جلسه سیزدهم از دور سوم جلسات لژیون سردار ویژه همسفران نمایندگی بیستون با استادی همسفر فهیمه و نگهبانی همسفر نگار و دبیری همسفر الهام با دستورجلسه « قول و قرار و وفایبهعهد» روز دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۱۵ دقیقه آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
امیدوارم امروز بتوانم این رسالتی که بر عهده من گذاشته شده به خوبی انجام دهم.
اول باید بدانیم که قول و قرار به چه معنا هستند؛ قول یعنی پذیرفتن چیزی یا حرفی که به ما زده شده است.
قرار یعنی زمان معینی که ما برای قولمان تعیین میکنیم.
قولوقرار یعنی پذیرفتن انجام عملی از طرف خودمان در زمان معین و مشخص.
حال قولوقرار میتواند چندین نوع باشد.
۱- قولی که من به خودم میدهم، برای مثال من بهعنوان یک سفراولی در لژیون تغذیه سالم شرکت کردهام، باید تا آخر سفر به وزن متعادل برسم و این قولی است که به خودم دادهام.
۲- قولی که من به دیگران میدهم، اگر قولی به کسی بدهم و آن را عملی کنم همه مرا بهعنوان یک فرد خوشقول میشناسند و به من احترام میگذارند و اعتماد میکنند، اما اگر آن را عملی نکنم هیج جا اعتباری ندارم و همه مرا بهعنوان یک فرد بدقول میشناسند.
۳- قولی که من به یک سیستم یا ارگان میدهم، مثلا اینکه من در کنگره قوانین و مقررات آن را بهدرستی اجرا کنم تا به درمان برسم، پیمان وادی هشتم و وادی دوازدهم که من با خودم و خداوند میبندم.
انسان باید به وعدههایی که میدهد عمل کند حتی در کلامالله هم آمده که کسانی که به قولوقرار خود عمل میکنند از مومنین هستند و رستگار میشوند.
در آیه ۳۴ سوره اسرا آمده است که به قولوقرار خود وفا کنید زیرا از عهدوپیمان انسان سوال میشود.
آنچه باعث میشود ما به قولوقرارمان وفا نکنیم نیروهای بازدارنده ( دشمن قسم خورده انسان ) هستند که نمیگذارند ما بهراحتی به رشد و تکامل برسیم.
ما برای هر قولی که دادهایم باید با توکل بر خدا و ایمان بهاو پیش برویم و خودباوری داشته باشیم و همواره دانایی خود را بالا ببریم چون نیروهای بازدارنده به دانایی طرف نگاه میکنند.
انسانهایی دچار خلفوعده میشوند که از سر شور و ناآگاهانه تصمیم به انجام کاری میگیرند.
انشاالله که همه ما بتوانیم در پرتو آموزشهای کنگره به دانایی برسیم و همواره با معرفت و شعور عمل کنیم.
بخشی از مشارکت همسفران:
سلام دوستان مهتاب هستم همسفر
جشن گلریزان فرصتی است تا ما با آگاهی تعهد بدهیم یا پرداختی داشته باشیم. شاید پرداخت ناچیزی که ما در روز گلریزان یا لژیون سردار داشته باشیم بتواند کمک کند افرادی به کنگره بیایند و درمان شوند و چراغ کنگره روشن بماند.
باید در قبال تعهدی که میدهیم احساس مسئولیت کنیم و به قول خودمان عمل کنیم. آنچه کنگره به ما داده را واقعاً نمیشود روی آن قیمت گذاشت.
برای قدردانی کردن از این سیستم باید به آگاهی و دانایی برسیم. اگر دیگرانی در حق ما بدقولی کردند نباید ناراحت شویم، باید اول نگاهی به خودمان بیندازیم که آیا خود من در حق دیگران بدقولی نکردهام؟؟
امیدوارم همه ما روزی به شعور واقعی برسیم.
سلام دوستان شهلا هستم همسفر
ما قبل از رها شدن مسافرانمان خیلی قول وقرارها با خودمان و یا خدا میگذاشتیم مثلاً اگر مسافرم رها شد فلان مبلغ را در کنگره پرداخت میکنم یا فلان جا این کمک را میکنم، اما بعد از رهایی همه آنها را به فراموشی میسپاریم و بهراحتی آنها را نادیده میگیریم درحالیکه اگر بخواهیم به حال خوب برسیم باید به عهدی که بستهایم عمل کنیم.
سلام دوستان گلاره هستم همسفر
من تا جاییکه بتوانم سعی میکنم قولی ندهم، چون در گذشته بدون تفکر قول میدادم و عمل نمیکردم و این خیلی مرا اذیت میکرد، در کنگره به این دانایی رسیدم که هر چیزی بهایی دارد و تعهد کردم که شش میلیون پرداخت کنم و پرداخت هم کردم؛ اما باید در موعد مقرر پرداخت میکردم.
وقتی من همسفر خودم آدم بدقولی باشم نباید از دیگران انتظار خوشقولی داشته باشم.
تهیه و ویراستاری مطلب: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر حمیرا (لژیون دوم)
ارسال مطلب: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی بیستون (کرمانشاه)
- تعداد بازدید از این مطلب :
157