با اجرای دقیق قوانین، به خود احترام بگذاریم

حرمت از حریم می‌آید. در کنگره ۶۰ تمامی موضوعاتی که می‌تواند یک رابطه را به نابودی بکشاند، مورد توجه قرار گرفته‌ است. برای کسی که می‌خواهد در کنگره بماند و سفر خود را به سلامت طی کند رعایت حرمت‌ها ضروری است. یکی از این موارد دروغ گفتن است؛ زمانی که رهجو به راهنما دروغ بگوید، راهنما متوجه می‌شود، سفرش خراب‌ می‌شود در نتیجه راهنما اعتمادش را نسبت به رهجو از دست می‌دهد. علیه شخصی سرزنش کردن؛ تنها کاری که این عمل انجام می‌دهد کسب انرژی از طرف مقابل است. حرف یک‌دیگر را قطع نمودن؛ نشان از بی‌صبری و عدم تفکر و هدف تنها به کرسی نشاندن حرف خود است. الفاظ ناشایست به کار بردن؛ باعث  پایین آمدن شخصیت فرد و ایجاد دیدگاه منفی در دیگران می‌شود. هیچ‌گونه پولی نباید بین اعضا رد و بدل شود؛ بسیاری به دلیل مراودات مالی از کنگره کنار رفته‌اند و سفرشان ناتمام مانده است.

لباس و پوشش مناسب داشتن؛ این مسئله بسیار حائز اهمیت است، ظاهر اولین موضوعی است که تغییر در آن بسیار مشهود است؛ زیرا ما نمی‌توانیم هر لباسی بپوشیم و آموزش گرفته‌ایم که هر مکان لباس مخصوص به خود را دارد. در پارک طالقانی باید از لباس ورزشی و در شعب از پوشش سفید و آراسته استفاده کنیم، نمی‌توانیم با پوششی که به جشن عروسی یا مهمانی می‌رویم در جلسات حضور داشته باشیم؛ زیرا کنگره مکانی آموزشی است و فرد تازه‌وارد الگوها را می‌بیند و به تدریج از فرد نامنظم به فرد منظم تبدیل می‌شود. تلفن دادن و گرفتن از موارد ضدارزشی است؛ زیرا آسایش دیگران را می‌گیرد و منجر به اختلاف بین خانواده‌ها می‌شود. رهجو نمی‌تواند هر زمانی که دلش بخواهد با راهنما یا این‌که با هم‌لژیونی‌های خود تماس بگیرد؛ باید روش حل مسائل را بیاموزد و مشکلات خود را حل کند؛ زیرا این کار عواقب خوبی ندارد و ممکن است در همین تماس‌ها حرف‌هایی رد و بدل شود که بی‌مورد است و فرد را از مسیر اصلی دور کند. انسان زمانی که زیاد حرف می‌زند احتمال اشتباه و خطا بالا می‌رود.

صحبت کردن یک رهجو با راهنما و با دیگر اعضا لزومی ندارد و او باید حل مسائل خود را به تنهایی بیاموزد. رهجویی که این کار را انجام می‌دهد، مانند میوه گندیده‌ای است که همه را خراب می‌کند. شاید حتی خود نیز متوجه این موضوع نشود و مانند ویروسی عمل کند که باید آموزش ببیند یا حذف شود. رفت و آمد به خانه یک‌دیگر ممنوع است؛ بسیاری از زندگی‌ها به خاطر این مسئله از هم پاشیده‌‌شده‌اند. آیا استاد دانشگاه یا معلم به خانه شاگرد خود می‌رود؟ کنگره محل آموزش است و هر شخصی برای خود خویشاوندانی دارد. او باید پیوند محبت را با آن‌ها ترمیم کند، نه اینکه در کنگره به دنبال پدر، مادر و خواهر بگردد. این مسئله استحکام خانواده را از بین می‌برد. مراقبت از لوازم شخصی وظیفه خود شخص است؛ با انجام این کار مهم فرد به تدریج مسئولیت کارها و زندگی خود را بر عهده می‌گیرد و اگر اشتباهی صورت گیرد، باید بپذیرد که خود کوتاهی کرده و دنبال مقصر نگردد. همه ما یک هدف داریم و آن رسیدن به درمان اعتیاد است و صد البته با رعایت حرمت‌ها و قوانین می‌توانیم در آرامش و آسایش به مسیر خود ادامه دهیم.

نویسنده: همسفر اکرم راهنمای لژیون یازدهم
ویراستاری و ارسال: همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر عذری (لژیون دهم)
رابط خبری: راهنمای تازه‌واردین (همسفر زهرا)
همسفران نمایندگی صالحی