پنجمین جلسه از دوره هشتم کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ خیام نیشابوری، در روزهای یکشنبه با استادی مسافر علیرضا و نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر حسن با دستور جلسه «D.SAP» در تاریخ 6 آبانماه ۱۴۰۳ رأس ساعت 17 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم مسافر. خداوند را شاکرم که مرا یاری کرد به این جایگاه برسم و حال خوش را تجربه کنم و دست بوس تمام خدمتگزاران کنگره ۶0 که بیدریغ و با عشق، تمام تلاششان را میکنند تا انسانهایی همچون من بهسلامتی دست بیابند و حال خوب را تجربه کنند، هستم .اهمیت بسیار زیاد D.SAP که یکی از ابداعات بسیار مهم کنگره ۶۰ است ، جناب مهندس را بر آن داشت تا هفته دیگری را هم به همین دستور جلسه اختصاص دهند. البته در کنار دستور جلسه وادی نهم که در قسمت دوم صحبتها به آن خواهم پرداخت.
۳تجربهی شخصی خودم را از D.SAP خدمت شما بزرگواران عرض کنم که اولین تجربه در زمان شیوع بیماری مرگبار کرونا ، در سفری کوتاه به تهران متأسفانه من و یکی از دوستانِ نزدیکم گرفتار این بیماری منحوس شدیم که من به سفارش و نسخه ی استاد راهنمای خوبم ازین محصول استفاده کرده و در عرض ۳ روز ، قسمت سخت این بیماری را علاج کردم و فقط چندی روزی دوران نقاهت آن طول کشید اما دوست بیمارم که از D.SAP استفاده نکرد به مدت ۱۷ روز دردهای شدید کرونا اذیتش کرد و به سختی دوران بیماری را گذراند. دومین تجربه اینکه به علت استفاده ی زیاد از سیگار و مواد متاسفانه درد هایی را در ناحیه ی قلب احساس میکردم که این دردها هم با مصرف صحیح D.SAP کاملا خوب شد و اکنون احساس سلامتی دارم. سومین تجربهی بسیار موفق از مصرف صحیح D.SAP اینکه، دستهای همسرم دچار بیماری پوستی شده بود که با مصرف ۲ عدد کاملکرم D.SAP کاملا درمان شد و تاثیر فوق العاده ای را در چند هفته داشت.
اما در مورد نقطه ی تحمل و وادی نهم که بخش دیگری از دستور جلسه ی این هفته می باشد عرض کنم که در قبل از ورودم به کنگره و درهمان زمان مصرف مواد مخدر، متاسفانه نقطه ی تحمل بسیار پایینی داشتم، طوری که در منزل که مثلا نقطه ی أمن زندگی هر انسانی است با کوچکترین حرف به اصطلاح از ( کوره در میرفتم) و عصبانی میشدم. بیرون از منزل و با مردم هم با کوچکترین برخوردهایی بهم میریختم و خیلی وقتها عصبانی شده و درگیر میشدم. همچنین موقع رانندگی هر ماشینی که کمترین برخوردی با مسیر من داشت ، واکنش های منفی نشان داده ، شیشه را پایین کشیده و حتی فحاشی میکردم و رانندگی خیلی عصبی و خشنی داشتم .
امّا خداوند متعال را شاکرم که به کنگره ۶۰ راه پیدا کردم و از آموزه های ناب کنگره بهره مند شدم و ذرّه ذرّه تغییرات وآرامش را حس کردم و از همه مهمتر همین نقطه آشوب زندگی من بود که به نقطه تحمل بالاتری نزدیک میشد و ذرّه ذرّه واکنشهای منفی من به عکس العمل های مثبت تبدیل میشد و امروز که در سفر دوم هستم حال بسیار خوبی را تجربه میکنم و خوشبختانه در خیلی از قسمتهای زندگی به نقطه تحمل بالاتری دست پیدا کردهام.از اینکه با سکوت زیبای خودتان به صحبت های من گوش سپردید ممنون و سپاسگزارم و اکنون صحبت های ارزشمند شما عزیزان را خواهیم شنید.
تایپ: مسافر ارمان (لژیون هشتم)
عکس: مسافر حسین(لژیون چهارم)
بارگذاری: خدمتگزار سایت، مسافر محمد (لژیون سوم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
147