راهنما؛ یعنی باران محبت

همسفر مریم در مورد دستور جلسه «هفته راهنما» دلنوشته‌ای ارائه کردند که در ادامه می‌خوانید.

زمانی‌که وارد لژیون راهنمای عزیزم خانم شیوا شدم و ایشان را به عنوان استاد و راهنمای خود انتخاب کردم، بسیار تا بسیار از خداوند مهربان سپاسگزاری کردم؛ چرا که برای مدتی طولانی از آموزش و آرامش درونی دور شده بودم؛ ولی اکنون کنار راهنمای بزرگوارم آموزش می‌بینم و در لژیون، استاد عزیزم با جان و دل صحبت‌های مرا گوش می‌دهند و پذیرای من هستند تا راه درست زیستن، دوری از غم و اندوه و ناامیدی را به من بیاموزند، راهنمای عزیزم؛ مانند کوهی استوار در برابر حوادث تلخ روزگار بودند و اینک چراغ راه من شدند تا از تاریکی و ظلمت خارج شوم و به سوی روشنایی‌ها حرکت کنم، راهنمای مهربانم واژه سپاس در برابر از خودگذشتگی‌ها و ایثار شما ذره‌ای بیش نیست و با ارزش‌ترین دارایی من برای شما دعای خیری است که به پاس تمام الطافتان می‌توانم بدرقه راهتان کنم تا پایدار باشید و بمانید برای من و برای هزاران هزار انسان دیگر؛ مانند من. آرامش امروز، حال خوش و سلامت جسم و روح من، همه و همه به خاطر تلاش‌های بی‌وقفه و ایثار و از خودگذشتگی شما بوده است‌. از اعماق قلبم هفته راهنما را به جناب آقای مهندس بنیان‌گذار کنگره ۶۰ و خانواده ایشان و تمامی راهنماهای عزیز به خصوص شعبه چالوس و راهنمای عزیز خود تبریک می‌گویم.

تایپ: همسفر مریم، راهنما همسفر شیوا (لژیون هفتم)

ویرایش: همسفر محبوبه، راهنما همسفر شیوا (لژیون هفتم)

ارسال: همسفر معصومه، راهنما همسفر فاطمه (لژیون یکم)

همسفران نمایندگی چالوس