راهنما مثل خورشید بی منت، گرما و زندگی میبخشد

جلسه سیزدهم از دوره سی و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران شعبه دانیال اهواز با استادی راهنمای محترم مسافر امین، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه‌ی «هفته راهنما» در روز یکشنبه مورخ ۲/۹/۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد؛

سلام دوستان امین هستم مسافر، هفته راهنما را به اولین راهنمای کنگره ۶۰ جناب مهندس حسین دژآکام که در واقع بنیانگذار و ریشه این سیستم هستند و خانواده محترمشان و همچنین به کلیه راهنمایان کنگره۶۰ که دلسوزانه و با از خود گذشتگی خدمت می‌کنند تبریک عرض میکنم.

کنگره ۶۰ در طول سال چهار جشن برگزار می‌کند، چهار روز قدردانی برای ما که به خداوند و هستی شکرگزاری خود را نسبت به چیزهایی که به ما داده شده و بدست آورده ایم را نشان دهیم، یکی از این جشن ها جشن هفته راهنماست که در فصل زایش دوباره طبیعت برگزار می‌گردد و چه زمانی مناسب‌تر از این برای تشکر از راهنمایانی که نفس‌های مرده را دوباره زنده کرده‌اند و انسان هایی از دست رفته را دوباره به زندگی برگردانده و تبدیل به عناصر مثبت و تأثیر گذار جامعه کرده اند. همه اعضای کنگره در این هفته‌ از راهنمایان خود که برای آنان زحمات زیادی کشیده اند، تشکر و قدردانی می‌کنند. در این هفته هرفردی خودش باید فکر کند و ببیند از کجا و با چه شرایط و حال و احساسی آمد و با کمک ها، از خود گذشتگی ها و عشقی که راهنمایش به او داده به کجا رسیده است؟ باید قدر و اندازه آن چیزهایی که بدست آورده است را بسنجد و خودش بپرسد قیمت یک خواب خوب چقدر است؟ قیمت آرامش چقدر است؟ قیمت امید به زندگی چقدر است؟ قیمت سلامتی چقدر است؟

وقتی به گذشته خودم نگاه میکنم میبینم که با چه سختی هایی مواجه بودم، یک روز بصورت اتفاقی برگه ی نسخه داروهایی که بعد از ترک سقوط آزاد به تجویز پزشک مصرف میکردم را دیدم، قرص خواب، قرص ضد افسردگی و ... چندین دارو که فقط حالم را بدتر می‌کردند و پس از مدتی دوباره مصرف می‌کردم. یک شخصی که افسردگی شدید دارد و نمی‌تواند حتی کارهای روزمره خود را انجام دهد. راهنما بدون هیچ چشم داشتی مانند خورشید که به کل زمین می‌تابد به همه رهجویانش کمک میکند، درمان در کنگره آنقدر عالی و بی نقص انجام می‌شود که افراد فراموش می‌کنند که حتی روزی مصرف‌کنندگان مواد مخدر بودند! وقتی به گذشته‌ام نگاه می‌کنم که چه شرایطی داشتم و به کجا رسیدم، وقتی کارهایی که راهنمایم برای به درمان رسیدن من انجام داد را بخاطر می آورم، نمیتوانم آن را با پول قیمت‌گذاری کنم.امروز ۶ سال است که با کمک راهنمای عزیزم آقا علی حسینی به رهایی رسیدم، ۶سال از آن تاریکی ها می‌گذرد و من در این هفته فرصت دارم تا سپاسگزاری خود را نشان بدهم. افراد در روز جشن به صورت لژیونی از راهنمای خودشان با پاکت که حاوی پول و دلنوشته است تقدیر و تشکر می‌کنند. قدردانی و سپاسگزاری در کنگره ۶۰ یک آموزش است چون هدفی در پشت آن نهفته است و باعث تغییر در مسافر می‌شود. اگر قدر چیزهایی که به من داده شده‌اند را ندانم آنها را از دست میدهم و بلعکس اگر بابت نعمت هایی که به من داده شده است شاکر و سپاسگزار باشم بیشتر و بیشتر دریافت میکنم. نکته دیگر اینکه اگر من فراموش کنم چه چیزی هایی را به دست آوردم و به خواب بروم قطعاً بازهم آن ها را از دست خواهم داد. امیدوارم همه در جشن هفته راهنما با تمام توانشان در جشن شرکت کنند و از راهنما یا راهنمایان خودشان قدردانی کنند. پاکت دادن و قدردانی کردن بخشی از درمان است و من حتماً باید سپاسگزاری را یاد گرفته باشم وگرنه آن گوهر ارزشمندی که در اختیار من قرار داده شده را از دست میدهم. از اینکه با سکوتتان به صحبت‌های من گوش دادید از همه‌ی شما سپاسگزارم.

گروه سایت نمایندگی دانیال اهواز 

عکاس و ویراستاری؛ مسافر امیرحسین لژیون دوم 

تایپ: مسافر فرهاد لژیون ششم