گلریزان،هدایت به سمت روشنایی

جلسه نهم از دور اول هفته گلریزان کنگره ۶۰ نمایندگی جوادگلپایگان ویژه مسافران درروز سه شنبه ۱۵ابان ماه ۱۴۰۳ به استادی راهنما مسافر مسعود، نگهبانی راهنمامسافر مهدی ودبیری راهنمای تازه واردین مسافر مصطفی با دستور جلسه(گلریزان )راس ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد 

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مسعود هستم، یک مسافر

خداوند را شاکرم که توفیق داد‌تا در این جایگاه قرار بگیرم.

جشن گلریزان یکی از جشن‌ها مانند جشن راهنما، دیده‌بان، مرزبان و غیره می‌باشد که در این جشن ما پول پرداخت می‌کنیم.

 افرادی که مصرف کننده بوده‌اند می‌دانند که ما پول می‌دادیم مواد مخدر می‌خریدیم و در اعماق تاریکی‌ها فرو می‌رفتیم. هرچه بیشتر پول می‌دادیم عمق ظلمت ما بیشتر بود؛ در نتیجه ما در هر دو صورت پول از دست می‌دهیم ولی یکی ما را به قهر تاریکی‌ها می‌برد و دیگری ما را به سمت روشنایی هدایت می‌کند.

جامعه‌ای به رشد و آگاهی می‌رسد که در آن جامعه پیرمردانی درختانی بکارند که می‌دانند هیچ‌گاه نمی‌توانند از سایه آن استفاده کنند؛ یعنی کار خیر انجام می‌دهند اما به دنبال جبران آن نیستند.

روزی ابوالخیر با شاگردان خود از درون غاری می‌گذشت و به شاگردان خود گفت گوهری در اینجا گذاشته‌اند که هر کس از این گوهر بردارد بعد ازرسيدن به روشنایی‌ها حسرت می‌خورد و هر کس که گوهر برندارد حسرت می‌خورد. منظور ابوالخیر خدمت کردن به مردم بود؛ زیرا هر کس خدمت کرده بود می‌گفت ای کاش بیشتر خدمت می‌کردم و هر کس خدمت نکرده بود حسرت می‌خورد که چرا خدمت نکرده است؛ هم‌چنین در جشن گلریزان نیز این اتفاق می‌افتد که گاهی حسرت می‌خوریم که چرا نبخشیدیم.

همه افرادی که وارد کنگره ۶۰ می‌شوند جز حقوق بگیران کنگره ۶۰ هستند؛ زیرا اگر همه ما نسبت به نوع مواد مخدری که استفاده می‌کردیم یک حساب و کتاب بکنیم می‌بینیم که ماهانه چند میلیون صرف خرید مواد مخدر می‌شد که امروز این پول برای ما پس انداز می‌شود ، اما متاسفانه ما ناسپاس هستیم و نمی‌دانیم از کجا به کجا رسیده‌ایم.

ما در جشن گلریزان می‌خواهیم به خود یادآوری کنیم که چه گذشته‌ای داشته‌ایم.

اگر در جشن گلریزان شرکت می‌کنیم نباید این تفکر به سراغ ما بیاید که باز هم قرار است پول بدهیم؛ زیرا وقت این است که من بتوانم آگاهی‌هایی که دریافت کرده‌ام را عملی کنم.

زمان‌های گذشته پول‌های زیادی را از دست داده‌ایم، اما نباید حسرت گذشته را بخوریم ؛زیرا باید دنیای تاریکی‌ها را تجربه می‌کردیم تا به روشنایی‌ها برسیم و امروز خوشحالم ؛ زیرا آن پول‌ها باید در آن زمان خرج می‌شد تا من امروز در این جایگاه باشم و این حال را تجربه کنم و این لطف خداوند است که شامل حال من شده است.

نزدیک به ۷۰ درصد مردم این شهر مصرف کننده مواد مخدر هستند اما تنها ۱۵۰ نفر مسافر در این شعبه در حال سفر هستند و این به این معنا است که حواله خدمت کردن را به ما بخشیدند؛ در نتیجه وظیفه سنگینی بر دوش ما است که این جایگاه را برای آیندگان حفظ کنیم و چراغ شعبه را برای آنها روشن نگه داریم.

بر ما واجب است سعی و تلاش کنیم تا بتوانیم یک شعبه برای گلپایگان بسازیم. کنگره به ما زندگی و حیات دوباره داده است ما باید قدردان این حیات دوباره باشیم و بتوانیم در کنگره به خوبی خدمت کنیم. 

ما برای بخشیدن قرار نیست کسی را مجبور کنیم همان‌طور که برای درمان شدن کسی را مجبور نمی‌کنیم. ما باید به این آگاهی برسیم که کنگره نیازمند پول ما نیست؛ بلکه این ما هستیم که نیاز داریم تا در کنگره پول بدهیم،اما نه برای این‌که در زندگی ما برکت بیاید؛ بلکه من باید این پول را بدهم چون جز پروسه درمان من در سفر دوم است.

همه جهان بر این اعتقاد دارند که اعتیاد درمان ندارد؛ هم‌چنین هیچ کدام از اعضای خانواده ما نمی‌توانستند در پروسه درمان اعتیاد به ما کمک کنند ؛زیرا آگاهی نداشتند، اما کنگره ۶۰ همانند پدر و مادری دلسوز ما را در آغوش گرفت و درمان کرد.

 ما باید قدردان نعمت درمان باشیم که کنگره به ما عطا کرده است. باید توجه داشته باشیم همه ما نمی‌توانیم مرزبان یا راهنما شویم بعضی از ما باید خدمت مالی انجام دهیم.

        ای که دستت می‌رسد کاری بکن     

                     پیش از آن که‌از تو نیاید کارها

 ماباید برای خود چیزی را به یادگار گذاشته باشیم؛ در نتیجه ما می‌توانیم از طریق پهلوان شدن، دنور و یا عضو لژیون سردار شدن یا شرکت در جشن گلریزان یک یادگار از خود به جای بگذاریم .

 در حال حاضر افراد زیادی در گذشته ما زندگی می‌کنند که حال آنها بسیار خراب است و این وظیفه ما است که نگذاریم در این وضعیت باقی بمانند. پس امروز با هر آنچه در توان داریم در جشن گلریزان شرکت کنیم.

 از اینکه به صحبت‌های من گوش سپردین از شما متشکرم.

تایپ وویرایش:مسافر رضا لژیون هفتم 

تنظیم و ارسال:مسافرمحمد لژیون سوم 

نمایندگی جوادگلپایگان