کارگاه آموزشی جهان‌بینی؛ وادی پنجم و تاثیر آن روی من

لینک دانلود فایل صوتی

چهارمین جلسه از دوره هشتاد و دوم کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶۰؛ ویژه مسافران و همسفران؛ با استادی و نگهبانی آقای مهندس حسین دژاکام و دبیری مسافر محمود با دستور جلسه "وادی پنجم و تاثیر آن روی من" چهارشنبه 20 تیر ماه ۱۴۰3 ساعت 10:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
چند نکته را ابتدا اشاره می کنم. یکی اینکه عزیزان حتماً مطرح کنند که وقتی از شهرستان ها می آیند در کوچه ها زیلو نیندازند و لباس عوض نکنند ما در ساختمان خودمان جای تعویض لباس داریم. در جای تعویض لباس چیزی عوض نکنید زیرا سطل زباله می ریزیم. در کوچه ها نروید و لباس عوض نکنید.
مسئله بعدی این است که ما مسئول نشریات را تعیین می کنیم. نشریات متعلق به من است نه به کنگره 60. حتی چاپخانه کنگرخ 60 نیز همینطور من خودم سرمایه گذاری کرده ام. در قسمت نشریات نمی تواند ایجنت مسئول نشریات را عوض کند و اگر می خواهد عوض کند باید نظر آقای غدیری را بپرسد.
اگر شخصی سی دی ننوشت راهنما باید او را ارجاع کند به مرزبان ها و مرزبان ها باید به او بگویند که دیگر حق نشستن در لژیون ها را نداری فقط اوتی ات را بگیر و سی دی هایت را بنویس و بیا اگر باز هم ننوشت باید اوتی اش را قطع کنند زیرا از برنامه پیروی نمی کند. همه باید از برنامه پیروی کنند و راهنماها روی سی دی های افراد دقت بیشتری کنند.
در شعب حتماً باید جعبه کمک های اولیه و جعبه ابزار باشد. در شعب نباید پشه و مگس باشد.
مسئله دیگر راهنمایان جونز است هنوز از آن ها آزمون نگرفته ایم اما انشالله در آینده به آن ها نظم و ترتیب می دهیم. ما کالری شماری و این را بخور و این را نخور در برنامه نداریم. اگر راهنمایتان خارج از برنامه سی دی ها چیزی داشت باید راهنمایتان را عوض کنین. ما می خواهیم بدن را آزاد بگذاریم تا چربی ها را خودش بریزد بیرون. ما می گوییم غذا همه چیز  بخور و پیاده روی هم انجام بده بدن خودش چربی ها را بیرون می ریزد. این هم باید توجه لازم را به آن بدهیم.
به خانم های همسفر گفتم شعبه ها باید سرویس هایشان تمیز باشد. هر کجا کثیف بود به ما خبر بدهید تا در تمیز کردن آن تلاش کنیم. اطلاع دادن از مشکلات شعبه آدم فروشی نیست بلکه دفاع از شعبه است. شعبه کاسپین چنین مشکلاتی دارد اگر درست نشد باید ان را جمع کنیم.
امیدوارم انشالله امتحان به موقع برقرار خواهد شد. هفته آینده دوشنبه من رهایی ندارم. تعطیلات ما هم نزدیک است. آخرین جمعه هم من نیست و رهایی ندارم. تنها روزی که هستم برای رهایی چهارشنبه است.
دستور جلسه را کمی صحبت می کنم. ما سه مرحله داریم. یک مرحله پندار است. یک مرحله گفتار است. یک مرحله کردار است. یعنی انسان فکر می کند و آیا می تواند تمام آن را به کلام تبدیل کند. یک فاصله گسترده ای بین پندار و گفتار است. همین فاصله بین گفتار و کردار است. مثلا: می گوییم دروغ بد است اما دروغ می گوییم.
ما را در فدارسیون محققین کنار گذاشته اند زیرا همه مقالات تقلبی و دزدی بوده است و چگونه یک استاد دانشگاه مقالات قلابی و سرقتی ارائه داده است این یک فاجعه عظیم است. نمی توانیم بگوییم ما به فرهنگ کهن مان تکیه کنیم. داشتم داشتم را رها کنیم و ببینیم امروز چه داریم. مقالاتی که باید دو ماهه چاپ میشد اکنون باید به همین دلیل شش ماهه چاپ شود. کسانی که چنین کاری می کنند به تمام ملت ایران صدمه می زنند و امیدوارم در دانشگاه ها مقالات را بررسی کنند تا در آن تقلب کمتر باشد. این به این دلیل است که از تفکر تا عملشان فاصله است.
در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه با رفتن و رسیدن آن را کامل می کند. چهار وادی راجع به تفکر کردن آموزش می دهد و وادی پنجم می گوید اکنون باید وارد عمل شویم و به چند نکته اشاره می کند که یکی از آنها برگشت از ضدارزش هاست که به معنای توبه است. توبه یعنی برگشت. خسارتی را که به کسی زدی بایستی جبران خسارت کنی. دیگر مسئله خودداری است. موضوع دیگر قناعت است. قناعت یعنی درست و با کم ترین هزینه از هر چیزی استفاده کردن. موضوع دیگر تجسس، غیبت و قضاوت است. مسئله دیگر پس انداز است. ما برای حفاظت و حراست از خودمان نیاز به مادیات داریم و مادیات رکن بسیار مهمی است اگر بتوانی بر مادیات سوار شوی نصف نیروی اهریمنی را شکست داده ای. مادیات به قدر معنویات ارزشمند هستند و هر چه که بار معنوی داشته باشد مادیات را با خودش می آورد.
خیلی ممنونم که به سخنان من گوش کردید.