زمانی که انسان آفریده شد هم راه خیر و هم راه شر به او داده شد تا بتواند خود را بیازماید، راه خیر یا راه درست به ما میگوید: دزدی نکن، دروغ نگو، رشوه نگیر و ....راه شر یا راه ضدارزش راه جذابی است که فکر میکنیم زودتر به خواستهمان میرسیم؛ اما مثال زهری است با طعم شیرین، که انسان را به نابودی میکشاند.
برای اینکه از راه شر یا ضدارزش جلوگیری کنیم و به آن سمت نرویم باید نقطه تحمل خودمان را به آرامی بالا ببریم. مسئله مهم اینجاست که مسائل ضدارزشی یا راه شر را بایستی با هم و به آرامی حل کنیم و به صورت تکشاخهای یا تک موردی امکانپذیر نیست؛ مثلاً نمیتوانیم دروغ نگوییم اما دزدی کنیم، راه ضدارزشها باید به طور کامل عوض شود چون ضدارزشها به ارزشها هم اثر میگذارند.
هر چیزی که در هستی وجود دارد دارای نقطه تحملی است اگر از نقطه تحمل خودش عبور کند دچار دگرگونی میشود و از سیستم خودش خارج میگردد که معمولاً این تغییر سیستم گاهی با تخریب و یا آشوب مواجه میگردد، مثلا اگر به شیشه بیشتر از تحملش فشار وارد شود قطعاً خواهد شکست؛ اما انسان میتواند با اختیار و تمرین نقطه تحمل خودش را تغییر بدهد؛ انسانها برای هر موضوعی ظرفیت گوناگونی دارند و اگر از ظرفیتش بیشتر شود به انسان فشار روحی و روانی میآورد.
نکته مهم این است که باید مواظب باشیم تا با رفتارهای ناهنجار خود اشخاص را وارد آستانه آشوب نکنیم؛ چراکه کلیه جداییها، ناکامیها و ... با قرارگرفتن در آستانه آشوب و یا عبور از آن انجام میگیرد و باید آن را بشناسیم و شدیداً از آن پرهیز کنیم. باید مراقب صحبتهایمان باشیم بعضی مواقع همین صحبتها باعث نابودی یا آبادی دیگران میشود. (نقطه تحمل در افراد متفاوت است.)
نقطه تحمل را میتوان هم در جهت مثبت و هم در جهت منفی گسترش داد. نقطه تحمل در مسائل منفی به آموزش، تجریه و تفکر نیاز ندارد؛ ولی برای رسیدن به نقطه تحمل بالا در مسائل سودمند و مثبت نیاز به تفکر و تجربه داریم.
بعضی از آدمها خیلی از رفتارهای ضدارزشی انجام میدهند و ممکن است از جامعه و خانواده طرد شوند؛ ولی به عالم و آدم ناسزا میگویند و بقیه را مقصر میدانند چون راه درست را گم کردهاند. نقطه تحمل در مسئله مثبت مثل فردی است که شروع به دویدن میکند، از 50متر تا 100متر با زمان و ضربان قلب بالا؛ اما به مرور زمان با تمرین و تکرار و تجربه مسافت او بیشتر، در زمان کمتر و ضربان قلب منظم، میتواند مسافت را طی کند. بنابراین نتیجه میگیریم برای بالا بردن نقطه تحمل بایستی از مرزهای متفاوتی عبور کنیم و با سختیهای گوناگون دست و پنجه نرم کنیم باید تمرین کنیم، فکر کنیم، استقامت کنیم تا بتوانیم رشد کنیم و درست قدم برداریم.
انسان چیزی را بدست نمیآورد، مگر با سعی و تلاش خودش انسان با حیوان متفاوت است؛ چون از عقل و شعور و اختیار برخوردار است.
اگر انسان بخواهد در هر جایگاهی قرار بگیرد، اول باید نقطه تحمل خود را با آن جایگاه برابر کند در غیر اینصورت برای خودش و دیگران مشکل بهوجود میآورد، نقطه تحمل در هر جا مطرح است.
نویسنده: همسفر نگین رهجوی راهنما همسفر الهام(لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون پنجم)
ویراستاری و ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی یوسفآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
54