از دل آن بیرون آمده‌اند. قرار نیست شعبه سنایی پنج سال دیگر هم با همین وضعیت فعلی باقی بماند؛ بلکه هدف این است که بخش همسفران و دیگر بخش‌ها نیز به قوت و توان بیشتری فعالیت کنند.  بیایید کمی به مسئولیت‌های خود در قبال خدماتی که در کنگره به ما ارائه می‌شود توجه کنیم. بی‌تفاوت از کنار این موضوعات نگذریم، زیرا تمامی این خدمات باقیات و صالحاتی است که برای خودمان به‌جا می‌گذاریم. در کنگره، نیازهای زیادی داشتیم که امروز برخی از آن‌ها دیگر رفع شده است. هرکس هر توانایی که دارد می‌تواند قدمی بردارد و در گلریزان شرکت کند. کمک کردن به کنگره در حقیقت نوعی پس‌انداز است و من این را با همه وجود درک کرده ام . ام و تجربه کرده‌ام. هر چقدر برای کنگره و رشد آن کمک کنیم، در حقیقت برای حال خوب و آینده خودمان سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. این همدلی و مشارکت‌هاست که به کنگره و به ما قدرت و ارزش می‌دهد. از همه دوستان عزیز ممنونم که با سکوت زیبا و احترام به صحبت‌های من گوش دادید. امیدوارم همه ما در این مسیر، به دور از نیروهای منفی، تصمیماتی بگیریم که به نفع رشد و تعالی خودمان و کنگره باشد. گلریزان فرصت خوبی است که هرکس به اندازه توانش سهمی داشته باشد، سهمی که هرچند کوچک، اما در رشد و توسعه این خانه امن و مقدس نقش بسزایی دارد. باشد که با یاری خداوند و همراهی یکدیگر، بتوانیم چراغ کنگره را روشن و پایدار نگه داریم و با تلاش‌هایمان این میراث را برای نسل‌های آینده به یادگار بگذاریم. در پایان، باید بگویم که کنگره مکانی نیست که تنها به درمان جسم و روح بپردازد، بلکه جایگاهی است که برای ساختن انسان‌هایی استوار، مسئولیت‌پذیر و آگاه بنا شده است. اینجا می‌آموزیم که چگونه با گذشت و ایثار، بخشی از مشکلات را به دوش بکشیم و در کنار یکدیگر به رشد و بهبودی برسیم. حضور ما در این جلسات و حمایت از کنگره نه تنها به رشد شخصی‌مان کمک می‌کند، بلکه به ایجاد محیطی امن و مثبت برای افراد تازه‌وارد هم کمک خواهد کرد. هر قدمی که برای بهتر شدن کنگره برمی‌داریم، در حقیقت به خودمان خدمت کرده‌ایم. همان‌طور که امروز ما از امکانات کنگره استفاده می‌کنیم، با کمک‌های خود این امکان را برای آیندگان نیز فراهم می‌سازیم. بیایید با دل و جان در گلریزان شرکت کنیم و این فرصت را به‌عنوان راهی برای تشکر از کنگره و خدمتگزاران آن ببینیم. این هزینه‌ها، سرمایه‌گذاری‌هایی است که برای ساختن آینده‌ای روشن‌تر برای همه ما صرف می‌شود.
امیدوارم با نیت‌های خیر و قدم‌های استوار، همواره چراغ کنگره روشن بماند و هر روز افراد بیشتری از برکات و آموزش‌های آن بهره‌مند شوند. سپاسگزارم از تک‌تک شما عزیزان که با حضور و سکوت محترمانه‌تان به صحبت‌های من گوش دادید. امیدوارم با یاری خداوند و همت یکایک شما، کنگره هر روز به سمت اهداف بزرگ‌تر و ارزشمندتری پیش برود.

عکس و تایپ مسافر رضا لژیون سوم
ویراستاری مسافر مرتضی لژیون اول