تزکیه و پالایش

همسفر منیژه رهجوی لژیون شانزدهم از نمایندگی رودکی در باب دستور جلسه《وادی پنجم و تأثیر آن روی من (در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.)》چنین نوشت:

وادی پنجم می‌گوید: در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. در چهار وادی اول تفکر کردیم و نحوه فکر کردنمان را درست کردیم، این که چگونه فکر کنیم؟ به چه چیزهایی نباید فکر کنیم؟ حال در وادی پنجم باید فکر کردن را به عمل تبدیل کنیم به هر چیزی که فکر کنیم، ساختارش در ذهن ما تشکیل می‌شود. ما سه جهان داریم: جهان خاکی که در آن زندگی می‌کنیم، جهان خواب که وقتی خواب هستیم به گونه‌ای در آن زندگی می‌کنیم و جهان ذهنی که همان ساختارهایی است که در ذهنمان به وجود می‌آید، نقشه کشیده و در ذهن اجرا می‌کنیم‌. حالا باید در بیرون اجرا کنیم البته حیات‌های دیگری هم وجود دارد که فعلاً قابل رؤیت نیست.

جهان ذهنی مقدمه‌ای برای چگونه زیستن در جهان خاکی و سایر جهان ها است، این برنامه‌ریزی به وسیلهٔ تفکر وجود می‌آید. برای به وجود آمدن هر ساختار دو نکته مهم وجود دارد: تفکر و تشکیل ساختار در ذهن و به اجرا درآوردن آن ساختار ذهنی. ما در این وادی تمرین می‌کنیم تا ساختار تفکرات خود را از ذهن و فکر به عمل درآوریم، به آن دسته از افکارمان که منطقی هستند اجازه می‌دهیم تا عملیاتی شوند و ساختارهای عملیاتی جدید را به وجود بیاوریم.

در ادامه وادی بیان می‌شود برای رسیدن به آرامش باید پاک‌سازی و سازندگی را از خودمان آغاز نماییم و سه اصل را در نظر بگیریم: کردار نیک،  گفتار نیک و پندار نیک. برای تبدیل انسانی بی‌تعادل و به هم ریخته به انسانی با تعادل، فقط یک راه وجود دارد و آن هم تزکیه و پالایش انسان است. به عبارتی از ضدارزش‌ها دوری کردن و رفتن به طرف ارزش‌ها. ضد ارزش‌هایی مانند دروغ گفتن، دزدی کردن، رشوه گرفتن، مصرف مواد مخدر، غیبت کردن، به حریم دیگران تجاوز کردن و ...

پله‌های بعدی خودداری، قناعت و صبر است. صبر یعنی پشت سر گذاشتن، طی کردن و یا تحمل زمان همراه با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به هدف تعیین شده؛ صبر گاهی اوقات بسیار سخت و گاهی هم بسیار تلخ و طاقت فرساست. پلهٔ دیگر قضاوت، تجسس و غیبت می‌باشد، ‌ انسان نباید در زندگی دیگران تجسس کند، آن‌ها را قضاوت کند و بعد از قضاوت کردن شروع به غیبت کند.

قناعتی که بدون پس‌انداز باشد ثمری ندارد. پس‌انداز می‌تواند مادی یا معنوی باشد و یعنی برای آینده خود چیزی حفظ کنیم. قناعت هم یعنی از امکانات کم بهترین استفاده را داشته باشیم. در پایان خدا را شکر می‌کنم که وارد کنگره شدم؛ زیرا هر کدام از وادی‌ها را که گوش می‌کنم، به من راه درست زندگی کردن را نشان می‌دهد. علی‌الخصوص وادی پنجم که صبر، توکل و قضاوت را به من یاد می‌دهد، گویی دوباره متولد شده‌ام. امیدوارم با سعی خودم، با توکل به خداوند و کمک راهنمای عزیزم به دانایی برسم.

نگارش: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون شانزدهم)
ویرایش: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون چهاردهم)
ارسال مطلب: مرزبان خبری همسفر سمیه
همسفران نمایندگی رودکی