همسفر مریم در مورد دستور جلسه «هفته راهنما» دلنوشتهای ارائه کردند که در ادامه میخوانید.
ابتدا هفته راهنما را در راس به آقای مهندس و خانواده محترمایشان و همینطور به راهنمای عزیز خودم سرکار خانم سمیرا تبریک عرض مینمایم، بهترینها نصیب قلب مهربانشان شود. زمانیکه وارد جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ شدم دنیایی از غصه و غم داشتم پر از درد بودم و نمیدانستم به چه شخصی پناه ببرم، مشکلاتی که نمیتوانستم با فردی در میان بگذارم، سپاسگذار خدایی هستم که اذن ورود به کنگره را برایم صادر کرد و بسیار خوشحال هستم که راهنمای مهربانم را خداوند بر سر راه من قرار داد و بر مبنای حس خود او را انتخاب کردم، شخصی که راه درست زندگی کردن را به من آموخت و با زحمت فراوان به من کمک کرد تا زندگیام را بسازم، میدانم که نمیتوانم قدردان زحمات شما باشم؛ ولی در مسیر صراط مستقیم تلاش خواهم کرد، من به عنوان همسفر، تاریکیهای من بسیار بیشتر از مسافرم بود و برای حرکت از تاریکی به سمت نور به راهنما احتیاج داشتم. در هیچجا راهنمایی دلسوزتر و مهربانتر از شما ندیدهام، استادی که همانند: کوه استوار در این راه ماندهاید و رشد کردید و با دریافت شال با رنگ نارنجی، راهنمای انسانهایی شدهاید که راه را گم کرده بودند، هر رهجویی که با قلب شکسته و ناامید به شما مراجعه میکند با لبخند، عشق و محبت او را احیا میکنید و به او راه و رسم درست زیستن را میآموزید، هنگامیکه عشق و محبت را آموختم و آن را در زندگی خود کاربردی کردم معجزات خداوند برای من اتفاق افتاد. امید است با خدمت کردن گوشهای از زحمات شما را جبران کنم و برکت این آموزشهایی که در اختیار من قرار دادهاید به زندگیتان برگردد. بهترینها را برای شما از خداوند منان خواهانم.
تایپ: همسفر مریم، راهنما همسفر سمیرا (لژیون هشتم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه، راهنما همسفر فاطمه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی چالوس
- تعداد بازدید از این مطلب :
39