گروه خانواده- نیامده بودم در کنگره ماندگار شوم

اولین بار به اصرار مسافرم و به‌صورت آنلاین وارد کنگره۶۰ شدم. سابقه ترک‌های ناموفق مسافرم باعث شده بود بی‌میل باشم. با خودم می‌گفتم: «بازهم که می‌خواهد ترک کند و دوباره شروع کند»؛ اما این بار کنگره۶۰ انتخاب خودش بود و موفق هم شد. به نقل از آقای مهندس، خرابی‌های ناشی از مواد، به‌شدت انفجار یک بمب اتمی است. ما که در میان ویرانه‌های این فاجعه زیست می‌کنیم، ازلحاظ روحی و روانی آسیب‌دیده‌ایم.

مسئله اعتیاد تمام احساس من را از بین برده بود. زمانی که در گروه همسفران کنگره۶۰ بودم، باید سی‌دی می‌نوشتم. همیشه افکار منفی مرا اذیت می‌کرد و به فکر یک‌راه گریز برای بیرون آمدن از کنگره بودم. بعد از گذشت دو ماه، سردرد شدیدی گرفتم که تا چند روز حالم خراب بود. همین بهانه کافی بود تا دیگر در کلاس‌های آنلاین شرکت نکنم.

یک سال بعد از رهایی مسافرم، ایشان به من گفتند که بخش همسفران در بندرعباس به‌صورت حضوری راه‌اندازی شده و چون روزهای اول بود از من خواست که با او به کنگره بروم. جزو اولین‌ها وارد لژیون شدم؛ ولی بازهم نیامده بودم که بمانم، آمده بودم فقط چند روزی به لژیون همسفران با حضورم کمکی کرده باشم؛ اما این دفعه فرق می‌کرد. وقتی با دیگر همسفران آشنا شدم و داستان‌هایشان را از روزهای تلخ اعتیاد شنیدم، متوجه شدم دردهایمان مشترک هستند و این درد مشترک باعث شد من که آمده بودم چند روز اول در کنگره باشم، حالا هر هفته در کنگره حاضر باشم.

هنگامی‌که در کنگره هستم، حال خوبی دارم. با نوشتن سی‌دی افکار منفی را از خودم دور می‌کنم. وقتی به صحبت‌های آقای مهندس گوش می‌دهم متوجه می‌شوم که خیلی از مسائل را می‌دانم؛ اما در عمل ضعیف هستم. امیدوارم بتوانم به آموزش‌های کنگره عمل کنم. حال دلت که خوب باشد، همه‌ دنیا به نظرت زیباست. حال دلت که خوب باشد، حتی می‌توانی هم‌بازی بچه‌ها شوی و چه قدر لذت دارد که آدم حال دلش خوب باشد؛ ان‌شاءالله حال دلتان همیشه خوب.

نویسنده: همسفر فریناز رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر زهره خدمتگزار سایت
همسفران لژیون بندرعباس