فرمان راهنما و فرمانبرداری رهجو

چهاردهمین جلسه از دوره یازدهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی علیرضا (مبارکه)، با استادی راهنمای محترم مسافر حسین، نگهبانی مسافر حمید و دبیری مسافر جواد با دستورجلسه « هفته راهنما  »در روز پنج‌شنبه 13 اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱6 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر، از نگهبان و ایجنت محترم سپاسگزارم که مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار کردند که خدمت کنم. خداوند را شاکر و سپاسگزارم که اجازه داد تا در جمع شما عزیزان محبت حضور داشته باشم. به قول استاد امین حضور در نمایندگی‌های کنگره لیاقت می‌خواهد. ابتدا هفته راهنما را به استاد راهنمای کنگره60 آقای مهندس، استاد امین و خانواده محترمشان تبریک می‌گویم. به راهنمایان همسفران و مسافران شعبه دکتر علیرضا تبریک ویژه عرض می‌نمایم. همانطور که می‌دانید راهنما به شخصی گفته می‌شود که در گذشته مصرف مواد مخدر داشته است و با صرف گذشت ۱۰ تا ۱۱ ماه و گذشتن از خواسته‌های معقول و نامعقول به رهایی می‌رسد.

بعد از آن باید ۱۱ خان را سپری کند تا بتواند در این جایگاه خدمت کند و پس از سپری کردن پستی و بلندی‌ها خداوند به ایشان لیاقت می‌دهد تا بتواند برای خدمت به بهترین بندگانش دست بلند کند. ما باید اول راهنما را بشناسیم و یاد بگیریم یکی از قشنگ‌ترین صفات انسانی را که شاید فراموش شده است. من در زندگی شخصی ناسپاس بودم، من بیاد نمی‌آورم که حتی روز معلم را به معلمم تبریک گفته باشم به همین خاطر راه زندگی‌ام به سمت اعتیاد رفت. آقای مهندس این کمبود ها را در زندگی ما دیده‌اند و این هفته به نام راهنما نام گذاری کردند که ما یاد بگیریم تا از ولی‌نعمت‌هایمان آن جوری که شایسته است سپاسگزاری کنیم . همه ما در کنگره رهجوی آقای مهندس می‎‌باشیم و در کنگره 60 استادانی داریم که باید بتوانیم از آنها به نحو شایسته‌ای سپاسگزاری کنیم. شاید این سوأل ایجاد شود که چرا باید این کار را انجام دهیم؟ درآموزش‌ها گفته می‌شود در کنگره نفس احیاء می‌شود  و این کار توسط راهنما صورت می‌گیرد.

شاید روزی دچار فراموشی بشوم که راهنما چه کار بزرگی برا من انجام داد؛ ولی زمانی که فیلم زندگی خود را به عقب برگردانیم متوجه خواهیم شد که راهنما چه کار بزرگی برای من و خانواده‌ام انجام داده است و چرا باید از آن‌ها قدردانی کنیم. درکلام الله هم می‌فرمایید: قل روح من الأمر ربی،روح که انسان را از سایر مخلوقات خداوند متمایز می‌کند، روحی که برای ما علم کسب می‌کند تحت امر مربی و یا رب در آسمان است که می‌شود خداوند و مربی در زمین می‌شود پدر و مادر و راهنمایی که ما الآن از او آموزش می‌گیریم.

به صورت کلی هر شخصی که در جهت صراط مستقیم یک کلمه به من آموزش می‌دهد رب و مربی من است. اگر می‌خواهم رشد کنم و روح در وجودم قوی شود، چون در وجود ما یک نبردی است بین روح و جن، اگر ما سپاسگزار و قدردان باشیم این روح در درون ما روز به روز قوی‌تر می‌شود و ما می‌توانیم در مسیرمان محکم‌تر قدم برداریم. رهجویی که درحال سفر می‌باشد باید به این باور برسد که راهنمای او خدای روی زمین است، اگر به این باور رسید در آینده حتماً نتیحه کار خود را می‌بیند ولی اگر غیر از این باشد و راهنمای خودش را مورد قیاس قرار داد و شروع به معرکه‌گیری و ناسپاسی کرد هیچگاه آن رهجو به نتیجه نخواهد رسید؛

اگر راهنما گفت الآن شب است به هیچ عنوان نباید به سمت آسمان نگاه کرد و این یعنی به طور کلی راهنما هر حکمی کرد من موظف می‌باشم که با جان ودل فرمانبرداری کنم چون راهنما در هر صورت خیر و صلاح من را می‌خواهد. مسافری که درحال سفر کردن می‌باشد اگر به راهنمای خود ایمان ندارد می‌تواند به مرزبانی برود و راهنمای خود را عوض کند در غیر این صورت راهنما هرچیزی در راستای کنگره بگوید فقط باید فرمانبرداری کند تا بتواند در کنگره رشد کند.هر کجا که ناشکری و نافرمانی کردیم همانجا سقوط خواهیم کرد. یکی از قشنگ‌ترین قدرشناسی‌ها این است که قدم جای پای راهنمای خود بگذاریم.

گزارش تصویری از انتخابات نگهبانی دور دوازدهم در روزهای پنجشنبه:

مسافر علیرضا به عنوان نگهبان دور دوازدهم انتخاب گردید

تایپ: مسافر احسان و مسافر مهدی
عکس: مسافر ابراهیم
تنظیم و ارسال: مسافر مهدی