اگر شاگردی نکنی سیستم استاد لایقی به تو نخواهد داد

جلسه سیزدهم از دوره دوم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره 60، نمایندگی جهان‌بین شهرکرد با استادی همسفر فاطمه، نگهبان موقتی دنور همسفر ملیحه و دبیر موقتی همسفر عصمت با دستور جلسه‌ «از فرمان‌برداری تا فرماندهی» روز یک‌شنبه 11 شهریورماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۱۵ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز «از فرمان‌برداری تا فرماندهی» است که اهمیت زیادی دارد؛ فرمان‌برداری یعنی اجرا کردن فرامین و فرماندهی یعنی دستور و فرمان دادن. من به‌عنوان همسفر و یک رهجو در کنگره باید گوش‌به‌فرمان و درواقع فرمان‌بردار راهنما باشم و راهنمایی‌ها و فرمان‌های ایشان را با دل‌و‌جان بپذیرم و اجرا کنم تا بتوانم به نتیجه مطلوب و فرماندهی برسم. این کار به‌ظاهر و زبان آسان است؛ درصورتی‌که در عمل و اجرا کار بسیار دشواری است؛ چراکه برای فرمان‌بردار خوب‌ بودن و رسیدن به یک فرمانده لایق نیازمند صبر و زمان هستیم.

یک فرمان‌بردار خوب مسیرش را در زندگی، در کنگره، در کار و در همه‌ مسائل درست انتخاب می‌کند؛ از ضد ارزش‌ها دوری می‌کند و در صراط‌ مستقیم قدم‌ برمی‌دارد و درنتیجه به همان فرماندهی که هدف است می‌رسد. از فرمان‌برداری تا فرماندهی فاصله زیادی است؛ به فرموده آقای مهندس: «از حرف تا عمل فاصله بسیار است». در طول مسیر فرمان‌برداری باید آموزش‌هایی که دریافت می‌کنیم را اجرا و عملی کنیم تا بتوانیم به نتیجه برسیم. کنگره یک نعمت است که من با آموزش‌های آن می‌توانم خودم و نیروهای درونم را پیدا کنم و آن‌ها را تقویت کنم که یکی از آن‌ها لیاقت انجام کارهای معنوی است. آقای مهندس می‌فرمایند: «فرمان‌برداری و فرماندهی مثل سربازی تا فرمانده شدن است که طی کردن این فاصله و مسیر پله‌پله و مرحله‌به‌مرحله است».

رهایی واژه زیبایی است؛ مثل رهایی از بند اسارت، رهایی از تاریکی، رهایی از اعتیاد و ... که این رهایی نتیجه فرمان‌بردار بودن است. درست است که در کنگره همه‌چیز بر محبت و عشق رایگان و بلا‌عوض است؛ ولی یک رهجو باید فرمان‌بردار باشد تا این محبت را درک و دریافت کند و به نتیجه‌ای که دوست دارد برسد. هرکدام از ما در هر جایگاهی که باشیم همه‌ خدمتگزار کنگره و درواقع بدهکار کنگره هستیم. این موضوع را می‌توانیم با مقایسه‌ کردن روز اول حضورمان در کنگره و امروزمان درک کنیم؛ چراکه روز اول با دنیایی از غم و تاریکی آمدیم و با آموزش‌های کنگره، امروز توانسته‌ایم به آرامش و حال خوش برسیم؛ یکی از آموزش‌های کنگره که آقای مهندس تأکید بر آن دارند استحکام پایه‌های مالی و پس‌انداز کردن است و من اگر فرمان‌بردار خوبی باشم می‌توانم این آموزش‌ها را در زندگی‌ام اجرایی کنم و ازآنچه که در توانم هست به دیگران ببخشم و درنتیجه به حال خوب برسم و توانایی‌هایم را ارتقاء بدهم.

کسانی که همیشه از بخشیدن و کمک‌ کردن فرار می‌کنند شاید در ظاهر حالشان خوب باشد؛ ولی در اصل همیشه نگران از دست دادن دارایی‌شان هستند و هیچ‌وقت آرامش ندارند. خداوند می‌فرماید: «ما به انسان اختیار دادیم و می‌تواند شاکر باشد یا کافر» که اگر شاکر باشد می‌تواند ببخشد و لذت بخشش را بچشد؛ ولی اگر کافر باشد قدرت بخشش ندارد و تاوان آن را پس خواهد داد. ان‌شاءالله که بتوانم ببخشم و آنچه برای خودم و عزیزانم می‌خواهم را برای دیگران نیز بخواهم؛ به‌خصوص این روز‌ها که به جشن گل‌ریزان نزدیک می‌شویم خودمان را آماده کنیم تا با تمام توان بابت نعمت بزرگ کنگره که به ما داده‌شده است سپاسگزاری و قدر‌دانی کنیم و این کار یعنی غلبه بر نفس اماره و نیرو‌های منفی درون و بیرون و رسیدن به فرماندهی است. برای همه همسفران و خودم آرزو می‌کنم هرسال بتوانیم در جایگاه سردار، دنور، پهلوان و یا نشان بی‌نشانی خدمت کنیم.

مشارکت اعضاء لژیون سردار:

ایجنت همسفر مرجان:

قطعاً باید دستور جلسه را به لژیون سردار ربط بدهیم. همان‌طور که در سی‌دی از فرمان‌برداری تا فرماندهی گفته می‌شود این‌یک مسیر است؛ چون از یک نقطه‌ای به‌ نام فرمان‌برداری شروع و در ادامه می‌رسیم به نقطه‌ای به نام فرماندهی و نکته مهم این است که این مسیر به هر ترتیب باید طی‌ شود؛ اما سؤالی که مطرح می‌شود این‌که برای اعضاء لژیون سردار این فرمان‌برداری به چه شکل اتفاق می‌افتد؟ اوایل سوره بقره از ویژگی‌های پرهیزکاران گفته می‌شود؛ کسانی هستند که به غیب ایمان‌دارند، نماز برپا می‌کنند و از مالشان انفاق می‌کنند. بسیار خوب این ویژگی سوم شامل حال ما می‌شود و چیزهایی که در کلام‌الله گفته می‌شود فرامینی هستند که ما باید آن‌ها را اجرا کنیم.

من همیشه اعتقاد داشتم به این‌که کمک‌ کردن به دیگران خوب است؛ ولی این کار را وظیفه نمی‌دانستم که حتماً باید از دارایی‌ام در کنگره یا به دیگران کمک کنم و خیلی زود متوجه اهمیت این کار شدم و اوایل مبالغی که پرداخت می‌کردم زیاد نبود و به قول آقای امین جیبم درد نمی‌آمد؛ اما در کنگره متوجه شدم که اگر بخواهم جزء انسان‌هایی باشم که تلاش می‌کنند پرهیز‌کار باشند؛ باید فرمان‌بردار باشم و عضو لژیون سردار باشم و این‌یک مرحله از فرمان‌برداری است که تو تلاش کنی آن ویژگی سوم درونت تقویت و نهادینه شود. نکته‌ بعدی که برای فرمان‌برداری لازم است شاگردی کردن است؛ من همیشه فکر می‌کنم باوجود این‌که چندین سال است در کنگره حضور دارم؛ ولی هنوز هم چیز‌های زیادی را نمی‌دانم و همیشه باید خودم را شاگرد بدانم.

آقای امین می‌فرمایند: «اگر بخواهیم در دانایی مؤثر تمام اضلاع مثلث متقارن شوند لازمه ضلع آموزش شاگردی کردن است». این‌که من جایی فکر کنم که دیگر همه‌چیز را می‌دانم؛ یعنی همان نقطه نقض فرمان. این دستور جلسه یعنی من در هر مقطعی که باشم باید فرمان‌بردار باشم و به قوانین موجود چشم بگویم و اگر بخواهم جزء پرهیزکاران باشم؛ باید از مالم انفاق کنم و به قول آقای امین که فرمودند: «وقتی انسان صفت بخشندگی را پیدا می‌کند که آن مالی را که داده‌ای یک‌ذره هم برایت سخت شود و به‌قول‌معروف جیبت درد بیاید». برای این‌که انسان بتواند فرمان‌بردار باشد؛ باید تک‌تک اجزاء نفس به عقل او اعتماد کنند. آقای امین می‌فرمایند: «اگر تو شاگردی نکنی قطعاً سیستم استاد لایقی به تو نخواهد داد». لژیون سردار بخشی از وظایف ما در کنگره است و هرجایی که ما را تشویق به انجام کاری می‌کنند قطعاً برای ما لازم است و سود و منفعتی دارد. لزوماً نباید شش میلیون پرداخت کنیم اگر می‌توانیم بیشتر برای عضویت سرداری پرداخت کنیم یا بالای پنجاه میلیون برای دنور شدن پرداخت کنیم.

تایپ: همسفر عصمت رهجوی راهنما همسفر شکیبا (عضو لژیون سردار)
عکاس خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر سودابه (عضو لژیون سردار)
ویراستاری و ارسال: همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر فریبا (عضو لژیون سردار)
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد