جسم مهم‌ترین مولفه درمان اعتیاد

دوازدهمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی صبا به استادی راهنما مسافر مهدی، نگهبانی مسافر محمدحسن و دبیری مسافر محمد، با دستورجلسه «صورت مسئله اعتیاد» چهارشنبه ۴ مهر ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.


سخنان استاد:

سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر.
دستور جلسه امروز صورت مسئله اعتیاد و اول مهر، اولین روز از سال تحصیلی است. به همین مبنا کنگره آن را صورت مسئله اعتیاد گذاشته است.

تا صحبت‌هایم هنوز وارد صورت مسئله اعتیاد نشده چند نکته را بگویم که بی‌ربط به این مسئله نمی‌باشد. زیرا اگر مسئله درست مطرح نشود جواب نیز اشتباه می‌شود و یا اگر مسیری را هم می‌خواهیم برویم اولش اگر اشتباه برویم تا آخر آن مسیر نیز اشتباه می‌رویم.
در شعبه صبا تعریف می‌کنیم که حس ما به شعبه خوب است. وقتی که از این‌ها صحبت می‌کنیم دلیلش این است که تمام قوانین و مسائلی که کنگره از ما خواسته است ما آن را اجرا می‌نماییم؛ یعنی تک‌تک افراد کنگره ۶۰ در این شعبه سهیم هستند.فقط این نیست که بگویم مختص به یک راهنما یا یک ایجنت است. 

هرکدام از ما وظیفه داریم کارهای خودمان را به شکل خوبی انجام بدهیم. اگر نگهبان نظم می‌ایستم باید یاد بگیرم اول شرح وظایف را بخوانم و بدانم چه گفته است تا آن را درست اجرا کنم. مهمان‌دار همین‌طور، دبیر جلسه همین‌طور و نگهبان هم این‌گونه باید توجه کند. وقتی که آخرین سی‌دی آقای مهندس را گوش می‌دادم، ایشان ۵۰ دقیقه صحبت می‌کنند و بعد دبیر جلسه ۳ یا ۴ دقیقه خلاصه صحبت‌های ایشان را می‌گویند. اما در شعبه استاد ۴ دقیقه صحبت کرده، دبیر ۷ دقیقه خلاصه سخنان استاد را می‌گوید.
این‌ها شاید نکات کوچکی باشد ولی در مسائل کلی زندگی ما تقریباً همین‌طور است. ما باید نکات کوچک را رعایت کنیم. اگر می‌خواهند خلاصه گزارش را بنویسند دیگر نیازی نیست که سلام و خداحافظی استاد را هم بنویسند. ما باید چکیده سخنان استاد را بنویسیم. نگهبان جلسه باید شرح وظایف را خوانده باشد و آن مسائل را رعایت بکند تا کنگره مسیر درست خود را برود.
اگر یک مسیری را اشتباه برویم تا انتها همه مسائل را اشتباه می‌رویم. اگر از یک شعبه دیگر استاد می‌آید و اینجا می‌نشیند، در مورد صورت مسئله اعتیاد صحبت می‌کند و نگهبان به او ایراد می‌گیرد که وقت کم است اصلاً تعجب می‌کند.

در مورد صورت مسئله اعتیاد، آقای مهندس تاکید دارند، در سی‌دی نامه ۷ هم در مورد آن صحبت می‌کنند. باید آن را به همه مسائل زندگی‌مان تعمیم بدهیم. هر موضوعی که ما می‌خواهیم در آن ورود پیدا کنیم و یا مشکلی وجود دارد که آن را باید حل کنیم، اول باید مسئله درست مطرح بشود. در مسئله اعتیاد دقیقاً این موضوع اشتباه مطرح شده بود. شاید این موضوع خنده‌دار باشد که در مسائل زندگی ما همین‌طور است که می‌گوید پرتقال و کدو را ۲۰ تومان فروخته ۳ کیلوی آن را آنقدر فروخته است. اما در آخر پرتقال فروش را باید پیدا کنیم. در مسئله اعتیاد دقیقاً همینطور است.

صورت مسئله را اصلاً اشتباه مطرح می‌کردند که مصرف کننده مواد مصرف می‌کند و الان می‌خواهیم دیگر آن را مصرف نکند. باید آن را از مواد فروش جدا کنیم. یا چرا مصرف می‌کند؟ زیرا رفیق ناباب دارد. زیرا مواد مخدر در کشور زیاد است و از همین مسائل اشتباهی که می‌گفتند. فکر می‌کردند مصرف کننده برای مسائل مختلف آن را مصرف می‌کند. آقای مهندس فرمودند کسی که  مصرف می‌کند اصلاً به خاطر مواد فروش نیست. یک‌سری مواد شبه‌افیونی در بدن تولید می‌شود. حالا یک سری از افراد به خاطر مصرف مواد مخدر به این‌ها آسیب زدند و ما در کنگره دیده‌ایم، بیشتر کسانی که به مواد رجوع می‌کنند علت آن این است که مواد شبه افیونی بدن‌شان مشکل پیدا کرده است و این باعث شده تا به طرف مصرف مواد بروند. حالا این مواد مخدری که از بیرون به بدن داده شده است باید دوباره آن را درست کنیم تا بدن خودش آن را بازسازی کند.

نکته کلیدی این است که تمام مسافران آن را باید رعایت کنند. حتی کسانی که در کنگره ۶۰ می‌آیند و این موضوع را متوجه نمی‌شوند؛ می‌بینیم که سال‌ها سفر می‌کنند و هنوز درگیر مواد مخدر می‌مانند. زیرا هنوز این موضوع را متوجه نشده است. زیرا هنوز متوجه نشده است باید آن را ترمیم کند.

حال چگونه باید آن را ترمیم کرد؟

باید با متد «DST» ترمیم شود. داروها سروقت خورده بشود. مقداری که راهنما برای او تعیین می‌کند خورده بشود. کنگره مثلثی را به نام جسم، روان و جهان‌بینی معرفی می‌کند.
مهم‌ترین مولفه آن جسم است. اگر من داروی خودم را به وقت و به مقدار لازم نخورم، جهان‌بینی هیچ‌کاری برای من انجام نمی‌دهد. اول باید ساعت آن را درست کنم. برای مثال دفترچه‌ای را دیدم که داخل آن راهنما نوشته است: پنج صبح، یک بعد از ظهر و هشت شب. رهجو آن را پنج و بیست دقیقه می‌خورد. خودش را هم با این جمله که اشکالی ندارد من همه روزها را ۵:۲۰ دقیقه خورده‌ام توجیه می‌کند. شاید در شکل ظاهری آن ایرادی نداشته باشد اما در صورپنهان مشکل ایجاد می‌کند.

ما نافرمانی انجام می‌دهیم و این نافرمانی در جاهای دیگر نیز انجام می‌شود. در مسائل مختلف زندگی نیز همین اتفاق‌ها می‌افتد. برای دارو خوردن ساعت پنج، شش و هفت داریم. ساعت پنج و نیم وعده‌ای نداریم که من آن را پنج و نیم بخورم. باید دارو را پنج صبح بخورم و مقدار آن نیز مقداری است که راهنما می‌گوید؛ نه یک مقدار کمتر و نه یک مقدار بیشتر. اگر کمتر یا بیشتر بخورم سیستم ایکس من راه نمی‌افتد.

آقای مهندس در سی‌دی نامه ۷ تاکید داشتند که ما نمی‌خواهبم بیماری‌ها را الان درمان بکنیم. مسئله ما فقط مواد مخدر است. من تاکید می‌کنم کسانی که می‌خواهند این‌جا سفر انجام بدهند، به آن توجه کنند که بیماری‌هایی که دارند هم برطرف خواهد شد. البته اگر سفر خود را درست انجام بدهند. از این‌که به صحبت‌های من توجه کردید متشکرم.

عکاس: مسافر جاوید
تایپ: مسافر محمد
ارسال: مسافر حسین