ما به این حیات آمده‌ایم تا روش حل مشکلات را بیاموزیم

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست

عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

جناب مهندس در وادی سوم می‌فرمایند: باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.

از این جمله می‌توان دریافت که خود انسان تا چه اندازه برای سرزمین وجودی خویش می‌تواند تأثیر‌گذار باشد. مثال واضح‌تر و روشن‌تر همان ضرب‌المثل همسایه‌ها یاری کنید تا من شوهرداری کنم است که برای زن و مرد، پیر و جوان صدق می‌کند و نشان از پذیرش مسئولیت زندگی خویش و همچنین قدرت تفکر دارد.

من بایستی مسئولیت کارهای خودم را بپذیرم و انتظاری از دیگران نداشته باشم؛ یعنی نباید بگویم دیگران زندگی خود را رها کنند و به زندگی من بپردازند. این درست نیست کار اشتباهی را انجام دهیم و عادتمان شود که بخاطر فرار از سرزنش خود، گناه و اشتباهمان را به گردن دیگران بیندازیم و بگوییم فلانی مقصر‌ بود، فلانی گفت، من نمی‌دانستم، آگاه نبودم و... یا اگر کسی نسبت به من بی‌حرمتی و کوتاهی کرد، علت را باید در درون خودم جستجو کنم و بدانم دلیل آن چه بوده است. تا زمانی که مسئولیت زندگی خود را نپذیرم، هیچ چیزی در دنیای درون من حل نخواهد شد.

برای مثال: شخصی که دیگران را اذیت می‌کند و سبب می‌شود فرد مقابل به نقطه آشوب برسد؛ تنها مقصر خودش است و نمی‌تواند قیافه حق به جانب بگیرد یا گلایه کند.

جناب مهندس به تفکر، داشتن نظم، برنامه‌ریزی درست و بالابردن اطلاعات و آگاهی اشاره مستقیم کرده‌اند. اطلاعات و آموزش‌ها بایستی به گونه‌ای باشند که به دردمان بخورند و دریچه‌ای به رویمان باز نمایند؛ همچنین باعث رشد و آگاهی ما در مسیر زندگی شوند.

ما در کنگره به خوبی می‌توانیم آموزش بگیریم و آن‌ها را در زندگی عملی سازیم. به دیگر سخن ما می‌توانیم با نگاه کردن به طبیعت الهام بگیریم و به قدرت و عظمت آفرینش خداوند پی ببریم. انسان‌ها با نگاه کردن به طبیعت پیرامون خود، با الهام از پرواز پرنده‌ها و شنا کردن ماهی‌ها شروع به ساخت هواپیما، زیر‌دریایی و چیزهای دیگر کردند.

برای وارد شدن به هر مکانی باید کلید و رمز آن را داشته باشیم؛ نمی‌توانیم با آسیب زدن به خودمان و دیگران به زور وارد شویم. دیگر آنکه بدون کاوش و جستجو کردن، نمی‌توانیم کاوشگر ماهری شویم و یا بدون شعر گفتن، شاعری چیره‌دست و بگوییم چون من با شاعران، فیزیک‌دانان و کاوشگران نشست‌و‌برخاست می‌کنم پس بایستی مانند آن‌ها کاوشگر یا شاعر شوم!

از مطالب فوق چنین استنباط و نتیجه‌گیری می‌شود که در حل مشکلات خودمان، بالاترین نقش بر عهده خود ماست. البته نمی‌توانیم وجود دیگران را نادیده بگیریم ولی آن‌ها می‌توانند فقط به عنوان نیروی کمکی مؤثر باشند و تصمیم‌گیرنده اصلی خود ما هستیم؛ درواقع خودمان بازیگر نقش اول زندگی‌مان بوده و هستیم و ما به این حیات آمده‌ایم تا روش حل مشکلات را بیاموزیم.

درست است که در نگاه اول همسفر بخاطر مسافر وارد کنگره می‌شود ولی در واقعیت باید دانست که برای خودش می‌آید؛ زیرا خیلی وقت‌ها حال همسفر بسیار بدتر از مسافر است و آسیب‌های زیادی دیده که با آموزش به درمان می‌رسد و در‌می‌یابد که هرکس مسئول کار خویش است.

وجود مسائل و مشکلات بسیار حاکی از این است که ما در گذشته به خوبی عمل و رفتار نکرده‌ایم؛ یعنی مسائل و مشکلات امروز، حاصل کاشت بذر اشتباه در گذشته آن هم به دست خودمان است. سؤال اینجاست که اکنون باید چه کرد؟ بایستی نشست و دست روی دست گذاشت و کاری انجام نداد؟ یا اینکه بگوییم خود کرده را تدبیر نیست؟ البته که خیر؛ ما باید دنبال راه حل درست و اصولی بگردیم و مسائل را حل و برطرف نماییم. نباید بگوییم که این سرنوشت و شانس من است یا تقصیر را به گردن پدر و مادر، دوست، آشنا و غریبه بیندازیم. بدانیم و آگاه باشیم که با توکل، استقامت، صبر، آموزش و تفکر درست می‌توانیم با امید در جهت حل مشکلات پله‌به‌پله پیش برویم.

بایستی نیروهای باز‌دارنده و تخریبی و همین‌طور نیروهای خودمان را بشناسیم تا آن‌ها هم وارد القاء و عمل شوند؛ همچنین از نیروهای منفی و شیطانی دوری و آن‌ها را رها کنیم.

غر‌ زدن، منفی‌بافی و طلبکار‌ شدن را کنار بگذاریم، اسیر مادیات نشویم و طوری عمل و رفتار کنیم که مادیات در خدمت ما باشند. دیگر آنکه با قدرت عقل و اندیشه پیش برویم، از مشورت انسان‌های صالح استفاده کنیم و با سرلوحه و سرمشق قرار دادن معرفت، عدالت و عمل سالم و توجه به شعار پندار‌ نیک، گفتار‌ نیک و کردار‌ نیک در مسیر زندگی پیش برویم.

«ألَذی خَلَقَ الموتَ والحَیوةَ لِیبلُوکُم ایُکُم أحسَنُ عَمَلا وَهُوَالعَزیزُالغَفور: کسی که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدامین عمل بهتری دارید و او شکست‌ناپذیر و بخشنده است.»

بعد از حمد و ثنای پروردگار هستی‌بخش، سپاس‌گزارم از آقای مهندس حسین دژاکام و خانواده محترمشان که همچون دژ و سدی محکم در برابر اعتیاد ایستادند و با جهان‌بینی زیبا آموزش‌ها را در اختیار تمامی مسافران و همسفران قرار می‌دهند.

باشد که همگی از رستگاران درگاه حق باشیم.

نویسنده: همسفر لیلا لژیون راهنما همسفر مژگان (لژیون هشتم)

عکاس خبری: همسفر فاطمه لژیون راهنما همسفر نسرین (لژیون پنجم)

ویراستار: همسفر سمیه لژیون راهنما همسفر سمیرا (لژیون یکم)

تنظیم و ارسال مطلب: همسفر مریم لژیون راهنما همسفر زهره (لژیون چهارم)

همسفران نمایندگی علیرضا