English Version
English

اعتیاد بیماری ذهنی نیست، بیماری جسم است

اعتیاد بیماری ذهنی نیست، بیماری جسم است

تعاریفی که درمورد اعتیاد شده است که اعتیاد مسمومیت مزمن، وابستگی دارویی و یا بیماری ذهنی است کاملاً این تعاریف اشتباه هستند. اعتیاد ربطی به مسمومیت ندارد یا این‌که اگر وابستگی دارویی یا بیماری ذهنی است این‌ها یک مفهوم کلی هستند و معنایی ندارند.

ابتدا به بررسی این‌که اعتیاد بیماری ذهنی نیست می‌پردازیم؛ ذهن جزئی از جسم است و برای بررسی ذهن به روان می‌رسیم و می‌دانیم روان یعنی رفتار، کردار و خلق‌وخوی انسان و ریشه در جسم انسان دارد. جسم از دو چیز فرمان می‌گیرد، یکی از افکار و دیگری از خود مواد بدن.

انسان می‌تواند با جهان‌بینی و نگرش خودش در سیستم فیزیولوژی تغییر ایجاد کند. مثلاً وقتی غمگین می‌شویم گریه می‌کنیم؛ غم باعث واکنش‌هایی در ترکیبات شیمیایی درون بدن می‌شود و این باعث می‌شود که اشک جاری شود و یا اگر خوش‌حال می‌شویم افکار و اندیشه باعث تغییرات شیمیایی درون بدن می‌شوند و این‌ها باعث خنده می‌شود. رفتار و کردار، شادی و اندوه، کنش‌ها و واکنش‌ها همه در جسم رخ می‌دهند و جسم جدای از روان یا ذهن نیست و روی‌ هم تأثیر می‌گذارند.

پس وقتی می‌گویند اعتیاد بیماری ذهنی است درست نیست و ریشه‌اش در جسم است. این فاجعه است که به بچه‌های شش ساله قرص به‌ جهت بیش‌فعالی داده می‌شود؛ شیطنت بچه‌ها از قدیم بوده، هست و خواهد بود. این قرص‌ها که به بچه‌ها داده می‌شود تکلیفش در بیست سال آینده چه خواهد بود؟ در کوتاه مدت مشکلی ندارد ولی مصرف مادام‌العمر آن تخریب به‌وجود می‌آورد.

پس در کل، ساختار، ذهن و روان ما در مجموع یکی هستند. درست است که ما این‌ها را تفکیک می‌کنیم ولی جدا از هم نیستند. ما در اثر یک‌سری تصمیمات غلط جسم را از بین می‌بریم به عنوان مثال با خوردن بیش ازحد آنتی بیوتیک‌ها یا مواد افزودنی که در مواد غذایی هست باعث از بین رفتن باکتری‌های مفید بدن می‌شویم و همین باعث بیماری‌های معده و روده شده است. پس تمام مشکلات ما ریشه در جسم دارند.

هر سیستمی که بخواهد اعتیاد را با یوگا و معنویت از بین ببرد کاملاً غلط است. شاید به ترک برسیم ولی هیچ‌گاه درمانی صورت نمی‌گیرد و ریشه را باید در جسم جستجو کرد. حال به بررسی این‌که اعتیاد مسمومیت مزمن نیست می‌پردازیم؛ تعداد آلکالوئیدهای تریاک که تاکنون استخراج شده شامل ۲۵ نوع است که از بین آن‌ها ۶ نوع به مقدار زیاد یافت می‌شود. مورفین، کدئین، نارسئین، نارکوتین و پاپاورین، این‌ها ترکیبات تریاک هستند که مصارف دارویی دارند.

مورفین در بیمارستان‌ها و اطاق عمل استفاده می‌شود پس نمی‌توان این‌ها را سم تلقی کرد. علاوه‌براین،  آلکالوئیدهای مؤثر تریاک شامل موم، کائوچو، فسفات‌ها، منیزیم و کلسیم می‌باشد. علامت مسمومیت چیست؟ شخصی که تریاک مصرف نمی‌کند اگر یک تا یک‌ونیم گرم تریاک بخورد موجب مرگ او می‌شود.در مسمومیت از تریاک شخص سرگیجه می‌گیرد، احساس تشنگی می‌کند، مخاط دهان خشک‌ شده، قلب به‌ سرعت می‌زند، شدیداً احساس خواب‌آلودگی می‌کند، در خواب عمیقی فرو می‌رود و با پیش آمدن این وضع مردمک چشم تنگ و تنفس کند می‌شود.

به طوری‌که به ۴ الی ۵ بار در دقیقه می‌رسد. عرق سرد روی بدن مسموم می‌‌نشیند و سپس مرگ پیش می‌آید. برای رفع مسمومیت از تریاک دادن قهوه و مقداری الکل مناسب است. این علائم مسمومیت‌ها در شخصی‌که مصرف‌کننده تریاک است مشاهده نمی‌شود و همین دلیل بارزی بر عدم سمی بودن تریاک است.

اگر شخص مصرف‌کننده است و مصرف تریاک را قطع کند چه اتفاقی برایش رخ می‌دهد؟ قدر مسلم اگر زمان مصرف فرا رسد و فرد مصرف‌کننده، مصرف نکند علائمی چه در ظاهر و چه باطن شخص رخ می‌دهد. عکس‌العمل‌های آشکار کاملاً روشن و قابل مشاهده هستند. بیرون‌روی، موردی است که سریع خودش را نشان می‌دهد، آب‌ریزش بینی، عطسه، عرق کردن، بی‌خوابی،《در مسمومیت فرد می‌خوابید ولی این‌جا شخص نمی‌خوابد.》،استخوان‌درد و پرش پا؛ که در این مشکلات اگر از هیچ دارویی استفاده نشود، ظرف یک الی دو هفته تمام می‌شوند.

با از بین رفتن این عکس‌العمل‌های آشکار فقط ۵% مشکل حل می‌شود و ۹۵% مشکل باقی می‌ماند. در صورتی‌که همه فکر می‌کنند درمان اعتیاد روی این عکس‌العمل‌های آشکار است. یک مصرف‌کننده به‌ دلیل همین عکس‌العمل‌های آشکار است که نمی‌تواند جلوی مصرف خود را بگیرد و به‌ خاطر لذت جویی از مواد یا بیماری‌های ذهنی نمی‌باشد و کاملاً این علائم به فیزیولوژی بدن مربوط می‌شود.

عکس‌العمل‌های پنهان که بعد از عکس‌العمل‌های آشکار خودشان را نشان می‌دهند و این مرحله مهم‌ترین، حساس‌ترین و کلیدی‌ترین مرحله در درمان اعتیاد است. افسردگی، ناامیدی، نداشتن میل به زندگی، گوشه‌گیری، تنبلی، کند ذهنی، گریه کردن، زود خسته شدن و بی‌خوابی جزء عکس‌العملهای پنهان است. به خاطر این علائم می‌گویند اعتیاد بیماری ذهنی است، در صورتی‌که در اثر کمبود مواد شبه افیونی در بدن ایجاد می‌شوند و ربطی به اختلالات ندارد.

همه مواد نارسئین، کدئین و پاپاورین از طریق مصرف به بدن مصرف‌ کننده می‌رسیده است، ولی در صورت قطع مصرف، در اثر کمبود این مواد است که این علائم خودشان را نشان می‌دهند. بایستی این مواد که در بدن قبلاً تولید می‌شده و به واسطه مصرف مواد مخدر تولید آن قطع شده مجدد بازیابی شود و خود بدن مواد شیمیایی را تولید کند؛ آن‌گاه افسردگی و تمامی این علائم برای همیشه حل خواهند شد.

علت این مشکلات که در اثر قطع مواد رخ می‌دهد چه می‌باشد؟ باز می‌گویند مشکلات روانی یا ذهنی می‌باشد که در اثر قطع مواد به‌وجود آمده! خیر در صورتی‌‌که جسم و روان به‌ هم متصل هستند و روی هم تأثیر می‌گذارند. مسئله فیزیولوژی و جسم است که یک‌سری مواد شبه افیونی را بدن تولید نمی‌کند و وقتی تولید نشود این اتفاقات رخ می‌دهد.

 

رابط‌خبری:همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم)
ویراستار:همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون یکم)
عکس: مرزبان‌خبری، همسفر آرزو
ارسال:همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی هاتف

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .