فرا رسيدن هفته گلريزان بر شما مبارك باد

سلام علیکم. فرا رسيدن هفته گلريزان بر شما مبارك باد

نشان  ردای طلایی که بر روی آن نقشینه‌ای از گل هزار گلبرگ زرین که نماد معرفت والا، عمل سالم پاک و منزه و عدالت را در بالاترین سطح آگاهی و روشنی در ضمیرآگاهی که حکم عقل یا فرمان عقل را به دنبال دارد بر شما بزرگواران مبارک باد.

زیرا آن شال که نماد راه سبز است؛ پلی طلایی و محکم است میان انسان و کلام قدرتمند الله که انسان بياد می‌آورد  کلامی را که در قبل با آن آشنا بوده است.

در آن راه سبز مشخص است که ، ﺭﺍه ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ باریتعالی شاد کردن دیگران و شاد ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺯندگی خویش است. ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺪگی ﺁﻓﺮﻳﺪه ﺧﺪﺍوند ﻭ تجلی نور ﺍﻭﺳﺖ، ﭘﺲ ﺧﺪﺍ کسی اﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ جمع محبت ، عشق و بخشش اﺳﺖ که محبت با معرفت حاصل آید عشق با عمل سالم محصول شود و بخشش که عدالت را در هستی جاری می‌نماید.

این سه اصل جزو قوانین هستی می‌باشد و برای ورود به جاذبه هستی باید در اختیار انسان قرار گيرد که ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ هستی و هرآنچه در اوست مدرک ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺪاوند تبارک و تعالی ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺒﻮﺱ ﻭ ﺳﺨﺖ ﮔﻴر ﺑﺎﺷﺪ.

خداوند در کل هستی است که هستی بخشنده است و بخشندگی را به همان اندازه برای همه در اختیار همگان گذارده است. خداوند هر بنده ای را چه جماد چه نبات و چه انسان را که بخشنده باشد دوست دارد.

آنان را از آفات و بلایا دور می‌دارد و آرامش درون را برای یافتن راه به قلب آنان الهام می‌کند و یافتن راه درست زمانی تفهيم می‌گردد، که معامله با خداوند را ادراک نماید، و فقط ظاهر را نبیند و  باطن را احساس کند، خداوند تجلی نور در انسان است، یعنی زمانی که انسان در ظاهر با باری تعالی معامله ای می‌کند و بخششی در خور قدرت مطلق انجام می‌دهد یا به عبارتی آن را فهم نماید در اصل روزنه موجودیت در دل خویش فراخ نموده است، که آن روزنه موجودیت باعث گردد که نور خداوند در وجود انسان که همانا نور ایمان است متجلی گردد.

و آن نور در چراغ‌دان‌ دل سبب این گردد که سرزمین وسیعی، به وسعت درک و بخشش خویشتن در درون خویش را به دست آوریم که آن سرزمین و سفر در دل آن سرزمین را مرحله دوم یا سفر دوم انسان به دنیای ناشناخته خویشتن باشد و این سفر باعث گردد که دل بجنبد به لرزش هر جنبنده ای؛ زیرا بخشش گوهره وجودی انسان را که همان جوهری است همانند قلم که با جنباندن دل در سراسر گیتی روان و جاری گردد و این جاری بودن که محصول آن  این است که بدون دست و پا سر بر سجده الله می‌گذارند و مجذوب الله می‌گردندکه همانا بزرگی گوید:

ای که در مسجد رَوی بهرِ سُجود
سر بِجُنبد،دل نَجُنبد،این چه سود

زیرا سجده بر الله فقط با بخشش است که بدون دست و پا صورت می‌گیرد.